به گزارش ایران اکونومیست به نقل از گاردین، فیلم سینمایی «مرز سبز» ساخته «آگنیشکا هولاند» کارگردان مشهور لهستانی ماه گذشته جایزه ویژه هیات داوران جشنواره ونیز دریافت کرد، فیلمی که داستان یک خانواده سوری را روایت می کند که در سال ۲۰۲۱ قصد دارند از طریق مرز بلاروس و لهستان به اروپا برسند و مورد رفتار وحشیانه‌ای که توسط مرزبانان لهستانی قرار می‌گیرند.
«زبیگنیو زیوبرو» وزیر دادگستری لهستان این فیلم را با یک فیلم تبلیغاتی نازی مقایسه کرد که لهستانی‌ها را راهزن و قاتل نشان می‌دهد، علی‌رغم اینکه اعتراف کرد که آن را تماشا نکرده است. «بلاژی پوبوژی» معاون وزیر کشور نیز این فیلم را یک افترای نفرت انگیز خواند که برای دولت لهستان و لهستانی‌ها مضر است».
«آگنیشکا هولاند» کارگران این فیلم در یک مصاحبه تلفنی ضمن اشاره به این که واکنش شدید دولت او را غافلگیر کرده است، گفت: «انتظار امواج نفرت و تبلیغات و انکار را داشتم، اما به جای امواج، با سونامی رو به رو شدیم. من انتظار نداشتم ظرف چند روز، سه یا چهار بار، وزرای دادگستری کشور، رئیس جمهور کشور و بسیاری دیگر به من تا این حد از نفرت و تجاوز حمله کنند».
«هولاند» همچنین گفت که احساس می کند موضوع مهاجرت یکی از مهم ترین چالش‌ها برای آینده اروپا و جهان است و خشم دولت از تبدیل شدن لهستان به مسیر مهاجرت در دو سال گذشته، انگیزه ساخت این فیلم بوده است.
«مرز سبز» وضعیت اسفناک مهاجران از شمال آفریقا و خاورمیانه را به تصویر می‌کشد که فریفته تبلیغاتی شده‌اند که وعده عبور آسان به اتحادیه اروپا از طریق مرز بلاروس و لهستان را می‌دهند. این مهاجران بازیچه دولت لهستان می‌شوند و در جنگل‌های باتلاقی و خطرناک میان لهستان و بلاروس، با گرسنگی رها می‌شوند.
«هولاند» پیش از این در جشنواره ونیز درباره این فیلم گفته بود: «این یک منطقه ممنوعه، یک منطقه ترس و یک منطقه مردگان است. وضعیت برای آینده اروپا بسیار خطرناک است، زیرا اگر این خشونت را به عنوان پاسخی به مشکلات سیاسی بپذیریم، اگر حقوق انسان‌ها را فقط به خاطر غیرقانونی یا سیاه بودن یا هر چیز دیگری فراموش کنیم، قدم بعدی برای کشتن آنها خواهد بود. من سه فیلم درباره هولوکاست ساختم (اروپا اروپا، در تاریکی، آقای جونز) و می‌دانم چقدر آسان است که از نقطه‌ای بی‌بازگشت عبور کنیم، جایی که خشونت فقط چند برابر می‌شود. من هیچ راه‌حلی برای مشکلات مهاجرت جهانی ندارم، اما فکر می‌کنم باید با مشکل روبرو شویم و درباره آن بحث کنیم، تا به دنبال راه‌حل‌های واقعی باشیم و سرمان را مثل کبک در برف نکنیم با تصور این که با جلوگیری از آمدن قایق ها یا مردم به سواحل ما، مشکل را حل کرده‌ایم».
