به گزارش خبرنگار فن‌آوري اطلاعات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دولت‌هاي اخير با طرح موضوعاتي چون شبكه ملي اطلاعات به نوعي تلاش كرده‌اند كه شبكه داخلي اينترنت يا به عبارتي همان اينترانت را تا حد زيادي جايگزين اينترنت جهاني كنند تا به اين واسطه بخشي از تهديداتي كه به واسطه اينترنت ايجاد مي‌شوند كنترل شود.
در اين مدت همواره در پاسخ به نگراني‌هاي كاربران مبني بر عدم دسترسي به شبكه جهاني اينترنت تاكيد شده است كه شبكه ملي اطلاعات نه تنها منافي اينترنت نخواهد بود بلكه در تلاش است با ميزباني سايت‌هاي مختلف در داخل امكاني براي ارتباطات مجازي سريع‌تر، ارزان‌تر و امن‌تر فراهم كند.
در نهايت به دنبال اين طرح‌هاي مسوولان، فرهنگ لغات مربوط به فضاي مجازي در اين سال‌ها هر روز قطورتر شده و واژه‌هاي جديدي چون اي‌ميل ملي، جست‌وجوگر ملي، سيستم عامل بومي و ... را نيز در دل خود جا داد. اما در اين ميان واژه‌اي هم وارد اين فرهنگ شد كه با وجود گذشت چند سال هنوز تعريف درست و دقيقي براي آن در دست نيست.
"اينترنت پاك" كه به نظر مي‌رسد اولين بار توسط وزير ارتباطات به كار گرفته شده تعبيري است كه هنوز معلوم نيست چه معنايي به همراه دارد اما به عقيده كارشناسان آنچه بيش از همه جاي توجه دارد آنكه اگر از "اينترنت پاك" صحبت مي‌كنيم بي شك در مقابل، شبكه‌اي جهاني را پيش رو داريم كه تمام سايت‌هاي آن الزاما با فرهنگ، ارزش‌ها و از همه مهمتر مذهب ما همخواني ندارد از سوي ديگر مديريت اين شبكه در دستان دولت‌هايي به غير از ما قرار دارد در چنين شرايطي اگر دولتها بخواهند چنين شبكه‌اي را پاكسازي كنند يكي از راه‌هاي موجود استفاده از موضوعي به نام فليترينگ خواهد بود. با اين تفسير اين موضوع به ذهن خطور مي‌كند كه "اينترنت پاك" راهكاري در جهت فيلتر كردن سايت‌ها است اما آيا در واقع هدف "اينترنت پاك" همين است؟
زماني رضا تقي‌پور در اين باره با اشاره به اينترنت پاك گفته بود: ارتباطات و فن‌آوري اطلاعات براي توسعه صلح و رشد اخلاق و كمك به انسان براي رسيدن به كمال به وجود آمده است و اما امروز همين شبكه‌ها به ابزار بهره‌جويي براي اهداف كثيف تبديل شده است.
وزير ارتباطات درعين حال از قرار دادن خدمت اينترنت به كل كشورهاي علاقه‌مند خبر داده بود و ايران را اولين كشوري دانسته بود كه در اين زمينه اقدام مي‌كند. حتي او در برخي صحبت هاي خود اين كه اينترنت پا موجب فيلتر كردن سايت‌ها خواهد شد را هم رد كرده بود اما با اين حال هيچ گاه به طور روشن و واضح مصاديق پاكي و ناپاكي اينترنت مشخص نشد و درنهايت نهادي هم كه قرار است متولي اين بخش باشد مبهم باقي ماند.
به گفته تحليلگران اگر قرار باشد براي پاكسازي اينترنت از فيلتر كردن سايت‌هاي مورددار استفاده شود قاعدتا بايد پرچم اين بخش در دست كميته فيلترينگ باشد اما اگر قرار بر غير از اين باشد همچنان معلوم نيست سكان اين بخش در دست وزارت ارتباطات و مجموعه‌هاي زير گروه آن و يا پليس فتا قرار خواهد گرفت؟
با تمام اين تفاسير اگر واقعا قرار بر آن است كه اين واژه‌ها و تركيبات از يك كلمه به واقعيت تبديل شوند، قطعا بايد برنامه‌ريزي درست و پيش از آن تعريف جامعي از موضوع و نهاده‌هاي متولي آن ارائه شود. اما با اين وجود عليرغم توضيحات مختلفي كه تاكنون توسط مقام وزارت ارتباطات و ساير مديران فن‌آوري اطلاعات مطرح شده، همچنان به نظر مي‌رسد اينترنت پاك مفهومي است كه پيش از همه نيازمند ارائه تعريف و نقشه راهي جامع و مشخص است و با توجه به نزديك شدن به پايان عمر دولت دهم، لازم است اگر مسوولان واقعا قصد اجرايي كردن اين طرح را دارند با سرعت بيشتري وارد عمل در اين حوزه شوند.
