به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ستاد نانو، چاپگر زیستی یک فناوری جدید است که از ترکیبی از بیولوژی، مهندسی بافت و ساختارهای سه‌بعدی برای ساخت بافت‌ها و اعضای بدن استفاده می‌کند.
بر اساس فرخوان بنیاد علم ایران، این نهاد قرار است از طرح‌های حوزه پرینترهای زیستی در محورهای بهبود روش‌های ساخت، استفاده از مواد مناسب، ساختاردهی بهینه، خواص مکانیکی مناسب و کاربردهای بالینی حمایت 3 برابری داشته باشد.
محورهای تحقیقاتی این فراخوان در حوزه تولید بافت‌ها و اعضا بدن عبارتند از:
بافت قلب: تولید بافت قلب برای ترمیم قسمت‌های آسیب‌دیده از قلب
بافت عضلانی: تولید بافت عضلانی برای بهبود و ترمیم ضایعات عضلانی
بافت کلیه: تولید بافت کلیه به منظور ترمیم کلیه‌های آسیب‌دیده و حتی ساخت کلیه مصنوعی
بافت استخوان: تولید بافت استخوان به منظور ترمیم شکستگی‌های استخوان، تولید ایمپلنت‌های استخوانی، و بهبود ساختار استخوان در بیماری‌های مرتبط با استخوان
