به گزارش ایران اکونومیست، هدف کلیدی از انتشار رتبه‌بندی «وبومتریکس» یا رتبه‌بندی وب دانشگاه‌ها، نه تنها رتبه‌بندی وبگاه‌ها، بلکه بهبود انتشارات وبی است و آزمایشگاه «سایبرمتریکس»، هر سال در ماه‌های ژانویه و ژوئیه دو ویرایش از نظام «وبومتریکس» منتشر می‌کند. در ویرایش پیشین این نظام رتبه‌بندی ۴۵۷ مؤسسه ایرانی حضور داشتند و در آخرین ویرایش این نظام رتبه‌بندی ۱۷ مؤسسه ایرانی از این رتبه‌بندی خارج شده‌اند. پیش از این، در مرداد ماه ۱۴۰۱ نیز تعداد مؤسسات ایرانی در فهرست وبومتریکس کاهش چشمگیر بیش از ۳۳ درصدی داشت و این کاهش با شیب کم‌تر ادامه دارد.
از نخستین اهداف این نظام رتبه‌بندی پشتیبانی از دسترسی آزاد، دسترسی الکترونیکی به انتشارات علمی و دسترسی به دیگر منابع دانشگاهی است. تأثیر (یا رؤیت‌پذیری)، دسترسی (یا شفافیت/ باز بودن) و سرآمدی (پژوهش) سنجه‌هایی هستند که «وبومتریکس» برای ارزیابی وبگاه مؤسسه‌ها به کار می‌برد.
در جدول زیر، رتبه ملی و جهانی ۱۰ مؤسسه برتر ایرانی و رتبه جهانی آن‌ها در سنجه‌های گوناگون این نظام رتبه‌بندی گزارش شده است.
«دانشگاه تهران» در این فهرست در رتبه ۳۰۵ جهان و نخست ملی جای گرفته است. پس از این، دانشگاه‌های «علوم پزشکی تهران»، «علوم پزشکی شهید بهشتی»، «صنعتی شریف»، «صنعتی امیرکبیر»، «علوم پزشکی تبریز»، «علم و صنعت ایران»، «علوم پزشکی مشهد»، «فردوسی مشهد» و «علوم پزشکی ایران» در رتبه‌های دوم تا دهم ملی هستند.
مقایسه آخرین ویرایش منتشرشده از رتبه‌بندی وبومتریکس با نسخه پیشین آن که در بهمن‌ماه ۱۴۰۱ منتشر شده، نشان می‌دهد که دانشگاه‌های صنعتی امیرکبیر، دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز و دانشگاه تهران در رتبه‌بندی وبومتریکس به ترتیب دچار ۴۹، ۱۴، ۱۳ و ۱۲ پله سقوط شده‌اند.
فهرست جایگاه همه مؤسسه‌های ایرانی در آخرین ویرایش رتبه‌بندی وبومتریکس در لینک زیر قابل دسترسی است:
جایگاه مؤسسات ایرانی در رتبه‌بندی وبومتریکس - ژوییه ۲۰۲۳
بر اساس گزارش رتبه‌بندی «وبومتریکس» در ژوئیه ۲۰۲۳ میلادی، «دانشگاه هاروارد» با بیشترین امتیاز پیشگام است و پس از آن «دانشگاه استنفورد»، «دانشگاه ام آی تی»، «دانشگاه آکسفورد»، «دانشگاه کالیفرنیا برکلی»، «دانشگاه میشیگان»، «دانشگاه کرنل»، «دانشگاه میشیگان»، «دانشگاه کلمبیای نیویورک» و «دانشگاه پنسیلوانیا» در جایگاه دوم تا دهم هستند.
برای تهیه این گزارش از داده‌های سامانه نمای پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک) استفاده شده است.
