"فرشته" اي که راننده بيابان شد

نخستین زن لرستانی راننده تریلر در ایران انحصار مردانه رانندگی ترانزیت در کشور را شکست تا جاده های کشور این روزها علاوه بر رانندگان ترانزیتی مرد شاهد حضور نخستین راننده زن لرستانی تریلی باشند.

فرشته بیرانوند از آرزوهایش مي‌گويد و اینکه رانندگی همیشه رویای کودکی اش بوده است، وی 10 سال است هدایت ماشین سنگین (تریلر) را برعهده دارد و به گفته خودش تاکنون حتی یکبار هم جریمه نشده است.

بیرانوند که تمام خطرات شغل رانندگی را به جان خریده و در جاده های کشور به حمل بار مشغول است، می گوید: در ابتدا با توکل بر خداوند و اتکا به توانمندیهای خودم و با پیام اینکه "زنان ایرانی می توانند" فعالیتهای فرهنگی، دینی و اقتصادی خودم را شروع و شغل رانندگی ماشینهای سنگین را با وجود تمام سختیهایش انتخاب کردم.

تصمیم گرفتم و موفق شدم!

این بانوی راننده می گوید که در کودکی علاقه فراوانی به رانندگی داشته ولی زمانی که بزرگ شده با مخالفت خانواده ام مواجه شده است ولی با این حال در هنگام تحصیل در دبیرستان مربی آموزشگاه رانندگی در خرم آباد بوده است تا در مسیر تحقق آرزویش قدمی بردارد.

بیرانوند 36 سال سن دارد و ادامه می دهد: در نهایت برای راننده ماشین سنگین شدن تصمیم خودم را گرفتم با علاقه و پافشاری زیاد در سال 80 موفق به گرفتن گواهینامه پایه یک شدم.

از این بانوی راننده در مورد واکنش خانواده اش می پرسیم و او می گوید که اوایل خیلی موافق نبودند ولی پس از اینکه موفق شدم گواهینامه پایه یک بگیرم خیلی تعجب کردند و بعد از نشستن پشت فرمان ماشین سنگین خانواده ام پی به توانایی هایم بردند و با ادامه رانندگی من موافقت کردند.

فرشته بیرانوند از خانواده شهدا است و این روزها به عنوان دانشجوی رشته علوم و حدیث قرآنی مشغول به تحصیل است و در کنار آن به برخی فعالیتهای مذهبی و دینی مانند قرائت قرآن و مداحی اهل بیت می پردازد.

یک خانواده 20 نفره...

این بانوی راننده در یک خانواده پرجمعیت بزرگ شده و در مورد خانواده اش می گوید: خانواده ما 20 نفر هستند که تاکنون سه نفر از اعضای خانواده ام دار فانی را وداع گفته و هم اکنون هشت خواهر و 9 برادر هستیم.

وقتی از ماشین سنگین حرف می زند انگار که در مورد بزرگترین علاقه اش سخن می گوید؛ با همه فوت و فن های رانندگی ماشین سنگین آشنایی دارد و می گوید که برای بارگیری به تنهایی به بندر امام و مناطق دیگر کشور مراجعه می کند.

از فرشته می خواهیم راجع به برخورد مردم با یک راننده ماشین سنگین خانم بگوید و او هم ادامه می دهد: زن راننده آن هم ماشین سنگین برای مردم کمی عجیب و باور نکردنی بود به طوریکه به راحتی می شد حس بی اعتمادی را در نگاهشان خواند.

وی معتقد است که دیدگاه عموم مردم در خصوص فعالیتهایی که عرف جامعه توانایی انجام آن را تنها مخصوص جامعه مردان می داند بسیار ویژه و متفاوت است.

تو قبول شدی!

فرشته تاکنون بارها به خاطر توانایی هایش مورد تقدیر قرار گرفته است. خودش می گوید که در سال 86 به عنوان راننده نمونه سال انتخاب شده است و در همان سال از دست سردار رویانیان به عنوان همیار پلیس راه زن کشور مورد تقدیر قرار گرفته است.

از او می خواهیم راجع به گرفتن گواهینامه پایه یک و سخت گیری ها در این زمینه بگوید. فرشته جواب می دهد که در این راه خانم سرهنگ بختیار در زمینه صدور گواهینامه و مرحوم ابراهیم اسکندری از کانون ماشینهای سنگین برای گرفتن گواهینامه تشویقش کرده اند.

فرشته ادامه می دهد: همان بار اول سرهنگ حسینی که هم اکنون فرمانده پلیس راه لرستان است، از نزدیک رانندگی ام را با تعجب مشاهده کرد و از من امتحان گرفت و پس از پایان امتحان عملی به من گفت تو قبول شدی!

همه تشویقم کردند

وقتی از قبول شدنش حرف می زند می توان برق ذوق زدگی را از چشمانش و مرور آن روزها را که به سرعت در ذهنش می گذرد دید. فرشته می گوید که موقع امتحان پایه یک حدود 20 نفر آقا برای امتحان پایه یکم شرکت کرده بودند در حالیکه من تنها زن شرکت کننده در این آزمون بودم که در امتحان عملی مرا در اولویت قرار دادند و نخستین کسی بودم که امتحان دادم و قبول شدم و بعد از قبول شدنم مورد تشویق همه حاضران قرار گرفتم.

از این بانوی راننده می پرسیم که تابه حال در جاده پنجر شده است؛ اصلا از مکانیکی ماشین سنگین چیزی می داند؟ فرشته می خندد و می گوید: کارهای اولیه را خودم انجام می دهم، به طوریکه وقتی یکی از چرخ های ماشینم پنچر شود خودم کار پنچرگیری را انجام می دهم حتی در زمستان که جاده یخبندان است.

فرشته با افتخار حرف هایش را پی می گیرد و می گوید که تابه حال به لطف خدا در طول مدت 10 سال رانندگی اش در جاده های کشور تصادف نکرده‌ است و امیدوار است که این روند "بی تصادفی" استمرار داشته باشد.

وقتی ماموران دستور ایست می دهند!

حرف هایش آنجا جالب می شود که این بانوی راننده تاکنون هیچ گاه جریمه هم نشده است. فرشته در این رابطه می گوید: به دلیل اینکه همیار پلیس هستم سعی کرده ام مقررات و قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت کنم.

خودش می گوید که گاهی وقتها در جاده هنگامی که ماموران راهنمایی و رانندگی و پلیس راه که یک زن را پشت ماشین سنگین می بینند تعجب می کنند و دستور ایست می دهند و از من مدارکم را می خواهند ولی بعد از ارائه مدارک با تعجب و البته احترام اجازه حرکت می دهند.

فرشته اصلا روحیه خشنی ندارد و می گوید که تابه حال پیش نیامده که در جاده با کسی مشاجره داشته باشد. می گوید که سعی می کند کاملا رفتار و عملش اسلامی و الگو باشد و از سبکسری و مشاجره متنفر است.

از امنیت جاده های ایران اسلامی می گوید و حرفهایش را اینگونه ادامه می دهد: رانندگی در کشورمان خیلی راحت است‌ چرا که جاده ها از امنیت خوبی برخوردارند و تاکنون در تردد در جاده های کشور هیچ مشکلی برایم رخ نداده است.

مردان به رانندگی زنان حسودی می کنند

فرشته از مسئولان هم درخواست هایی دارد. او از مسئولان می خواهد که مجوز ترانزیت کالا به خارج از کشور را برایش صادر کنند و معتقد است که با صدور این مجوز می توان توانمندی زنان ایرانی را به جهانیان نشان داد.

از این بانوی راننده می پرسیم که برخی معتقدند که زنان از عوامل اصلی تصادفات هستند. سوال ما کمی غافلگیرش می کند ولی حرفهایش را اینگونه پی می گیرد: در گذشته تصور می‌شد زنان در رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی کوتاهی می‌کنند اما امروز ما شاهد این هستیم که زنان با رعایت کامل قوانین راهنمایی و رانندگی حتی بهتر از مردان رانندگی می‌کنند.

بعد از این جملات با خنده ای به شوخی می گوید که فکر می‌کنم حسادت مردان است که با اذیت و تمسخر زنان نمی‌خواهند قبول کنند که زنان خوب می‌رانند!

از فرشته بیرانوند می پرسیم که هنگام رانندگی کسی از اعضای خانواده اش همراهی اش می کند و او می گوید: یکی از اعضای خانواده ام در بعضی اوقات مرا به عنوان همسفر همراهی می کند ولی کار رانندگی را خودم انجام می دهم.

برای شکوفایی توانمندی هایتان نهراسید

فرشته کمی از وضعیت جاده های کشور گلایه مند است. او می گوید که با توجه به اینکه جاده های کشور از استاندارد لازم برخوردار نیستند و در برخی از نقاط دارای چاله چوله و پرتگاه و پیچ های خطرناک و نقاط حادثه خیز است اگر وزیر بودم دستور می‌دادم آنها را اصلاح کنند.

وی البته معتقد است که جاده های کشور در مقایسه با گذشته تغییرات زیادی کرده و آزاد راه و بزرگراه هایی در برخی محورهای کشور احداث شده است ولی وضع موجود کافی نیست و باید به وضعیت مطلوب رسید.

فرشته در پایان حرفهایش از مسئولان می خواهد که به شغل رانندگی ماشین سنگین با توجه به سختی و مشقات آن توجه بیشتری داشته باشند و امیدوار است که به عنوان یک زن لرستانی توانسته باشد که به زنان جامعه بگوید که برای بروز قابلیت ها و توانایی هایشان از موانع نهراسند.(مهر)