بهمن نامور مطلق در نشست بررسی فرصت‌های صادراتی ایران به چین در زمینه صنایع دستی که با حضور رییس و نایب رییس اتاق بازرگانی ایران چین برگزار شد، اظهار کرد: صنایع دستی در کشور وضعیت خوبی ندارد و در 10 سال گذشته بیشتر کارگاه‌ها از بین رفته‌اند.
وی ادامه داد: زمانی ایران یکی از بزرگترین صادرکنندگان و تولیدکنندگان شیشه بود که در حال حاضر این واحدها به انبار شیشه‌های چینی تبدیل شده‌اند.
او تاکید کرد: از 400 رشته شناخته شده صنایع دستی 300رشته در ایران تولید می‌شود که اکثرا بومی است. برخی از موارد همچون ظروف آبی و چینی در دوران صفویه، اروپاییان علاقه زیادی به خریدشان داشتند. در ایران تولید این محصولات آغاز شده که توانسته بازار را از دست چینی‌ها خارج کند.
معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی ادامه داد: با 1/5 برابر میزان سرمایه گذاری رشته‌های دیگر در صنایع دستی می‌توان اشتغال بسیاری ایجاد کرد و این در حالی است که میانگین کیفیت کالاهای ایرانی مورد قبول است.
وی با اشاره به این که با کیفیت خوب می‌توان در بازارهای دیگر حضور داشت، بیان کرد: بازرگانی و تولید صنایع دستی در دنیا در حال رشد است.
او گفت: قیمت تمام شده صنایع دستی در ایران بالا است و باید در رابطه با کاهش قیمت تمام شده تفکر و برنامه ریزی دقیقی صورت گیرد. قیمت تمام شده در رقابت با چینی‌ها ضعف عمده محسوب می‌شود.
نامور مطلق با بیان این که طراحی صنایع دستی برای گذشته است، خاطرنشان کرد: در گذشته صنایع دستی و هنرهای دستی با دانش زمان مطابقت داشت اما در 200 سال اخیر صنایع دستی ایران با دانش روز، سلایق و علایق روز همخوانی نداشته است.
وی تاکید کرد: در ارتباط با واردات و صادرات در حوزه صنایع دستی به خصوص تجارت با چین دچار عدم توازن هستیم. در سال‌های متمادی دچار ناهمگونی صادرات شده‌ایم که نیاز به صادرات سیستماتیک و نظام‌مند هستیم.
او با بیان این که بازاریابی و بازار شناسی به درستی صورت نگرفته است، گفت: چین یکی از بزرگترین بازارهای جهانی است و متاسفانه در این بازار حضور مورد تایید نداشته‌ایم.
معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی با اشاره به این که سلیقه کشور چین و ایران به هم نزدیک است، بیان کرد: با محدودیت در واردات و افزایش تعرفه می‌توان به عنوان اهرمی برای تعادل در صنایع دستی استفاده کرد.
وی تاکید کرد: چین که بزرگترین صادرکننده صنایع دستی دنیا است در حال حاضر در این زمینه دچار افول شده و واحدهای خلاق آن در زمینه صنایع دستی در حال حرکت به سمت صنایع دیگری هستند.
نامور مطلق افزود: صنایع دستی چین به سمت مکانیزه شدن می‌رود که صنایع دستی آن شبه دستی شده است. اعتماد به صنایع دستی ایران، هند و مراکش همچنان وجود دارد اما با این تفاسیر پیش بینی می‌شود بازار چین از دست رود.
وی با تاکید بر این که باید به سمت شفاف سازی حرکت کنیم، خاطرنشان کرد: باید تنها کانال جابجایی کالا بین ایران و چین کانال رسمی باشد زیرا روابط شفاف و آمارهای دقیق باعث تدوین برنامه ریزی دقیق می‌شود.
او با اشاره به این که حجم حمایت مالی از صنایع دستی در سال گذشته 30 میلیارد تومان بوده است، گفت: بعد از یک دهه تسهیلاتی در اختیار تولیدکننده و صادرکننده برای حمایت از صادرات قرار گرفته است. در حال حاضر حجم حمایت ناچیز بوده و امید است در سالجاری حمایت مالی به رقم 50 میلیارد تومان افزایش یابد.
معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی با اشاره به این که کالاهای تولیدی ایران برای عموم مردم نیست، بیان کرد: گلیم و زیلو در سال‌های گذشته جزو کالای ثابت و اولیه صادراتی به چین بوده و این در حالی است که ظرفیت‌های این کالاها در چین همچنان ناشناخته مانده است.
*تسنیم
ف/ف
