به گزارش ایران اکونومیست، تببین ارزش‌های ملی و میهنی یکی از راهکارهایی است که در شرایط جنگ شناختی کارساز است. در این میان فیلم‌ها و سریال‌ها از طریق داستان‌ها، شخصیت‌ها، وضعیت‌ها و دیالوگ‌ها، تأثیرات فراوانی بر مخاطبان دارند. یکی از سریال‌هایی که در ماه‌های اخیر از رسانه ملی پخش می‌شود «سوران» است. نمایش این سریال در سطح ملی و فراملی با واکنش‌هایی مواجه بوده است.آن روزها چه آنهایی که در خط مقدم بودند و چه آنهایی که پشت جبهه قرار داشتند رزمنده بودند، اما کردستان حال و روزی متفاوت داشت، دشمن برنامه ریزی زیادی برای قوم کرد انجام داده بود تا بگوید کردها، دلبستگی به نظام جمهوری اسلامی ندارند.
نمونه‌ای از واکنش‌های تخریبی درباره سریال سورانبه عنوان مثال برخی جریان‌های خاص این انگاره را نشر می‌دهند که سریال سوران حقایق درباره مردم کردستان، تاریخ میهن دوستی قوم کرد را تحریف کرده و یا افکار عمومی را گمراه می‌کند؛ این موضع‌گیری بی‌اساس و خصمانه توسط برخی در شبکه‌های اجتماعی در حالی جریان دارد که در کارنامه رسانه ملی و سینما، همواره کردستان نقش برجسته‌ای در بازنمایی تاریخ انقلاب اسلامی، هشت سال دفاع مقدس و پس از آن داشته است و ربط دادن آن به حوادث سال گذشته کشور توسط جریان‌های خاص ، امری خلاف واقع و نادرست است.
در فیلم‌هایی همچون «درخت گردو»، «کانی‌مانگا»، «آتش در گلستان»، «اتاقک گلی»، «ایستاده در غبار»، «چ»، «غریب»، «شور شیرین»، «فرزند خاک»، «اشک سرما» و «عقاب‌ها» که همچنان رکورد پرمخاطب‌ترین فیلم سینمایی را در اختیار دارد نشانه‌هایی مستند در همراهی مردم مناطق کردنشین با نظام اسلامی در دفاع از کشور دیده می‌شود. به عبارت دیگر هریک از این فیلم‌ها که در دوره‌های مختلف تاریخ پس از انقلاب تولید شده‌اند، یکی از مهم‌ترین آثارموضوعی هستند که به خوبی مساله امنیت، اتحاد ملی و اهمیت و کمک مردم مناطق کردنشین به ویژه مردم کردستان در برقراری امنیت در کشورمان را نشان می‌دهد.
شهرت دیگر کردستان، «سرزمین مجاهدت‌های خاموش» است. این نام‌گذاری بی‌دلیل نیست چرا که روزهای سرد زمستان یکی پس از دیگری سپری می‌شود، جنگ تحمیلی همچنان ادامه دارد و دشمن که فکر می‌کرد در عرض چند روز تهران را فتح می‌کند همچنان پشت مرزها و در گل مانده است. مقاومت ملت ایران ادامه دارد، رزمندگان در جبهه‌های جنگ رو در رو در برابر دشمن دفاع می‌کنند و آنهایی هم توان نظامی دارند، پشت جبهه دشمنان را زمین‌گیر می‌کنند.
«پیشمرگان کُرد مسلمان» در آن دوران سازمانی بود که بیشتر اعضای آن را مردان و زنان کردستان و اهل سنت تشکیل داده بودند.
آن روزها چه آنهایی که در خط مقدم بودند و چه آنهایی که پشت جبهه قرار داشتند رزمنده بودند، اما کردستان حال و روزی متفاوت داشت. دشمن برنامه‌ریزی زیادی برای قوم کُرد انجام داده بود تا بگوید کردها، دلبستگی به نظام جمهوری اسلامی ندارند. گروه‌های تجزیه‌طلب با ارعاب و تهدید سعی داشتند، کردها را همراه با خود و روبروی نظام اسلامی نشان دهند، اما واقعیت چیز دیگری بود؛ مردمی که زخم خورده این گروه‌ها بودند جانانه از مرز و مهین خود دفاع می‌کردند.
«پیشمرگان کُرد مسلمان» در آن دوران سازمانی بود که بیشتر اعضای آن را مردان و زنان کردستان و اهل سنت تشکیل داده بودند. سازمان پیشمرگان کُرد مسلمان باجذب نیروهای بومی استان کردستان به سرعت گسترش یافت و در عملیات پاکسازی شهر کامیاران در تاریخ ۱۳۵۸/۱۱/۱۰، با سپاه همکاری کرد. در پی این موفقیت، سازمان پیشمرگان کرد مسلمان در عملیات‌های پاکسازی شهرهای مختلف شرکت کرد و در سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱، نیز در پاکسازی جاده‌های مواصلاتی و روستاهای کردستان ایفای نقش کرد.
مصطفی سلطانی،کیکاوس پیری، جلال بارنامه، عثمان فرشته و فاطمه اسدی از جمله مردان و زنانی بودند که در آن دوران در مقابل دشمنان ایستادگی کردند،مجروح شدند و به شهادت رسیدند. سریال «سوران» که به روی آنتن شبکه یک رفته است؛ اقتباسی آزاد از کتاب «عصرهای کریسکان» اثر کیانوش گلزار راغب است که زندگی یک جوان کُرد در التهابات دهه ۵۰ منطقه کردستان را روایت می‌کند. «سوران» قصه زندگی «امیر سعیدزاده» ملقب به «سعید سردشتی»، تنها زندانی نجات‌یافته از زندان هولناک «کریسکان» است.
مصطفی سلطانی، کیکاوس پیری، جلال بارنامه، عثمان فرشته فاطمه اسدی از جمله مردان و زنان کردی بودند که در آن دوران در مقابل دشمنان ایستادگی کردند مجروح شدند و به شهادت رسیدند.
نمایی ازسریال سوراناین سریال از جایی شروع شد که مردم سرگرم زندگی خود بودند و آرام آرام پی به تغییرات اجتماعی بودند. جوانی به نام سوران جذب گروه‌های سیاسی می‌شود و حالا که انقلاب پیروز شده مسائل تازه‌ای پیش آمده است. از جمله این که گروه‌های جدایی طلب مثل کومله و دموکرات سراغ اقدامات مسلحانه رفته‌اند. سریال ضمن روایت اتفاقات سال‌های ابتدایی انقلاب، مقاومت و وطن دوستی مردم کُرد را نشان می‌دهد و یادمان می‌آورد آن‌ها چگونه پای کشور ماندند و اسیر فرقه‌ها نشدند.
