زوجها اغلب در زندگي روزمره مواجه با موقعيتهائي هستند که استرس زا بوده و روابط آنها را تحت تاثير قرار مي دهد. اين استرسهاي روزانه داراي دو منشاء اصلي هستند، يا از درون خانواده منشاء مي گيرند و يا اينکه خارج از خانواده و از محيط بيرون به زوجها تحميل مي شوند. در ضمن واکنش افراد به اين موارد استرس زا فوق العاده متغيير مي باشد. اولا هر موقعيتي که براي يک زوج حالت استرس زا تلقيمي شود، ممکن است براي زوج ديگري کاملا عادي باشد. ثانيا واکنش افراد نسبت به موارد استرس زا نيز متفاوت است. خيلي از زوجها به راحتي با استرسهاي بزرگ برخوردکرده و آنرا حل مي کنند و از طرف ديگر کم نيستند زوجهائي که به استرسهاي کوچک
واکنش بزرگ نشان مي دهند. نکته حائز اهميت اين است که ممکن است رابطه عاطفي يک زوج کاملا خوب و عادي باشد ولي اين استرسهاي داخلي و بيروني ممکن است بشدت روابط عاطفي يک زوج را تحت تاثير قرار داده و آنرا بهم بزند.
چهار منبع اصلي استرس خانواده ها عبارتند از:
- شغل
- مسائل اقتصادي
- مسائل زناشوئي
- والدين.
اين مهم است که مابدانيم موقعيتهاي استرس زا چگونه زندگي ما را تحت تاثير قرار مي دهند. چون ممکن است شما نتوانيد از اين موقعيتهاي استرس زا پرهيز کنيد ولي مي توانيد آنها را شناسائي و بطرز مناسبي اداره کنيد. زوجها بايد اين فرصت را پيدا کنند که با شريک
زندگي خود در مورد اينکه چه موقعيتهائي سبب استرس آنها مي شود، صحبت کنند. چند نکته جهت اداره و مقابله با استرس در زندگي مشترک در زير مي آيد.
راهکار اول: پیدا کنید که چه چيزي سبب آزار و اذيت شما مي شود و آن را توصيف کنيد
استرس يک حالت مکارانه دارد. اغلب وقتي ما اظهار مي داريم که بشدت دچار استرس شده ايم اگر از ما بپرسند که چه چيزي سبب استرس شما شده است، شايد نتوانيم علت آنرا بيان کنيم.شما بايد زمان صرف بکنيد تا علت استرس خود را پيدا کرده و آنرا با همسر خود در ميان بگذاريد.
ممکن است همسرشما بتواند به شما کمک کرده تا بتوانيد با استرس مقابله کنيد. با آگاهي همسر شما از اينکه چه چيزي سبب آزار و اذيت شما شده و منجر به استرس شما مي شود، او راه هائي پيدا خواهد کرد که سبب استرس شما نشود. به خاطر داشته باشيد که ممکن است همسر شما دليلي براي استرس شما پيدا نکند، ولي بايد سعي کنيد که به نحو مقتضي به او بفهمانيد که چرا فلان موقعيت سبب استرس شما مي شود.
راهکار دوم: به خواسته هاي همديگر احترام بگذاريد و سعي کنيد که با همکاري يکديگر با چالشها مقابله کنيد.
همسر شما ممکن است به شما يک نظريه متفاوتي ارائه کند ولي شما مي توانيد افکار همديگر را روي هم ريخته و موقعيتي را که سبب استرس شما مي شود را برطرف کنيد. اينرا به خاطر داشته باشيد که تمامي مشکلها يا موقعيتهاي استرس زا، راه حل ندارند ولي صحبت کردن در باره آن و به اشتراک گذاشتن احساس خود در مورد آن، ممکن است سبب حل مشکل شود.
راهکار سوم: با همديگر ارتباط داشته باشيد
گاها زوجها وقتي که صرف صحبت کردن با دوستان مي کنند، بيشتر از زماني است که به صحبت کردن با همديگر اختصاص مي دهند، چون آنها احساس مي کنند که شايد همسر وي نتواند مشکل وي را بفهمد. يکي از آسيب رسانترين مورد به روابط دو جانبه زوجها، دوري جستن از همسر در در مواجه با موقعيتهاياسترس زا است. اين سبب احساس تردشدن مي گردد. سکوت سبب عدم تحمل و عصبانيت مي شود
که مي تواند سبب از هم فاصله گرفتن زوجها گردد. سعي کنيد با مراجعه به همديگر و صحبت در مورد مسائل پيش آمده، روابط فيمابين را تقويت کنيد. شما به راحتي ميتوانيد که با صحبت کردن در مورد حوادثي که در زندگي روزمره اتفاق افتاده است، به اين هدف دست پيدا کنيد. اين سبب افزايش اعتماد به نفس شما شده و شما را آماده مي کند که در مورد مسائل بزرگتر و با اهميت تر با همديگر صحبت کنيد.
راهکار چهارم: صميميت فيمابين را حفظ کنيد
يکي از اجزاء مهم يکازدواج موفق صميميت است. بسياري از افراد ممکن است صميميت را در برقرار کردن رابطه زناشوئي بدانند، در صورتيکه آن خيلي فراتر از برقراري رابطه زناشوئي است. صميميبودن با همسر خود بدين معني است که شما افکار و احساسات خود را آشکار کنيد (اگرچهآن براي شما مشکل باشد) آنها را بيان کنيد و با همديگر کار کنيد تا مشکل بوجود آمده حل شود. شما بايد با همسر خود باز و صادق باشيد که به آن صميميت عاطفي گفتهمي شود. اين بويژه در مواردي که ما دچار استرس شده ايم، مهم است. صميميت اين فرصت
را به همسر شما مي دهد که از شما حمايت کرده و به سمت شما روي گرداند.
راهکار پنجم: حالتهاي متعادل را پيدا کنيد
شما ممکن است غرق در کارهايروزمره شويد که در حقيقت زماني براي انجام همه آنها نداريد. اين ممکن است در ارتباط فيمابين همسران و حتي خانواده تاثير سوء داشته باشد. شما هر قدر برايکارهاي روزانه و ساير موارد وقت صرف کنيد، به همان اندازه براي روابط فيمابين وقت
کم خواهيد آورد. بررسيها نشان مي دهند که استرس کاري سبب عدم رضايت از ازدواج ميشود.
شما بايد از اعتياد به کار پرهيز کنيد. ساير موارد اعتياد در قرن 21 اعتيادبه اينترنت، صرف وقت زياد با تلفن همراه و نامه هاي الکترونيکي و غيره است کهتماما در روابط مابين زوجها اثرات سوء دارد. اين سبب مي شود که همسر شما احساستنهائي کند و رابطه شما با همديگر آسيب ببيند. زوجها ارتباط با همديگر را بايد مثليک شغل تمام وقت تلقي کنند. اگر شما غرق در کارها و استرسهاي روزانه هستيد و عليرغم تلاش زياد نمي توانيد به زندگي طبيعي برگرديد، اينجا است که مشورت باکارشناسان اهميت پيدا مي کند. در بسياري از کشورها دوره هاي آموزشي براي بهبودروابط فيما بين زوجها وجود دارد.
شرکت کردن در اين دوره ها گاهي زندگيهائي که در شرف از هم پاشيدن است را نجات مي دهد. اين آموزشها به شما مهارت مي بخشد و دراختيار شما اطلاعات و منابعي را قرار مي دهد که هم با استرس برخورد مناسب کنيد وهم روابط خود با همسرتان را بهبود بخشيد. شما بايد هم در خود و هم در همسرتانبدنبال علائم طولاني مدت افسردگي، تنهائي و تغيير خلق باشيد. اگر در خود پيداکرديد تقاضاي کمک کنيد و اگر در همسرتان پيدا کرديد به وي کمک کنيد. سعي کنيد کههر روز از احساسات خود و همسرتان اطلاع داشته باشيد. استرس در اشکال زيادي ميتواند به شما روي آورد.
به خاطر داشته باشيد که برخورد افراد مختلف با استرسمتفاوت است. ما نمي توانيم تمامي استرسهاي زندگي روزمره خود را برطرف کنيم ولي اينانتخاب را داريم که چگونه با آنها برخورد کنيم. شما و همسرتان مي توانيد به همديگرکمک کنيد تا افکار و رفتارهايتان را کنترل کنيد. سعي کنيد با افزايش مهارت ارتباطيفيمابين، تاثيرات استرس بر روي زندگي خود را حداقل کنيد. ارتباط سبب مي شود کههمسر احساس تنهائي نکرده و اعتماد به نفس پيدا کند. مهربان باشيد، مراقبت بعملآوريد و محبت خود را نشان دهيد. از استرسهاي روزمره زندگي خود آگاهي داشته باشيد واجازه ندهيد که اين استرسها شما را از همديگر جدا نمايد.
