به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از وبسایت روزنامه نیویورک تایمز، کشف این بدافزار این نگرانی را در واشنگتن ایجاد کرده که هکرهای چینی - که احتمالاً به ارتش آزادی‌بخش خلق وابسته هستند - این کدها را طراحی کرده‌اند تا در صورت بروز مناقشه‌ای مانند حمله چین به تایوان، عملیات نظامی آمریکا را مختل کنند.
تایوان جزیره‌ای خودگردان است که چین آن را بخشی از خاک خود دانسته و حمله نظامی را یکی از راه‌های پس‌گرفتنش می‌داند. پکن ارتباط دیپلماتیک مستقل کشورها با تایوان را مردود می‌داند.
آمریکا بزرگ‌ترین تأمین‌کننده تسلیحاتی تایوان بوده و بارها به روش‌های مختلف اعلام کرده که در صورت حمله چین، به نحوی از این جزیره خودگردان حمایت خواهد کرد. بر اساس پیمان‌های امضا شده میان واشنگتن و تایپه، ایالات متحده قانوناً موظف به حمایت از تایوان است.
به گفته یک مقام کنگره آمریکا، این بدافزار عملاً یک بمب ساعتی است که به چین این فرصت را می‌دهد تا با قطع برق، آب یا سامانه‌های ارتباطی پایگاه‌های نظامی آمریکا، عملیات‌های ارتش این کشور را مختل کند. اما مقیاس آسیبی که چین می‌تواند با این بدافزار به ایالات متحده وارد کند به‌مراتب گسترده‌تر است؛ زیرا همین تأسیسات برای تأمین برق و آبِ خانه‌ها و کسب‌وکارهای غیرنظامیان آمریکا هم مورد استفاده قرار می‌گیرند.
نخستین نشانه‌های عمومی این بدافزار در اواخر ماه مه منتشر شد که مایکروسافت از مشاهده یک کد رایانه‌ای مشکوک در سامانه‌های ارتباطی جزیره گوآم خبر داد؛ جزیره‌ای در اقیانوس آرام که میزبان یک پایگاه بزرگ نیروی هوایی آمریکاست. اما بعد مشخص شد که مشکل بسیار بزرگ‌تر از چیزی است که مایکروسافت مشاهده کرده است.
ده‌ها مقام آمریکایی که از ماه مه تا امروز در این باره صحبت کردند، اظهار داشتند که این بدافزار از حداقل یک سال قبل تا امروز در سامانه‌های آمریکا نفوذ کرده و چند وقتی است که دولت آمریکا سعی دارد آن را از شبکه خود حذف کند.
مقامات آمریکایی می‌دانند که مقیاس این طرح چین بسیار گسترده بوده و تأسیسات آمریکایی خارج از خاک ایالات متحده را هم هدف می‌گیرد؛ اما آن‌ها اذعان دارند که هنوز نمی‌دانند این کد رایانه‌ای تا چه حد در زیرساختهای آمریکا در سرتاسر جهان ریشه دوانده است.
دولت آمریکا و مایکروسافت این بدافزار را به دولت چین نسبت داده‌اند، اما از ارائه اسناد و شواهد برای اثبات ادعای خود خودداری می‌کنند.
