به گزارش ایران اکونومیست، عباس حسین‌زاده، دکترای علم اطلاعات و دانش‌شناسی و مدیرکل کتابخانه‌های عمومی استان خوزستان در یادداشتی نوشته است: «در نگاه اندیشمندانی که در حوزه توسعه کشورها فعالیت می‌کنند، این توسعه و تحول دارای قواعد جهانی اما قالب‌های محلی است. اگر «اقتصاد پویا» یکی از اصلی‌ترین نقاط عزیمت به سمت توسعه باشد، مقدماتی دارد که تا بن‌مایه‌های فرهنگی یک جامعه قابل پیگیری است. نیز اگر دگرگونی‌های مثبت در حوزه اقتصاد، وابسته به تحولات مؤثر در قلمرو مسیر حاکمیت و زیست مردم باشد، نقش کتابخانه‌های عمومی را می‌توان در بخش مردمی تعریف کرد.
شاید در نگاه نخست، کسب‌وکار در زمینه اقتصاد دیده شود، اما با توجه به بافت فرهنگی ما، ورود به عرصه‌های نوینی که مقدمه ورود ایران به توسعه فراگیر باشد، پای تغییرات بنیادین دیگری مانند توسعه فردی و تغییرات اخلاقی و ذهنی را نیز به میان می‌کشد. اینجاست که نقشه گسترده‌ای دیده می‌شود که تحقق آن، علاوه بر گسترش آموزش فنون اشتغال‌زا، مستلزم برنامه‌ریزی دقیق برای تجهیز روانی و فکری انسان عصر توسعه نیز هست. این‌گونه است که «کتابخانه‌های عمومی به عنوان یک پایگاه اجتماعی»، از یک سو می‌توانند برای معرفی و آموزش کسب‌وکارها به‌خصوص مشاغل دانش‌بنیان، بسترسازی کنند، و از سوی دیگر، ضرورت‌های اخلاقی و توانایی‌های فکری و رفتاری برای زیست در جامعه رو به توسعه را در قالب فعالیت‌های معمول خویش، ترویج کنند.
بذر کسب‌وکار را شاید بشود از هر جایی وارد کرد، اما خاک و آب و هوایی که قرار است این بذر را رشد دهد، مختص همان منطقه است. توان اصلی کتابخانه، در کنار معرفی و نحوه کاشت این بذرها، اصلاح وضعیت خاک و بهبود شرایط آب و پاک‌سازی هوایی است که این بذر بدان محتاج است و این همه یعنی «فرهنگ‌سازی». در این میان طراحی و برگزاری «همایش بین‌المللی کتابخانه‌های عمومی و کسب‌وکارهای کوچک» توسط نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور (۲۵ و ۲۶ مهرماه ۱۴۰۲؛ مشهد مقدس) مؤید نشانه‌گیری و هدف‌گذاری درست در راستای رسیدن به هدف «اجتماعی‌کردن کتابخانه‌های عمومی» است.»
انتهای پیان
