حتی دو سال دوری از میادین معتبر بین‌المللی هم خللی در کار قویترین مرد جهان ایجاد نکرد. او در اینچئون با صلابتی بیشتر از قبل روی تخته آمد و با مهار وزنه‌های 210 کیلوگرم در یکضرب و 255 کیلوگرم در دوضرب، همه رکوردهای فوق‌سنگین بازیهای آسیایی را زیر و رو کرد. بهداد حتی به رکورد یکضرب دنیا هم حمله کرد تا در آستانه رقابت‌های جهانی قزاقستان برای همه قدرت‌های فوق سنگین دنیا خط و نشان بکشد.
با قویترین مرد بازیهای آسیایی اینچئون، کسی که پنجمین مدال طلای کاروان ایران را در اینچئون به‌دست آورد، درباره این طلای ارزشمند، عملکرد تیم ملی وزنه‌برداری در این رقابت‌ها و همین‌طور رقابت‌های جهانی قزاقستان صحبت کردیم.
مدال طلای بازیهای آسیایی بعد از دو سال دوری از میادین برای تو چه طعمی داشت؟
این طلا واقعا برای من ارزشمند بود. دوری دو ساله از میادین باعث شده بود با استرس زیادی روی تخته بیایم، اما خوشبختانه همه چیز آن‌طور که می‌خواستم پیش رفت. شما اگر به رقابت‌های دسته 105 کیلوگرم دقت کرده باشید نواب نصیرشلال به دلیل همین استرس از گردونه رقابت‌ها کنار رفت.
او هم مثل من دو سال از میادین دور بود و متاسفانه نتوانست به لحاظ روحی بر خودش مسلط شود. با این حال خوشحالم که لطف خدا شامل حال من شد و توانستم دل مردم کشورم را با این مدال شاد کنم. این مدال را به همه مردم ایران تقدیم می‌کنم، چراکه هرچه دارم از حمایت این مردم است.
ناکامی نواب نصیرشلال در کسب مدال، مسئولیت تو را برای کسب مدال دشوارتر کرد. فکر می‌کردی نواب با دست خالی به رقابت خود در دسته 105 کیلوگرم پایان دهد؟
انتظار من از نواب نصیرشلال کسب مدال طلا بود. او مستحق این مدال بود و با مهار وزنه 222 کیلوگرم می‌توانست طلای بازیهای آسیایی را به دست بیاورد. برای نواب که در تمرینات بارها وزنه‌های 225 و حتی 230 کیلوگرم را بالای سر برده بود، مهار وزنه‌های 217 و 219 کار دشواری نبود، اما همان‌طور که گفتم دوری دو ساله او از میادین باعث شد در حرکت دوضرب نتواند آن‌طور که باید موفق باشد.
عملکرد تو قابل ستایش بود، چراکه تاکنون به رکورد مجموع 465 کیلوگرم نرسیده بودی...
بله! این لطف خدا بود که توانستم نتیجه زحمات چند ماهه‌ام را با رکوردشکنی در بازیهای آسیایی و کسب مدال طلا به دست بیاورم. همان‌طور که شما هم اشاره کردید من تا حالا به حدنصاب مجموع 465 کیلوگرم نرسیده بودم و از این نظر برای خودم یک رکورد خوب محسوب می‌شود. امیدوارم با تلاش مضاعف در رقابت‌های جهانی بهتر باشم.
در مجموع عملکرد تیم ملی وزنه‌برداری را در بازیهای آسیایی چطور دیدی؟
من فکر می‌کنم انتظارها از تیم ملی وزنه‌برداری بیشتر از یک مدال طلا و یک مدال نقره بود و ملی‌پوشان با توجه به رکوردهای تمرینی‌شان ضعیف کار کردند. البته یکی از دلایل اصلی این عملکرد همان‌طور که گفتم دوری دو ساله برخی نفرات اصلی تیم از فضای مسابقه بود. هم من، هم نواب نصیرشلال و هم کیانوش رستمی با استرس زیادی به این مسابقات آمدیم. مصدومیت بهادر مولایی هم مزید بر علت شد. بهادر وزنه‌بردار خوبی است. او براحتی می‌توانست مدال نقره بازیهای آسیایی را به دست بیاورد، اما به‌دلیل آسیب‌دیدگی به مدالی که استحقاقش را داشت، نرسید.
فراموش نکنید محمدرضا براری هم یکی دیگر از شانس‌های تیم ملی برای کسب مدال بود که در آستانه اعزام به بازیهای آسیایی دچار آسیب‌دیدگی شد. براری هم مثل نواب نصیرشلال شایستگی کسب مدال طلای بازیهای آسیایی را داشت، اما با بدشانسی از حضور در این رقابت‌ها محروم شد.
در مورد کیانوش رستمی هم این بدشانسی به شکل دیگری نمود پیدا کرد. او هم می‌توانست به مدال طلای بازیهای آسیایی دست پیدا کند، اما وزنه‌بردار چینی در آخرین لحظه با مهار وزنه 218 کیلویی همه را غافلگیر کرد. در مجموع سطح بازیهای آسیایی هم خیلی بالا بود و در همه وزن‌ها رکورد بازی‌ها جابه‌جا شد.
با این حال من فکر می‌کنم استحقاق تیم ملی وزنه‌برداری بیش از یک طلا و یک نقره بود. اگر بچه‌ها وزنه‌های خودشان را می‌زدند کسب سه مدال طلا و دو مدال برنز دور از دسترس نبود، با این حال امیدوارم بچه‌ها با تمرین مضاعف در مسابقات جهانی موفق باشند.
تیم کنونی وزنه‌برداری تیم جوانی است. آیا می‌توان به آینده این تیم امیدوار بود؟
بله. همان‌طور که شما هم اشاره کردید میانگین سنی این تیم حدود 23 سال است. اگر این افراد حفظ شوند و به این تیم بها داده شود تا چندین سال می‌تواند خوش بدرخشد. البته ما پشتوانه‌های خوبی هم در اختیار داریم و این امیدواری وجود دارد که در آینده تیم ملی وزنه‌برداری نتایج بهتری به دست بیاورد. البته این به شرط آن است که به این تیم بیشتر توجه شود.
این توجه بیشتر باید در چه زمینه‌هایی باشد؟ اصلی‌ترین کاستی حال حاضر کدام است؟
انتظار اصلی ما بهبود شرایط اردویی و تغذیه ملی‌پوشان است. ما در سالنی تمرین می‌کنیم که به هیچ وجه از استانداردهای لازم برخوردار نیست. سقف کوتاه سالن تمرین برای همه ما مشکل‌ساز است و در اختیار داشتن یک سالن تمرین استاندارد می‌تواند شرایط را به شکل قابل ملاحظه‌ای تغییر دهد. از نظر میله و صفحه هم باید به روز شویم. میله‌ها و صفحاتی که ما در کمپ تیم‌های ملی در اختیار داریم سوئدی است، اما در بازیهای آسیایی مجبور بودیم با میله‌های ژاپنی کار کنیم که اصلا به آنها عادت نداشتیم. به لحاظ شرایط خوابگاهی هم شرایط ملی‌پوشان وزنه‌برداری شرایط خوبی نیست. مطمئن باشید بهبود همه این شرایط از سالن تمرین و خوابگاه گرفته تا تجهیزات و تغذیه در ارتقای رکوردهای ملی‌پوشان تاثیرگذار خواهد بود.
فدراسیون وزنه‌برداری در تامین این نیازها چه سهمی دارد؟
معتقدم بار اصلی در تامین این نیازها به دوش وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک است. وقتی بودجه فدراسیون پایین است یا امکانات کمی در اختیار ریاست فدراسیون قرار دارد، دست فدراسیون هم برای تامین این نیازها بسته خواهد بود. به همین دلیل معتقدم وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک باید نگاه ویژه‌تری به رشته مدال‌آور وزنه‌برداری داشته باشند تا شاهد کسب نتایج بهتر باشیم.
رقابت‌های جهانی نزدیک است. از چه زمان برای حضور در رقابت‌های قزاقستان آماده می‌شوی؟
رقابت‌های جهانی قزاقستان از هفدهم آبان با برگزاری رقابت‌های دسته 56 کیلوگرم آغاز می‌شود و رقابت‌های فوق‌سنگین هم طبق برنامه، بیست و چهارم آبان برگزار خواهد شد. برای این منظور ما تمرینات خودمان را از شنبه دوازدهم مهر آغاز خواهیم کرد تا پس از 35 روز برای اعزام به رقابت‌های جهانی آماده شویم.
با توجه به این فاصله اندک، شرایط کار را در رقابت‌های جهانی چطور ارزیابی می‌کنی؟ آیا می‌توانی انتظار داشت بهداد سلیمی در قزاقستان عملکرد بهتر از بازیهای آسیایی داشته باشد؟
به هر حال من در رقابت‌های جهانی نسبت به بازیهای آسیایی حریفان سرسخت‌تری دارم. دو رقیب اصلی من هم وزنه‌برداران روسی هستند و البته سرشناس‌ترین آنها روسلان آلبگوف که در المپیک سوم شد و سال گذشته هم در غیاب من عنوان قهرمانی جهان را به دست آورد. من در جریان آخرین رکوردهای این وزنه‌بردار روسی هستم و امیدوارم در این فرصت 40 روزه، خدا هم کمک کند با انجام تمرینات مستمر بتوانم وزنه‌های بهتری را بالای سر ببرم.
با توجه به این‌که در بازیهای آسیایی به رکورد یکضرب دنیا حمله کردی، این انتظار می‌رود که در رقابت‌های جهانی قزاقستان بتوانی رکوردهای جهان را در دسته فوق سنگین ارتقا ببخشی.
آنچه اهمیت دارد این است که رکوردهای فوق سنگین به نام ورزشکاران ایرانی باشد، حال این‌که من رکورددار باشم یا حسین رضازاده زیاد فرقی نمی‌کند.
به نظر می‌رسد شانس تو برای شکستن رکورد حرکت یکضرب جهان بیشتر از دوضرب یا مجموع باشد...
به هر حال رکورد یکضرب دنیا در اختیار من قرار دارد، اما در همین بازیهای آسیایی اگر وزنه 215 کیلویی را می‌توانستم بالای سر نگه دارم، مطمئن باشید در دوضرب هم می‌توانستم با مهار وزنه 259 کیلوگرم رکورد مجموع دسته فوق‌سنگین را به نام خود ارتقا ببخشم. با این حال در رقابت‌های جهانی قزاقستان اولویت من کسب مدال طلاست. با توجه به رقابت نزدیکی که در جهانی وجود خواهد داشت اگر بتوانم مدال طلا را از آن خود کنم حتما برای شکستن رکوردهای جهان هم تلاش خواهم کرد.
نظرت درباره عملکرد کاروان ورزشی کشورمان در هفته نخست بازیهای آسیایی چیست؟
من فکر می‌کنم ملی‌پوشان کشورمان در هفته نخست عملکرد خوبی داشتند. ما در تیراندازی، ووشو، قایقرانی و دوچرخه‌سواری مدال‌های ارزشمندی را به‌دست آوردیم، اما فکر می‌کنم در روزهای آینده خبرهای بهتری از اینچئون بشنویم. در رشته‌های تیمی والیبال و بسکتبال مدعیان اصلی هستند.
رقابت‌های کشتی هم در حال برگزاری است، ضمن این‌که در تکواندو، کاراته و دوومیدانی هم ما شانس‌های بسیاری داریم. اگرچه تعداد ورزشکاران کاروان ایران به نسبت دوره گذشته کاهش پیدا کرده است، اما به لحاظ کیفیت، کاروان کیفی‌تری به بازیهای آسیایی اعزام شده است. در مجموع من امیدوارم با درخشش دیگر ورزشکاران کشورمان بتوانیم همچون دوره گذشته در رده چهارم جدول رده بندی قرار بگیریم.
