چالش‌های بارورسازی ابرها

به گزارش ایران اکونومیست احد وظیفه بعدازظهر روز گذشته (۱۱ تیرماه) در جلسه هماهنگی تشکیل کارگروه شفاف‌سازی علمی سازمان هواشناسی کشور که در این سازمان برگزار شد، اظهارکرد: داده‌های مشاهدات ‌زمینی قبل و بعد از آزمایش بارورسازی ابرها در برخی کشورها نشان می‌دهد که بررسی تاثیر و عملکرد بارورسازی کار آسانی نیست و به علت تغییر پذیری طبیعی پارامترهای مختلف ابر اغلب با دقت کافی قابل تشخیص نیست. با همه این اوصاف مطابق گزارش‌های معتبر عملکرد و تاثیر بارورسازی ابرها در بهترین حالت استفاده کمتر از ۱۰ درصد برآورد شده است.

رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی کشور ادامه داد: عملیات بارورسازی ابرها در دو نوع انجام می‌شود؛ یکی در ابرهای سرد زمستانی و دیگری در ابرهای گرم که معمولا در فصل گرم و بهار و تابستان انجام می‌شود و عملکرد و نتایج متفاوتی دارند.

وظیفه تصریح کرد: خروجی نتایج جهانی درباره عملکرد بارورسازی ابرهای سرد زمستان به‌خصوص در مناطق کوهستانی که آب‌های فوق سرد فراوانی دارند، نشان می‌دهد که در این سیستم‌ها ظرفیت افزایش بارش در منطقه و بازه زمانی محدود امکان‌پذیر است ولی درصد تاثیر آن خیلی زیاد نیست و در این نوع بارورسازی هدف اصلی به‌طور معمول افزایش بارش برف و انباشت برف در مناطق کوهستانی است این در حالیست که برای تامین ارزش افزوده این کار باید تاثیر بارورسازی در بازه زمانی و فضایی گسترده و با علم به ویژگی‌های سامانه ابری مانند دینامیک و فیزیک ابر، ساختار دمایی، جهت و سرعت باد در لایه های مختلف جو و... انجام شود تا ارزش اقتصادی و اجتماعی از عملیات بارورسازی ایجاد شود.

رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی درادامه گفت: یافته‌های غالب کشورها نشان می دهد نتایج بارورسازی ابرهای گرم تابستانی چندان اطمینان بخش نیست زیرا تغییرات طبیعی درون این نوع سامانه ابری بسیار زیاد است.

وظیفه افزود: استفاده از باروری ابرها برای مقابله با کم آبی و تامین سایر نیازهای اجتماعی در شرایط جدید اقلیمی از مهم‌ترین دلایل استفاده دولت‌های مناطق کم‌بارش دنیاست که گاهی نومیدانه و بر اساس نتایج علمی معقول نیست.

به گزارش روابط عمومی سازمان هواشناسی کشور، وی در پایان اظهارکرد: به‌طور کلی بارورسازی ابرها موضوعی تحقیقی است که در برخی کشورها در حال انجام است که منعی برای انجام آن دیده نمی‌شود. منتها این کار می‌بایست بر اساس اصول و شناخت علمی از سامانه های جوی و ابری و برهمکنش‌های درون ابر و مبتنی بر نتایج و سنجشهای فنی و علمی توسعه داده شود و نمی‌توان در تمام سامانه های ابری و در همه مناطق از بارورسازی نتایج مثبت انتظار داشت.