به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون فارس، نشست نقد و بررسی سریال راه طولانی، ظهر امروز (12 تیرماه) با حضور رضا کریمی کارگردان، محمدرضا تخت‌کشیان تهیه‌کننده، رضا کیانیان و افسانه بایگان بازیگران و نمایندگان رسانه‌های گروهی در دفتر تهیه‌کننده این سریال برگزار شد.
افسانه بایگان در بخشی از این نشست در پاسخ به خبرنگار فارس، مبنی بر اینکه چرا همسر مرتضی امیری با وجود حساسیت در کسب درآمد همسرش در برخی موارد سکوت‌های طولانی دارد، گفت: یک زن در خانواده ایرانی باید در مواقعی تعامل داشته باشد و کوتاه بیاید، حرفش را بخورد تا به جهت این کوتاه آمدن و آرامش داشتن در جاهایی دیگر بتواند حرف خود را به کرسی بکشاند. در حقیقت این زن شخصیتی است که پله پله بالا می‌رود.
وی در ادامه در پاسخ به این سؤال که آیا به جهت واقعی بودن زن داستان از بازی در آن ترس نداشتید، بیان داشت: جنس بازی من در وهله اول به چارچوب داستان برمی‌گردد. مادر سریال، مادر سختی نیست اما به تدریج پایگاه فکری وی مشخص می‌شود. وی معلم بوده، خطاطی می‌کند و سایر فعالیت‌هایش نشان‌دهنده این است که جهان‌بینی گسترده از یک زن سنتی دارد و به جهت همین پیشینه عکس‌العمل‌های خاص از خود بروز می‌دهد. به نظر من این جزء جذابیت‌های نقش و داستان است.
بایگان ادامه داد: انسان حداقل دارای 3 بعد است اما به نظرم به خاطر اینکه در تلویزیون واقعیت‌های یک انسان و زندگی آن کمتر به نمایش گذاشته می‌شود، مخاطبان با تلویزیون قهر کردند.
این بازیگر ادامه داد: تفاوت‌های مرد و زن در تقابل نقش مرتضی همسرش کاملا مشهود است و ظرافت‌های زن شرقی در تعاملاتی است که در داستان قابل مشاهده است. یک مرد در خانواده ایرانی از پایگاه‌های قدرت برخوردار است؛ اما زن خانواده با توجه به قریحه و شهود خود در مواردی تشخیص می‌دهد که عکس‌العمل متفاوت نشان دهد، مثلا در سکانس رستوران زن نمی‌خواهد با بدخلقی کار همسرش مرتضی را ضایع کند، بلکه وی ملاطفت نشان می‌دهد تا در جایی دیگر بتواند حرف خود را به کرسی بنشاند.
بایگان درباره اینکه چگونه ریسک حضور سریالی در راه طولانی را پذیرفتید، عنوان کرد: من آدم ماجرا هستم، دوست دارم ریسک کنم. در سال‌های بازیگری بارها منفی‌ترین نقش‌ها را پذیرفتم اما طوری آن‌ها را ایفا کردم که مردم دوستش داشتند. البته این نکته در مراحل بعدی به پیشنهادها و در مرحله بعد در فیلمنامه بستگی دارد. اگر فیلمنامه قدرت، اقتدار و بافت دراماتیک داشته باشد، آدم می‌تواند در آن حضور مؤثر داشته باشد.
وی ادامه داد:اما در عین حال اگر فیلم‌نامه‌ای مجموعه‌ای از عوامل گسسته بوده و بافت دراماتیک نداشته باشد اگر فردی 50 قسمت هم بیاید و برود اتفاقی نمی‌افتد و دیده نمی‌شود.
وی در پاسخ به اینکه دغدغه حضور در سریال‌های دیگر را نیز دارد یا خیر گفت: من هیچ دغدغه‌ای ندارم، چرا که هر وقت احساس کنم جایی باید حضور داشته باشم همان‌جا حاضر هستم؛ حال ممکن است در یک فیلم سینمایی باشد یا مستند 10 دقیقه‌ای.
افسانه بایگان در پایان سخنان خود گفت: سریال راه طولانی در حیطه کاری است که با تفکر شروع شده و یک تهیه ننده متخصص و روشنفکر داشته و کارگردانی و مجموعه عوامل آن کار را با اندیشه آغاز کردند. به نظرم کاری که دچار روزمرگی نشود، و فکر، سوال و خط ایجاد کند، کاری ارزشمند در عرصه هنر است و وظیفه ما هنرمندان نیز همین است؛ همانطور که شریعتی در بحث جامع‌شناسی خود تعریف کرده است. هنرمندان رأس این هرم هستند و با وجود کمی تعدادشان وظیفه‌شان نسبت به بقیه مردم بیشتر است. در ضمن از حضور در این سریال و هم‌بازی بودن با رضا کیانیان بسیار خوشحالم. بازی با ایشان به من حس آزادی و آرامش می‌دهد.
