به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ستاد نانو، سهرابی عنوان طرح تحقیقاتی خود را "سنتز بیوفتوکاتالیست نانوساختار Ti/TiO2/ZnO/GOx در یک سیستم میکروفلوئیدیک، مشخصه‌یابی و ارزیابی آن به منظور تجزیه میکروآلاینده آموکسی سیلین" عنوان کرد و گفت: به کمک ابزارهای دقیق شناسایی مواد، وجود آنتی‌بیوتیک‌های پر تجویز در جریان خروجی تصفیه‌خانه‌ها تأیید شده است. از میان این آنتی‌بیوتیک‌ها، آموکسی سیلین به علت میزان مصرف بالا، از لحاظ مقاومت به تصفیه زیستی و خطر ناشی از رشد باکتری‌های مقاوم به آموکسی سیلین که سلامت انسان و محیط زیست را تهدید می‌کند، به عنوان یک میکروآلاینده جدید و مهم برای تجزیه و تحلیل انتخاب شد.
وی ادامه داد: با توجه به عدم کارایی روش‌های زیستی که در تصفیه خانه‌ها متداول است و روش جذب در کنترل و کاهش این آلاینده، روش فتوکاتالیستی به منظور تجزیه آلاینده‌های زیست تجزیه‌ناپذیر، مطرح شد.
این محقق و پژوهشگر افزود: استفاده فتوکاتالیست به صورت نانوذرات معلق باعث کلوخه شدن و کدورت محلول می‌شود که عمق نفوذ نور را نیز محدود می‌کند و البته منجر به هدر رفت فتوکاتالیست نیز می‌شود. همچنین جداسازی آن از محلول کار مشکلی است. به همین دلیل استفاده از فتوکاتالیست در حالت تثبیت شده به سایر شرایط، ارجحیت دارد.
سهرابی ادامه داد: از آنجا که اندازه فتوکاتالیست‌ها در فعالیت آن‌ها نقش مهمی دارد، راندمان فرآیند فتوکاتالیستی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. لذا با توجه به خطرات آموکسی سیلین برای محیط زیست و سلامت انسان و اینکه تصفیه‌خانه‌های متداول برای تجزیه آنتی‌بیوتیک‌ها به خصوص آموکسی‌سیلین، طراحی نشده‌اند، طراحی سیستمی جدید برای حذف این میکروآلاینده ضروری است.
وی در ادامه تصریح کرد: در طراحی سیستم تصفیه جدید، استفاده از راکتورهای میکروفلوئیدیک به علت ابعاد کوچک و قابل حمل بودن، موجب صرفه‌جویی در مواد، انرژی و زمان می‌شوند. همچنین از طرفی به علت نسبت بالای سطح به حجم، واکنش‌های سطحی مانند فرآیند فتوکاتالیستی با راندمان بالاتری قابل انجام است. به علاوه، توزیع یکنواخت نور که در فرآیندهای فتوکاتالیستی بسیار اهمیت دارد، در سیستم‌های میکروفلوئیدیک امکان‌پذیر می‌شود.
وی خاطر نشان کرد: طراحی و ساخت سیستم میکروفلوئیدیک برای تولید فتوکاتالیست در دمای پایین، طراحی و ساخت سیستم میکروفلوئیدیک برای تصفیه میکروآلاینده آموکسی سیلین از نتایجی است که این طرح داشته است تا بتوان با کمک آن، ذره‌ای از وجود مواد مسموم و آسیب‌زننده به محیط زیست، انسان و اکوسیستم طبیعی را کم کرد.
