به گزارش ایران اکونومیست، محمدولی علیئی، رئیس مرکز مطالعات جمعیت دانشگاه امام حسین(ع) با اشاره به اینکه مسئله جمعیت یک رشته بین رشته‌ای است، گفت: نمی‌توان صرفا به آمار، ارقام و محاسبات ریاضی توجه کرد. جمعیت در قالب خانواده و تصمیم والدین رشد می‌کند و بنابراین نقطه آغازین سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌ها، پدر و مادر یا زوجینی هستند که تصمیم دارند فرزند داشته باشند یا خیر.
وی مسائل فرهنگی و اجتماعی را مسائل هنجاری و رفتاری توصیف و بیان کرد: زمانی، در جامعه رفتاری باب یا مد می‌شود و مردم از آن تبعیت می‌کنند و این مسئله در همه زمینه‌ها وجود دارد.
رئیس مرکز مطالعات جمعیت دانشگاه امام حسین (ع) که در برنامه‌ای رادیویی صحبت می‌کرد، با تصریح بر اینکه فرزندآوری و تعداد فرزندان مستقیما در ساختار توزیع و ترکیبی جمعیت موثر است، اظهار کرد: اگر کشوری رشد فرزندآوری خود را کاهش دهد مانند ژاپن خواهد شد؛ این کشور امروز پیرترین کشور دنیاست و به زودی با چالش‌های بسیار زیادی روبرو خواهد شد.
وی به علاقه بسیاری از خانواده‌ها برای فرزندآوری اشاره و بیان کرد: علی رغم این علاقه، اما خانواده‌ها اظهار می‌کنند که شرایط اقتصادی اجازه باروری بیشتر از یک فرزند را نمی‌دهد زیرا هزینه آموزش، مسکن، بهداشت و مسائل تربیتی زیادی به همراه دارد.
این کارشناس جمعیت شناسی درباره اثرات منفی تک‌فرزندی به ویژه در آینده آن فرزند بیان کرد: وقتی یک فرزند تنها بزرگ می‌شود اجتماعی شدن را یاد نخواهد گرفت. فرزندی که سختی نمی‌کشد، غم و غصه‌ای ندارد و والدین تمام تمرکز خود را برای او گذاشته‌اند، در آینده نمی‌تواند بسیاری از مسائل را رفع کند و این مشکل برای نسل آینده بسیار زیاد خواهد بود.
علیئی افزود: بدون تردید تک فرزندی سمی برای خانوده است و زمانی متوجه این مسئله می‌شوند که ۲۵ سال از تولد فرزند خود گذشته است زیرا در آن زمان اثرات خود را بروز می‌دهد.
رئیس مرکز مطالعات جمعیت دانشگاه امام حسین(ع) با اشاره به نیازهای خانواده‌ها و والدین گفت: بسیاری از نیازها نهفته و غیر عینی است؛ انتظار والدین به فضایی که در آن بزرگ شده‌اند مرتبط است. قطعا بسیاری از والدین امروز به صورت تک فرزندی و خانواده کوچک بزرگ نشده‌اند و نگاه آنها به خانواده جمعی است اما وقتی تک فرزند آنها به سن بالای ۲۰ می‌رسد متوجه می‌شوند او تنهاست ولی بدون تردید زمان را از دست داده‌اند.
