به گزارش ایران اکونومیست، روزنامه «ایران» نوشت: همه‌مان درباره عمل جراحی بینی یا تزریق ژل، بوتاکس وبرداشتن چربی‌های شکم زیاد شنیده‌ایم اما شاید درباره جراحی‌هایی که برای لاغری سریع انجام می‌شوند کمتراطلاع داشته باشیم.عملی به نام بای پس یا کوچک کردن معده.آیا جامعه بیش از حد افراد چاق را قضاوت می‌کند؟ کسانی که طبق معیار جامعه زیبا نیستند یا معیارهای زیبایی تغییر کرده است و افراد را مجبور به همسو شدن با جامعه می‌کنند؟شاید هم همه چیز در درون افراد اتفاق می‌افتد و برخی دچار خود زشت انگاری هستند؟ اگر پاسخ به این سؤالات برایتان جالب است این گزارش را بخوانید.
مینا یکی از کسانی است که مدتی است عمل بای پس معده را انجام داده. این جراحی به کاهش سریع وزن هم کمک می‌کند.در بای پس معده که نوعی عمل لاغری هم محسوب می‌شود با روشی خاص معده کوچک‌تر می‌شود: «من به خاطر کبد چرب وتری گلیسیرید بالای ۱۵۰۰ و چربی خون بالا دکتر رفتم و البته چاق هم بودم. یک دکتر به من پیشنهاد این عمل را داد و بعد خودم هم درباره‌اش تحقیق کردم و با ۴ پزشک معروف تهران هم حرف زدم. راستش ترس از اتاق عمل هم داشتم اما با چند نفر حرف زدم و دیدم چقدر لاغر شده‌اند و راضی اند.می دانی که این عمل این طوری است که چون معده‌ات کوچک می‌شود کم غذا می‌خوری وزود لاغرمی شوی و من این واقعیت را پذیرفته‌ام که همه با یک بشقاب غذا و من با دو قاشق سیرمی شوم وغذا را هم دوست دارم.ذائقه من بعد از این عمل خیلی تغییر کرد، مثلاً قبلاً شیرینی دوست داشتم اما الان دیگر چندان علاقه‌ای ندارم. اما می‌دانم این جراحی هم مثل همه عمل‌ها عوارض دارد حتی یکی از نزدیکان خودم بعد از عمل دچارعفونت شد و فوت کرد اما مگر این ممکن نیست در هر عملی اتفاق بیفتد؟ مسلماً هیچ عملی بی‌خطر نیست و باید متخصصش را پیدا کرد. در ضمن من عمل بای پس کلاسیک انجام دادم.»
مینا می‌گوید که خیلی قضاوت دور و بری‌ها در اینکه تن به این عمل بدهد مؤثر بوده: «قضاوت دیگران درباره چاقی خیلی در روح و روان آدم تأثیر دارد. من خیلی دلم نمی‌خواست جایی بروم و همیشه مشکل انتخاب لباس داشتم و دلم خیلی لباس‌ها را می‌خواست ولی نمی‌توانستم بپوشم و اینکه به من مدام می‌گفتند چرا به فکر هیکلت نیستی به من خیلی بر می‌خورد. توان رژِیم‌های تکراری هم نداشتم و روح و روانم بهم می‌ریخت و عصبی بودم و اعتماد به نفسم هم افتضاح بود.»
حسین هم دو سال پیش همین عمل را انجام داده: «اصولاً افرادی دنبال این عمل متابولیک می‌روند که اضافه وزن از سی -چهل کیلو می‌گذرد و از دید پزشکی بی‌ام آی شان (شاخص توده چربی) عددش از چهل رد می‌شود و مشکلات عروقی و چربی و قند دارند یا مشکل ارتوپدی دارند یا ترکیبی از هر دو. برای من مشکلم بیشتر ارتوپدی بود. من قندم بالا نبود اما از آنجا که ۵۵ کیلو اضافه وزن داشتم کمی کلسترول خونم بالا رفته بود. مشکلات شدید ارتوپدی و ساییدگی مفاصل پیدا کرده بودم.من عمل بای پس معده انجام ندادم عمل اسلیو معده انجام دادم به این شکل که حدود دو سوم معده را بر می‌دارند و از حجم معده حدود ۱۵۰ سی سی باقی می‌ماند که یکی دو سانت بعد از عمل افزایش حجم پیدا می‌کند و شخص باید مراقب باشد دوباره به پرخوری نیفتد البته من آدم پرخوری نبودم چون اغلب چاق‌هایی که این عمل را انجام می‌دهند دو دسته‌اند یا افراد بسیار پرخورند و وعده‌های غذایی حجیم و سنگین می‌خورند یا افرادی مثل من که ریزه خوار هستند و هله هوله زیاد می‌خورند. این افراد دسته دوم بیشتر مشکلات قندی یا قلبی و عروقی پیدا می‌کنند. توصیه پزشک‌ها به بای پس است اما در این عمل میزان جذب کم است و ویتامین‌ها کمتر جذب بدن می‌شوند و شخص وقتی این عمل را انجام می‌دهد تقریباً باید مادام العمر ویتامین استفاده کند.اما کسی که اسلیو انجام می‌دهد شاید بعد از یک سال و نیم مجبور نباشد هر روز ویتامین مصرف کند.
هر دو این عمل‌ها برای اینکه رضایت بخش باشد فرد باید در مصرف قند مصنوعی مراعات کند و میزان تحرک و فعالیتی را که دکتر توصیه می‌کند، انجام دهد تا بدن سیستم متابولیسمش به چربی سوزی بیفتد و افت نکند.من به خاطر مشکلات ارتوپدی نتوانستم آن تحرک لازم مورد نظر پزشکم را داشته باشم و در اواسط کرونا این عمل را انجام دادم و آن زمان هم باشگاهی باز نبود. من توانستمبا این عمل ۳۳ کیلو وزن کم کنم. یکی از مشکلات این عمل این است که اگر شخص کمی از حجم تعیین شده بیشتر بخورد، وزنش بالا می‌آورد.البته من این مشکل را ندارم.»
پروانه بیگی، روانشناس این مسأله یعنی رواج عمل‌های زیبایی را این گونه تحلیل می‌کند: «جراحی زیبایی یکی از مسائلی است که جهان پزشکی امروز با آن روبه‌روست. قبلاً علم پزشکی بیشتر به سلامت مردم اهمیت می‌داد، اما این روزها این رشته علمی هر روز بیشتر وارد حوزه زیبایی می‌شود که تا حدی هم قابل درک است چرا که پولساز است.با تبلیغات زیادی که می‌شود مدام مشتریان جدید برایش وجود دارد.این طور می‌شود که دیگر آدم‌ها برایشان چربی خون و قند و مشکلات بدن شان مهم نیست بلکه برایشان چربی‌های دور شکم، چین و چروک و افتادگی بدن شان مطرح است.در حالی که خیلی از این افراد یک دماغ معمولی یا یک بدن عادی دارند یا چین و چروک شان کاملاً عادی است.این افراد اغلب عدم اعتماد به نفس و مشکلات روحی دارند و تصور می‌کنند که به اندازه کافی زیبا، جوان و جذاب نیستند و باید با کمک جراحی‌های زیبایی، در این رقابت نفسگیر با دیگر همسالان جایی برای خود بیابند. برای همین است در برخی کشورهای پیشرفته قبل از هر عمل جراحی زیبایی فرد از نظر روحی معاینه هم می‌شود و بعد مجوز عمل صادر می‌شود. از این اختلال با نام« اختلال بدشکلی بدن »یا «خود زشت پنداری» هم نام می‌برند.افرادی که از بدن و ظاهر خود ناراضی اند، آنقدر سراغ جراحی می‌روند که کارهای روزانه‌شان مختل می‌شود.
این روانشناس تأکید می‌کند: «در این شرایط متأسفانه پای غیرپزشک‌ها و آرایشگاه‌ها هم به جراحی‌های زیبایی باز شده.درباره عمل‌های بای پس و ابدومینوپلاستی (برداشتن چربی‌های بدن)هم خیلی‌ها دیگر به جای رژیم غذایی و کنترل وزن و ورزش، بلافاصله این جراحی‌ها را انتخاب می‌کنند که می‌تواند به قیمت از بین رفتن سلامتی‌شان تمام شود.زیبایی به رضایت فرد از تصویر درونی‌اش بستگی دارد و نباید از حد اعتدال گذشت و این‌گونه اعمال را وسواس‌گونه انجام داد.»
وسواس نسبت به زیبایی و لاغری ممکن است تبدیل به عادت جدیدی شود. شاید شما هم این روزها به چین و چروک‌های دور چشمتان بیشتر نگاه می‌کنید یا به وزن بدنتان حساس‌تر شده‌اید. یادتان باشد که همه اینها نباید برایتان تبدیل به وسواس شود.
