هوشنگ صدفی طی یادداشتی نوشت: نویسنده در یادداشت حاضر معتقد است برای مبارزه با فساد ابتدا باید از دستگاه‌های دولتی آغاز کرد، و برای از بین بردن آن یک‌دست‌سازی قدرت دولت و مجلس تلاش بیهوده‌ای بود که نتیجه آن بعد از دوسال کارکرد روشن شد.
کسی فکر نمی‌کرد اسم رمز مبارزه بامافیای خودرو و استیضاح وزیر صمت، دولت و مجلس را این قدر به تقابل با یک‌دیگر بکشاند. طبیعی است وقتی قوای مقننه و مجریه با هم تفاهم داشته باشند، بی‌گمان آن پشت صحنه؛ خبرهایی است اما مانده‌ام با وجود قوه قضائیه، نهادهای نظارتی از قبیل کمیسیون اصل ۹۰، بازرسی ریاست جمهوری، سازمان بازرسی کل کشور، مدعی‌العموم و غیره که هریک بودجه کلانی در سالم‌سازی دستگاه‌های اجرائی صرف می‌کنند در کشف و مبارزه با فساد و رانت‌خواری دستگاه‌های اجرایی که مثل موریانه آبروی نظام را می‌بلعند، چرا جامانده‌اند؟
این نکته مهم نیست که چرا از وظایف نهادی جامانده‌اند، چون حکایت جاماندن را مردم خود روایت می‌کنند و نیازی به روایت‌سازی، تکذیب و تایید این دستگاه و آن دستگاه نیست، موضوع رانت‌خواری که جلوه‌ای از فساد و استفاده از بودجه ملی برای منافع شخصی و دستگاهی است، ابتدا با نطق یک نماینده مجلس رقم خورد و به بازرس ویژه ریاست جمهوری ختم شد. هرچند قبلا از طریق منابع غیر رسمی شبکه‌های اجتماعی اعلام شده بود، واگذاری خودرو به مردم با قید قرعه‌کشی و رویه‌های دیگر، صرفا مشمول ۱۲ درصد از سهمیه تولید خودروی کشور است و نه بیشتر ...
حالا مشخص شده مبارزه با فساد ابتدا باید از دستگاه‌های اجرایی رقم بخورد و تازمانی که افراد رانت‌خوار از این نهادهای مردمی و انقلابی بیرون رانده نشوند، انتظار شکل‌گیری دولت صادق، راست‌گو و مجلس انقلابی، مبارزه با فساد و غیره، شعاری بیش نیست. یک‌دست‌سازی دولت و مجلس با وجودبرخی افزون طلبی دنیوی، تلاش بیهوده‌ای بود که نتیجه آن بعد از دوسال کارکرد روشن شد. حالا آدم و عالم می‌پندارند رانت‌خواری دستگاه‌های اجرایی بیش از مواردی است که در نطق، گفت‌وگو و سایر ابزارهای اطلاع‌رسانی توسط نمایندگان دولت و ملت ارایه می‌شود. باوجود این نوع رفتارهای شبهه انگیز، نباید انتظار نداشت جوانان معترض و منتقد، کنش‌های حاکمیت را مثبت و صادق بدانند. حافظ شیرین سخن در این میان سخنی دارد شنیدنی :
نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست کلاه‌داری و آیین سروری داند.....
در میانه تاراج اموال مردم تهیدست توسط رانت‌خواران، آن وقت دغدغه برخی از مسئولان فرهنگی، از جمله دبیر شورای‌عالی انقلاب فرهنگی و دبیر ستاد امر به‌معروف و نهی از منکر این است که به‌جای مبارزه با فساد و رانت‌خواری، با بی‌حجاب‌ها مبارزه کنیم!
به‌نظرم روحانیون منتقد و مسئولان فرهنگی کشور سخنان شهید مطهری در نحوه توصیه به امر به‌معروف را یک بار مرور کنند و براساس رفتارهای حکیمانه مرحوم سید مهدی قوامی روحانی لوطی مسلک در مقابله با منکران و مسکر جامعه، رفتارهای خود را بازنگری کنند. بی‌تردید اگر دست فاسدان را از بیت‌المال قطع کنیم طبعا افراد کم دین، بی‌حجاب، منتقد و معترض باور خواهند داشت که روزی و روزگاری در این کشور قانون و شرع حاکم بوده است؛ مگر نه این است محمد ؛پیامبرمهربانی‌ها (ص) می‌فرماید:«من لا معاش له، لا معاد له»
منبع: خبرآنلاین
