نتیجه مهمترین انتخابات سال به نفع چه کسی است؟/ تحلیل مجله اکونومیست از انتخابات ترکیه

پس از 20 سال حکومت استبدادی فزاینده، رجب طیب اردوغان در خطر اخراج توسط رای دهندگان قرار دارد!

در زیر کاخ توپکاپی در استانبول، محل زندگی سلاطین عثمانی، بنای یادبود یکی دیگر از رهبران امپراتوری به نمایش گذاشته شده است. آنادولو، اولین ناو هواپیمابر ساخت داخل ترکیه، ماه گذشته دستور ورود به سفر را صادر کرد، زیرا این کشور آماده رای دادن در انتخاباتی در 14 ماه مه بود که مهمترین انتخابات امسال در سراسر جهان است. رئیس جمهور رجب طیب اردوغان با نشان دادن کشتی جنگی که در حال برگزاری یک تور تبلیغاتی در سواحل است، امیدوار است رای دهندگان میهن پرست را برانگیزد. اما کاریزما، حرکات بزرگ و هدایای او ممکن است کافی نباشد. مردی که از سال 2003 بر ترکیه حکومت می کند، به سبکی استبدادی فزاینده، ممکن است با شکست مواجه شود.

انتخابات بر لبه چاقو است. اکثر نظرسنجی ها نشان می دهد که آقای اردوغان با اختلاف کمی عقب است. اگر او ببازد، این یک تغییر سیاسی خیره کننده با پیامدهای جهانی خواهد بود. مردم ترکیه آزادتر، کمتر ترسیده و - به مرور زمان - مرفه تر خواهند بود. یک دولت جدید روابط آسیب دیده با غرب را ترمیم خواهد کرد. (ترکیه یکی از اعضای ناتو است، اما در زمان آقای اردوغان بازیگری مخرب در خاورمیانه بوده و روابط نزدیک‌ تر با روسیه را دنبال می ‌کند.) مهم ‌تر از همه، در دوره ‌ای که حکومت مردان قدرتمند در حال افزایش است، از مجارستان تا هند، صلح ‌آمیز اخراج آقای اردوغان به دموکرات ها در همه جا نشان می دهد که می توان قدرتمندان را شکست داد.

با خود ترکیه شروع کنید، کشوری با درآمد متوسط ​​با 85 میلیون نفر در تقاطع بین آسیا، اروپا و خاورمیانه. مانند مستبدان در سراسر جهان، آقای اردوغان با تضعیف سیستماتیک نهادهایی که سیاست‌ های بد را محدود و اصلاح می‌ کنند - و مخالفانش، ائتلاف شش حزبی با برنامه ‌ای دقیق برای دولت، وعده بازگرداندن آن ‌ها را می ‌دهند، خود را در قدرت تثبیت کرده است.

پیروزی اپوزیسیون نیز برای همسایگان ترکیه خوب خواهد بود و از نظر ژئوپلیتیکی برای غرب ارزش زیادی دارد. ترکیه این روزها تقریباً به طور کامل از بقیه اروپا بیگانه شده است، اگرچه هنوز اسماً نامزد پیوستن به اتحادیه اروپا است. این ممکن است هرگز اتفاق نیفتد- اما یک رئیس جمهور قلیچداراوغلو متعهد می شود که به احکام دادگاه اروپایی حقوق بشر احترام بگذارد و شروع به آزادی زندانیان سیاسی آقای اردوغان کند. اروپا باید با احیای برنامه ویزا برای ترک ‌ها، بهبود دسترسی ترکیه به بازار واحد اتحادیه اروپا و همکاری نزدیک ‌تر در زمینه سیاست خارجی پاسخ دهد.

مهمتر از هر یک از اینها سیگنالی است که پیروزی اپوزیسیون برای دموکرات ها در همه جا ارسال می کند. در سطح جهان، بیشتر و بیشتر مستبدان بالقوه، دموکراسی را بدون از بین بردن کامل آن، با از بین بردن قواعد و نهادهایی که قدرت آنها را محدود می کنند، واژگون می کنند. V-Dem، یک سازمان تحقیقاتی، از 40 کشور نزدیک به پایان جنگ سرد، در حال حاضر به عنوان "استبدادی انتخاباتی" واجد شرایط هستند. این فهرست می‌ تواند افزایش یابد: آندرس مانوئل لوپز اوبرادور، رئیس ‌جمهور مکزیک، تلاش کرده است که قوه قضاییه و اختیارات انتخاباتی این کشور را تضعیف کند.

اگر آقای اردوغان شکست بخورد، نشان می ‌دهد که فرسایش دموکراسی را می‌ توان معکوس کرد و نشان می ‌دهد که چگونه. احزاب اپوزیسیون دموکراتیک باید خطر را بشناسند و قبل از اینکه خیلی دیر شود متحد شوند. در هند یک اپوزیسیون پراکنده به نارندرا مودی، نخست وزیر قدرتمند، اجازه داده است که با 37 درصد آرا مسلط شود. اکنون رهبر اصلی مخالفان با زندان مواجه است. وضعیت در لهستان کمتر وخیم است، اما مخالفان آن نیز انتخابات را پس از انتخابات در برابر حزب حاکم پوپولیست دور انداخته اند.

ائتلاف ملت مخالف ترکیه در حال حاضر بسیار بهتر از این عمل کرده است. آقای کیلیچداراوغلو ممکن است کمی کسل کننده باشد، اما او خالق سرسخت اجماع و به طرز جذابی فروتن است. برعکس حریفش اگر او پیروز می شد، لحظه بزرگی برای ترکیه، اروپا و مبارزه جهانی برای دموکراسی واقعی خواهد بود. آقای اردوغان در سال‌ های اولیه ریاست‌ جمهوری‌ اش کارهای خوبی انجام داد، اما انباشت مداوم قدرت بیش از حد، قضاوت و حس اخلاقی او را تحت الشعاع قرار داد. ما از کمال قلیچداراوغلو به عنوان رئیس جمهور بعدی ترکیه صمیمانه حمایت می کنیم.

منبع: نشریه اقتصادی اکونومیست