داريوش دستور ضرب اين سكه را در دومین روز نخستين ماه زمستان سال 504 پيش از ميلاد (ديماه و یک روز پس از شب چله ـ یلدا) داده بود. سكه هاي داريك (گرفته شده از نام داريوش) تا پايان عهد هخامنشيان سلطه اسکندر مقدونی رايج بودند. نقش تصوير رئيس کشور بر يکطرف سکه نيز از زمان داريوش مرسوم شده است.
بسياري از كشورها نام پول ملي را از اسامي تاريخي گرفته اند، مثلا پول ونزوئلا از نام سيمون بوليوار، تاجيكستان از نام سامانيان (ساماني) و ... ولي نام پول ملي ما ـ ريال ـ از اسپانيا است!
چرا ما نبايد پول ملي خود را به نام باستاني اش «دارا (داريك)» بازگردانيم؟! مورّخان این بی اعتنایی هنگام نامگذاری را يكي از غفلت هاي پهلوي ها نوشته اند.
پهلوی دوم مراسم دو هزار و پانصدمين سال تاسيس دولت مركزي ايران را ببا اهداف تبلیغاتی برگزار كرد، ولي نام پول ملي را به اسم باستاني اش «دارا (داريك)» باز نگردانيد.
