به گزارش ایران اکونومیست به نقل از روابط عمومی خانه نمایش دا، نمایش «مجلس تقلید؛ کاش چشم نمیدید؛ مضحکه قتل امیرکبیر» نوشته مهدی صفارینژاد و به کارگردانی مهدی ملکی اجراهایش را از روز دوشنبه، ۱ اسفند ماه ۱۴۰۱ در خانه نمایش دا آغاز کرده و تا ۱۹ اسفند روی صحنه خواهد بود.
این اثر، نمایش برگزیده بیستمین جشنواره بینالمللی نمایشهای آیینی و سنتی است و در راستای برنامه حمایتی خانه نمایش دا از نمایشهای آیینی و سنتی در این تماشاخانه اجرا میشود.
نیما ثبوتی، امیرحسین نجفی، علی جعفری، امید قاسمی، مهدی ملکی، نیما قربانزاده، فهمیه علیآبادی بازیگران جدیدترین اثر مهدی ملکی را تشکیل میدهند.
در خلاصه داستان «کاش چشم نمیدید» چنین آمده است: تونچی (آتشبان) حمام باغ شاه که تنها شاهد قتل امیرکبیر بوده، است برای جلوگیری از قتل خود باید مضحکهای برپا کند و در آن، فعالیتهای امیرکبیر را خیانت جلوه دهد.
دیگر عوامل اثر عبارتند از دستیار کارگردان: علی جعفری، شادِن گلزار، مدیر صحنه: عسل عبدالهی، منشی صحنه: مهسا گلگیر، طراحان گریم: محمود ملکی، زهرا مدبر، طراح پوستر و بروشور: مهدی اسدیتبار، طراح صحنه و لباس: مهدی ملکی.
مجلس تقلید «کاش چشم نمیدید» تا ۱۹ اسفند ماه جاری، هر شب به جز شنبهها، ساعت ۲۱ در سالن شماره ۱ خانه نمایش دا روی صحنه خواهد رفت و مخاطبان برای تهیه بلیت اثر میتوانند به سایت فروش بلیت تیوال و همچنین گیشه خانه نمایش دا واقع در خیابان انقلاب، خیابان خارک، بنبست اول، پلاک ۵ مراجعه کنند.
همچنین دیگر نمایش این تئاتر، «در انتظار برزخ» به نویسندگی محمدصادق اسدی و کارگردانی الهه تنهایی در همین تماشاخانه روی صحنه است.
این نمایش به تهیه کنندگی محمد جواد سخنور تا دوازدهم اسفند ساعت ۱۹ در خانه نمایش دا به روی صحنه میرود.
از دیگر عوامل نمایش میتوان از بازیگران:حامد سوری، فراز شیرانی، عرفان صمدیه، مهدی اسدی،رضا بخشایش،آرمین افتخارزاده، رضا بلبلوند، پارسا عبدالملکی، کیمیا جهانشاهی ، نگار فتورهچی ، حسین تقی ذوقی، عرشیا هواخواه، زهره صادقیان ، پارسا ورچه ، نگین صدر ، کاوه قیصری، دانیال حسین پور، دستیاران کارگردان:، رویا تنهایی، مبینا سلمانی، موسیقی:علی صدر، سهیل حیدری نژاد، مشاور کارگردان: فرهاد محمد صادق و مشاور رسانه:ناصر ارباب نام برد.
در خلاصه نمایشنامه آمده است: همگی ما هر لحظه برای بقا می جنگیم... فارغ از تمام مرزها، بودنها و نبودنها بیا سبک بال لحظه نبودنمون رو در آغوش بگیریم که اتفاقا این لحظه، لحظه جاودانگی همیشگی است... پس برای آزادی.