به گزارش مهر، حفظ مقدار قند خون در حد طبیعی (140- 60 میلی‌گرم)، هدف درمان دیابت است زیرا افزایش درازمدت قند خون سبب بروز عوارض دیابت می‌شود که در آن صورت درمان دیابت بسیار پر هزینه و گاه غیرممکن خواهد شد.
افراد دیابتی از آموزشهای لازم برخوردار شده‌اند به خوبی قادرند تشخیص دهند که آیا می‌توانند روزه بگیرند یا خیر. زیرا این افراد طی آموزشهای خود دریافته‌اند که به کدام گروه تعلق دارند و در مورد شرایط روزه‌داری در هر گروه حتماً به پزشک خود مشورت می‌نمایند. به عبارت بهتر، دیابتی که روزانه قند خون و یا قند ادرار خود را در منزل مورد آزمایش قرار نمی‌دهد احتمالاً قادر به روزه داری نخواهد بود!
افراد تحت درمان با انسولین
از آنجا که این افراد پی‌آمد تزریق انسولین به دفعات نیز باید غذا میل نمایند، لذا توصیه نمی‌شود روزه بگیرند. در صورت تمایل شدیده به روزه داری با توجه به شرایط زیر، این افراد در موارد خاص و آن هم زیر نظر پزشک معالج خود می‌تواند روزه بگیرند، نداشتن نوسانات شدید قند خون و نیز عوارض پیشرفته دیابت (عوارض چشمی، کلیوی، عصبی و قلبی- عروقی)
افراد تحت درمان با داروهای خوراکی (قرص)
این افراد با پزشک معالج خود مشورت نمایند. به طور کلی برای افرادی که توانسته‌اند قند خون خود را به طور دایمی در حد طبیعی حفظ و کنترل نمایند با حفظ شرایط زیر، از نظر پزشکی روزه داری بلامانع است.
لازم است مدتی قبل از شروع ایام ماه مبارک رمضان، به طور آزمایشی، روزه داری را آغاز کرده و طی روز، به ترتیب قند خون خود را آزمایش کنند.
- قبل از سحر (حداکثر 120 میلی گرم درصد)
- 2 ساعت بعد از سحر (حداکثر 180 میلی گرم درصد)
- بین ساعت 1 تا 3 (کمتر از 70 میلی گرم درصد نباشد)
- قبل از افطار (حداکثر 120 میلی گرم درصد)
- 2 ساعت بعد از افطار (حداکثر 180 میلی گرم درصد)
در صورتی که مقدار قند خون این افراد در محدوده مقادیر ذکر شده در بالا قرار داشته باشد و نیز دچار عوارض پیشرفته دیابت هم نباشند، قادر خواهند بود روزه بگیرند که در آن صورت باید هنگام افطار، قبل از خوردن هر غذایی قرص خود را میل کرده و پس از مدتی، شروع به خوردن غذا کنند. هنگام سحر نیز باید مقدار دارو را تقریباً به نصف کاهش دهند و حتماً فراموش نشود 2 ساعت بعد از افطار و 2 ساعت بعد از خوردن سحری قند خون یا قند ادرار خود را آزمایش کنند.
افرادی که بدون دارو قند خون خود را کنترل می‌نمایند.
ایشان با مشورت پزشک معالج خود می‌توانند روزه بگیرند. علاوه بر این باید مقدار غذای افطار خود را نیز به 2 تا 3 وعده تقسیم و هنگام افطار از خوردن همه مواد در یک زمان جداً خودداری کنند. در هر حال نباید فراموش کنید که طی روزه داری مقدار کالری دریافتی روزانه باید به دوم سوم مقدار معمول کاهش یابد یعنی "یک سوم کمتر از حد معمول غذا میل شود"
متاسفانه در ایام روزه داری، افراد به علت کاهش تحرک جسمی و پرخوری دچار افزایش وزن می‌شوند به همین دلیل توصیه می‌کنیم هر 2 تا 3 روز یک بار وزن خود را اندازه گیری نمایند.
