حمید ابوطالبی معاون سیاسی ریاست جمهوری در دولت روحانی با انتشار توئیتی در تحلیل سفر ابراهیم رئیسی به چین، تاکید کرده که «از سفر به چین توازن استراتژیک به دست نمی آید.» از این منظر بهتر آن است که دولتمردان نسبت دستاوردهای چنین سفری از اسطوره سازی بپرهیزند، زیرا کشور در موقعیتی نیست که سفره مردم خالی باشد و دستگاه تبلیغات دولتی، به نادرست به موفقیت های بزرگ بپردازد. ضمن این که در سفر مذکور رهبران چین نسبت به اظهارات گذشته شان در باره همراهی کامل با کشورهای عربی علیه ایران در باره جزایر سه گانه، ذره ای اظهار ندامت از خود نشان ندادند. به گفته ابوطالبی، برخلاف بیانیه سفر شی جین‌پینگ به تهران درابتدای ۱۳۹۵، دربیانیه پکن ۱۴۰۱ هم نام «برنامه جامع همکاریهای مشترک ۲۵ساله»حذف و هم از تحولات آن خبری نیست؛ تعهدات چین در همکاریهای هسته‌ای و مدرن‌سازی رآکتور اراک پیگیری نشده؛ و همکاری بانکی، پولی، فاینانس و… مطرح نیست؛ و .... اما در نهایت ایران چرا دعوت چین را پذیرفت؟ این سوال را «خبرآنلاین» در گفت و گویی با حجت الاسلام سید رضا اکرمی، عضو شورای مرکزی مجمع روحانیت مبارز در میان گذاشته است. او می گوید این دست از سفرها ایران را از انزوای بین المللی خارج می کند. اکرمی عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز، دبیر سابق جامعه وعاظ تهران و نماینده دوره‌های دوم، سوم، چهارم، پنجم و هشتم مجلس شورای اسلامی از شهرهای سمنان و تهران بوده است. این گفت و گوی کوتاه از نظرتان می گذرد.
از نظر شما سفرآقای رئیسی به چین چرا انجام شد و چه دستاوردی برای جمهوری اسلامی ایران خواهد داشت؟
رهنمودهای کلی مقام معظم رهبری بر ارتباط با کشور ها بر اساس مصلحت، حکمت، و عزت تاکید دارد و بر اساس اصل عزت، حکمت و مصلحت با کشورها،از جمله چین و روسیه ارتباط داریم. البته در حوزه سیاست خارجی، باید همه روابطمان را براساس اصل سیاست نه شرقی و نه غربی هماهنگ کنیم. این اصل می گوید اگر رابطه ای بر اساس سلطه نباشد و چیزی را به ما تحمیل نکنند ما به طور قطع مایلیم با آنان ارتباط داشته باشیم. زیرا ارتباط یک امر طبیعی است. بر این اساس صادرات، و وارداتمان را سامان می دهیم. ضمن این که از این طریق سیاست های انقلابی را دنبال می کنیم.
نکته آن است حالا که غرب نامردی می کند لازم است تدابیر اساسی اندیشیده شود. به طور واقعی، چرا اروپا این اندازه به ما فشار وارد می کند؟ برای مقابله با این فشارها ما نیازمند تنفسگاهی هستیم که بتوانیم امورات کشور را نظم بدهیم. دنیا نیز دنیای سلطه و حاکمیت فردی نیست، چنین فضاهایی دوران اش گذشته است. ما تحریم ها را دور می زنیم و به این دلیل باید حتما با دنیا در ارتباط باشیم، از این زاویه باید قدرت خودمان را نشان بدهیم، و از این طریق آنان را نیز تست بکنیم. ببینیم آیا در روز مبادا به فریاد ما می رسند یا نمی رسند. شما در جریان کرونا مشاهده کردید که غرب و اروپا و در حق ملت ایران نامردی کردند. نه دارو و نه واکسن حاضر شدند به ما بدهند. تا زمانی که ما خودمان واکسن را ساختیم یا همراه دارو از جای دیگر وارد کردیم در آن زمان بود که تا اندازه ای حاضر شدند با ما راه بیایند. ما در دنیای منافع زندگی می کنیم هر جا منافع ما بر اساس استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی تامین بشود، ما باید ارتباط داشته باشیم، و امورات خودمان را انجام بدهیم.
آیا با موانع داخلی بر سر پذیرش اف ای تی اف و ... این روابط از تفاهمنامه به قرارداد می رسد؟
به نظر من با وجود عدم پذیرش اف ای تی اف و برجام، همین که حاضر می شوند رئیس جمهور ما را دعوت کنند و همچنین حاضر می شوند تفاهم نامه امضاء کنند بسیار حائز اهمیت است. تفاهمنامه 25 ساله مان را قبلا و در دوره آقای روحانی امضاء کردیم، باید دنبال آن باشیم که تفاهمنامه مذکور بیشتر عملیاتی شود. در دنیای سیاست و دنیای ارتباطات یقین دارم این دست از سفرها ما را از انزوا بین المللی خارج و ما را در دنیا مطرح می کند. همچنین دیگران را تشویق می کند تا با جمهوری اسلامی راه و کنار بیایند، ولی مسئله مهمتر از همه این ها این است که بر اساس رهنمودهای قران مجید که می فرماید «علیکم انفسکم» ما باید به ظرفیت های خودمان بیشتر بهاء بدهیم و تا آن جا که می توانیم در داخل شرایط را برای تولید و صادرات مهیا سازیم. به نحوی که نیازمند واردات در این بخش ها نباشیم. از این روی بود که مقام معظم رهبری سال 1401 را سال تولید اعلام کردند این در حالی بود که به این موضوع مسئولان بهاء لازم را ندادند. نقدینگی ها را به حوزه تولید بر اساس سیاستگذاری های انجام شده، هدایت نکردند، به همین دلیل واحد پول ما که ریال است، دائم قدرتش با دلار سنجیده می شود، و این موضوع از اشکلات اساسی کشور است. این امر نشان می دهد که در حوزه سیاستگذاری کلان و خرد به ظرفیت های کشور متکی نیستیم به همین دلیل در کالاهای اساسی و تکنولوژی روز، باید به توانمندی های داخلی متکی شویم. قرآن مجید تاکید می کند که اگر به خودتان متکی شدید، اذیت دیگران بر شما مشکلی ایجاد نمی کند. ما اگر در تولید و مصرفمان دقت می کردیم امروز چنین گرفتاری هایی نداشتیم.
