شنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۳ - 2024 December 14 - ۱۱ جمادی الثانی ۱۴۴۶
۲۷ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۰:۴۷

حال و هوای حرم حضرت معصومه (س) در شب شهادت امام موسی کاظم (ع)

مراسم سوگواری شب شهادت امام کاظم علیه السلام در حرم دختر گرامی ایشان حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین رفیعی و مداحی سید مهدی میرداماد برگزار شد.
حال و هوای حرم حضرت معصومه (س) در شب شهادت امام موسی کاظم (ع)
کد خبر: ۵۸۷۰۴۲

به گزارش ایران اکونومیست از قم، مراسم سوگواری شب شهادت امام کاظم علیه السلام شامگاه چهارشنبه در حرم دختر گرامی ایشان حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها با سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین رفیعی و مداحی سید مهدی میرداماد برگزار شد. حجت‌الاسلام‌ والمسلمین رفیعی در محفل سوگواری شهادت امام کاظم علیه السلام در شبستان امام خمینی(ره)، تبیینی از سیره موسی بن جعفر علیه السلام ارائه کرد و با بیان این‌که شخصیت و زندگی ایشان از جهات مختلفی قابل‌بحث و گفت‌وگو است، اظهار داشت: امام کاظم علیه‌السلام 20 سال با پدر بزرگوارشان زندگی کردند و معارف دینی را از امام صادق علیه‌السلام اخذ کردند و دوران امامتشان نیز 35 سال طول کشید.

وی با اشاره به فرازهایی از کتاب «مَطالِبُ السَؤول فی مَناقِب آلِ الرَّسول» محمد بن طلحه شافعی که دربردارنده زندگی‌نامه حضرت زهرا و ائمه اطهار علیهم‌السلام است، خاطرنشان کرد: این اندیشمند شافعی در رابطه با امام موسی بن جعفر علیه‌السلام می‌نویسد که امام کاظم علیه السلام شب‌ها را با سجده و نماز صبح می‌کردند و روزها را با روزه و انفاق به فقرا سپری می‌کردند و کسانی که به ایشان بدی و تندی می‌کردند را با احسان و بخشش پاسخ می‌دادند.

رفیعی با بیان این‌که اهل‌بیت علیهم السلام سیئه را با حسنه جواب می‌دادند، اظهار داشت: امام محمد تقی علیه السلام در پاسخ به نامه کسی که از پدر ناصبی خود گلایه کرده بود، می فرمایند؛ «الْمُدَارَاةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْمُکَاشَفَةِ وَ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرٌ» مدارا بهتر از دعواست و شکیبایی و بردباری پیشه کن و صبور باش، چرا که عاقبت نیک در انتظار متقین است.

سخنران محفل معارفی حرم مطهر افزود: محمد بن طلحه شافعی از اندیشمندان اهل سنت در کتاب خود می‌نویسد، اگر کسی نسبت به موسی بن جعفر (علیه السلام) مرتکب خطایی می‌شد، گذشت می‌کرد؛ از بس ایشان عبادت می‌کرد که در مدینه به عبد صالح و در عراق به باب الحوائج معروف بود.

وی یادآور شد: به نقل از تاریخ بغدادی، ابو علی خلال شیخ الحنابله یکی دیگر از اندیشمندان برجسته اهل سنت در رابطه با امام کاظم علیه السلام می‌گوید، هر گرفتاری که پیدا کردم به موسی بن جعفر علیه السلام متوسل شدم و هر حاجتی که داشتم را خداوند متعال با توسل به این مرد الهی برآورده ساخت.

رفیعی در ادامه ضمن ارائه توضیحاتی در رابطه با جلسه مناظره هشام بن حکم با مخالفین که با حضور پنهانی و پشت پرده هارون‌الرشید برگزار شد، گفت: مخالفین در توطئه‌ای از وجوب تبعیت از دستور امام برای مبارزه مسلحانه با حکومت سؤال کردند که بعد از رفت‌ و برگشت‌های فراوان و گریز هشام از بیان پاسخ صریح، با شنیدن پاسخ وجوب اطاعت از امام(ع) در هر شرایطی؛ هارون‌الرشید برافروخته و به نقلی بعد از برگشت از جلسه دستور زندانی شدن امام کاظم علیه السلام را صادر کرد.

 وی به مجموعه‌ای از عوامل تحریک هارون‌الرشید توسط علی بن اسماعیل برای دستگیری امام موسی بن جعفر علیه السلام اشاره کرد و ابراز داشت: امام کاظم علیه السلام مجموعاً چهار بار زندانی شدند که هر بار دستور قتل امام علیه السلام در زندان توسط هارون‌الرشید صادر می‌شد که با مخالفت زندانبانان مواجه شد که امام  علیه السلام در آخرین مرحله در زندان سندی بن شاهک مسموم و در سن 55 سالگی به شهادت رسیدند.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت در ادامه به ویژگی باب الحوائج بودن امام کاظم علیه السلام در رسیدگی و توجه به امور مردم اشاره کرد و ابراز داشت: مراجعات مالی ائمه اطهار علیه السلام بسیار زیاد بود به‌گونه‌ای که از نیشابور، قم و دیگر بلاد اسلامی بارهای متعددی برای ایشان ارسال می‌شد؛ از طرفی خود امام موسی بن جعفر علیه السلام نیز باغ خرمایی داشته، مبادرت به کشاورزی می‌کردند. این مؤلفه‌ها ضمن تقویت بنیه مالی امام علیه السلام، گسیل مراجعه مستمندان را در پی داشت.

وی حلم و بردباری امام موسی بن جعفر علیه السلام در برطرف سازی حوائج و مواجهه با گناهکاران را مورد توجه قرارداد و اذعان داشت: گاهی تنها شنیدن حرف گرفتار، او را آرام می‌سازد؛ بر اساس روایات اسلامی چیزی در زیر این آسمان بالاتر از ایمان به خدا و خدمت به مردم نیست.

رفیعی در پایان ضمن اشاره به دعای امام کاظم علیه السلام به فـضـل بن یونس، بر اهمیت استدامت در بیان دعای «اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْنِی مِنَ الْمُعَارِینَ وَ لَا تُخْرِجْنِی مِنَ التَّقْصِیرِ» تأکید کرد و ابراز داشت: ایمانی که عاریه‌ای ترسیم شود، با یک تلنگر گناه، وسوسه و شبهه از بین خواهد رفت. هیچ‌ وقت نباید خود را بی‌نیاز بدانیم، همواره باید خود را مقصر دانسته، حس کنیم نسبت به دین کم گذاشته‌ایم.

آخرین اخبار