به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس، جاه‌طلبانه‌ترین مأموریت هند پس از تأخیرهای پیش‌آمده، به آرامی دوباره جای خود را پیدا می‌کند.
«سازمان پژوهش‌های فضایی هند»(ISRO) که آژانس فضایی ملی هند است، روز هفتم فوریه یک مجموعه از آزمایش‌های مورد نیاز را برای تکمیل روش‌ها و سخت‌افزار برنامه پرواز فضایی سرنشین‌دار خود موسوم به «گاگانیان»(Gaganyaan) از سر گرفت. این سازمان روز هشتم فوریه در یک بیانیه مطبوعاتی گفت که آژانس فضایی با نیروی دریایی هند برای بیرون آوردن یک ماژول سرنشین‌دار ساختگی از یک استخر بسته همکاری می‌کند.
این آزمایش‌ها در مرکز آزمایش «Water Survival Test Facility» متعلق به نیروی دریایی هند در شهر کوچی که پیشتر کوچین نامیده می‌شد، انجام می‌شوند که شهری در جنوب غربی هند است. به گفته سازمان پژوهش‌های فضایی هند، این تاسیسات پیشرفته، شرایط گوناگون دریا، شرایط محیطی و روز و شب را شبیه‌سازی می‌کند.
سازمان پژوهش‌های فضایی هند مدت‌هاست که سخت‌افزار مورد نظر برای پرواز فضانوردان در مأموریت‌های گاگانیان را آزمایش می‌کند. این سازمان در سال ۲۰۱۴ به آزمایش پرتابگر و در سال ۲۰۱۸ پیش از همه‌گیری کروناویروس، به بررسی سیستم توقف پرتاب و فرار خدمه پرداخت و آموزش فضانوردان را تأیید کرد. سازمان پژوهش‌های فضایی هند در سال ۲۰۲۱ به آزمایش موتورها، تقویت‌کننده‌های موشک سوخت جامد و چتر نجات پرداخت.
دانشمندان طی جدیدترین آزمایش‌ها که در یک محیط کنترل‌شده در کوچی انجام شدند، عملیاتی را برای بیرون آوردن ماژول و خدمه آن پس از افتادن در اقیانوس در پایان مأموریت آغاز کرده‌اند. به گفته سازمان پژوهش‌های فضایی هند، دانشمندان در حال حاضر از مدلی به نام «مدل بازیابی ماژول خدمه»(CMRM) استفاده می‌کنند که جزئیات واقعی مانند جرم، ابعاد و مرکز ثقل را هنگام برخورد روی آب شبیه‌سازی می‌کند.
سازمان پژوهش‌های فضایی هند گفت که این آزمایش‌ها، گروه‌های نجات و خدمه پرواز را آموزش می‌دهند تا هنگام ورود مجدد و فرود برای تکمیل ماموریت مداری گاگانیان، با هماهنگی کار کنند. ناسا نیز ۹ آزمایش مشابه را با استفاده از مدل ساختگی کپسول «اوریون»(Orion)، پیش از دریافت گواهی برای بیرون آوردن کپسول واقعی از اقیانوس آرام پس از فرود مأموریت بدون سرنشین «آرتمیس۱»(Artemis 1) در دسامبر گذشته انجام داد.
برای هند، گاگانیان نخستین ماموریت برنامه پرواز فضایی سرنشین‌دار است که در سال ۲۰۰۷ با هدف توسعه فناوری بومی شایسته ماموریت‌های سرنشین‌دار آغاز شد. گاگانیان در صورت موفقیت، نخستین مأموریت سرنشین‌دار هند به فضا را رقم خواهد زد و این کشور را پس از آمریکا، روسیه و چین در رتبه چهارم قرار خواهد داد.
در هر حال، این موفقیت یک سال به تاخیر می‌افتد. سازمان پژوهش‌های فضایی هند پیشتر یک مأموریت سرنشین‌دار را در دسامبر ۲۰۲۱ مدنظر قرار داده بود که سپس، به اوت ۲۰۲۲ به نشانه ۷۵ سال استقلال هند تغییر یافت. با وجود این، «شری سومانات»(Shri. Somanath)، رئیس آژانس فضایی، در ژوئن ۲۰۲۲ ماموریت را بار دیگر به دلیل نگرانی‌های ایمنی به تعویق انداخت. جدیدترین بیانیه نشان می‌دهد که پرتاب خدمه در اواخر سال ۲۰۲۴ صورت خواهد گرفت.
سازمان پژوهش‌های فضایی هند در گذشته گفته بود که پیش از فرستادن انسان به فضا، دو پرواز بدون خدمه را به مدار پایین زمین با استفاده از تجهیزات گاگانیان انجام خواهد داد و حداقل یکی از آنها، یک ربات انسان‌نما را به عنوان محموله حمل خواهد کرد. این پروازها که به منظور اعتبارسنجی فناوری و پرتابگر مأموریت طراحی شده‌اند، قرار است در اواخر سال ۲۰۲۳ و نیمه نخست سال ۲۰۲۴ انجام شوند.
سازمان پژوهش‌های فضایی هند در آخرین اطلاعیه خود اعلام کرد که مراحل عملیاتی برای تلاش‌های بیرون آوردن ماژول هنوز نهایی نشده‌اند. این آژانس فضایی، نیاز به آزمایش‌های زیاد را به بیرون آوردن ایمن خدمه نسبت داد که گام نهایی برای انجام شدن هر پرواز فضایی موفقیت‌آمیز انسانی به شمار می‌رود.
این سازمان گفت که تلاش‌های صورت‌گرفته برای بیرون آوردن خدمه و ماژول ماموریت گاگانیان، توسط نیروی دریایی هند و با مشارکت چندین سازمان دولتی دیگر انجام خواهد شد که در این مأموریت دخیل هستند.
سازمان پژوهش‌های فضایی هند خاطرنشان کرد که به زودی قصد دارد آموزش پرواز را به خدمه خود در همان مرکز آزمایشی در کوچی ارائه دهد. به گفته این سازمان، مرکز آزمایشی شهر کوچی، زیرساختی برای آموزش واقعی دارد تا خدمه را برای روش‌های فرار تحت شرایط گوناگون شبیه‌سازی‌شده از جمله سقوط تقویت کند.
