دکتر عبدالحسین کلانتری در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، درباره استراتژی‌های تنبیهی در دانشگاه‌ها گفت: استراتژی‌های تنبیهی در صدد حذف امور فرهنگی هستند تا یک سیستم به حیاتش ادامه دهد اما استراتژی‌های ترمیمی اساسا بر بستر کارهای فرهنگی شکل می‌گیرند. کار فرهنگی می‌تواند فضایی را ایجاد کند که سلایق، گروه‌ها و مجموعه‌های مختلف با یکدیگر تعامل داشته باشند تا تفکرات مختلف بتوانند به تعاطی بپردازند.
دکتر کلانتری با بیان اینکه استراتژی‌های ترمیمی در دانشگاه‌ها به کار گرفته شده اما نیاز به تقویت دارد، خاطر نشان کرد: بخشی به تقویت ساختاری و سازمانی مربوط می‌شود و بخش دیگر نیز به آموزش و آموزش مجدد کارشناسان، مدیران و معاونان فرهنگی اختصاص دارد. آموزش نباید به دست‌اندرکاران امور فرهنگی در دانشگاه‌ها محدود شود بلکه باید مشمول مجموعه حراست و افراد نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها شود.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم ادامه داد: اگر چنین شرایطی در دانشگاه‌ها ایجاد شود، دیگر به سازوکارهای تنبیهی نخواهیم رسید. اجرای این امور به حمایت‌های مالی نیاز دارد و من از دانشجویان می‌خواهم که در زمینه امور فرهنگی میان‌داری کنند.
وی با بیان اینکه اقدامات آموزشی در زمینه برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی در دانشگاه‌ها صورت گرفته است، تصریح کرد: یکی از شرایط و الزامات گفت‌وگو، احترام به تفکر طرف مقابل است. طرفین گفت‌وگو باید بپذیرند که تمام حقیقت در نزد آنها نیست و این احتمال وجود دارد که حق با طرف مقابل باشد. اگر بخواهیم گفت‌وگو کنیم باید بپذیریم که این احتمال وجود دارد که یک طرف دچار اشتباه است و با گفت‌وگو به دنبال کشف حقیقت هستیم.
دکتری کلانتری در پاسخ به این پرسش «به نظر نمی‌رسد که تمام اقسام گفت‌وگو اثربخش باشد. آیا گفت‌وگوی اقناعی می‌تواند موثر واقع شود؟» توضیح داد: این تصور که تمام حقیقت نزد یک نفر است و با بهره‌گرفتن از گفت‌وگو می‌تواند طرف مقابل را اقناع کند، کاملا غلط و برخلاف قواعد و ضوابط گفت‌وگو است. اگر گفت‌وگو اقناعی شکل‌بگیرد، گفت‌وگو محدود شده است؛ باید این اصل باید پذیرفته شود که هرکدام استدلال مختص به خود از یک موضوع خاص را دارند.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم با بیان اینکه گفت وگو به صورت تاریخی در ایران تعلیق شده است، خاطرنشان کرد: این موضوع مربوط به امروز و دیروز نمی‌شود؛ همواره به صورت تاریخی اینطور تصور شده که تمام حقیقت در نزد کسی است و با ارشاد دیگران، مواردی را توصیه کرد. به نحوی که تمام حقیقت در نزد کسی است و با اندک زحمتی می‌خواهد آن را به گروهی تحمیل کند. این نگاه تحمیلی باید تغییر کند و چنین دیدگاهی نباید در دانشگاه وجود داشته باشد. دانشگاه، محلی برای تعاطی افکار است و افراد باید نظرات خود را ارائه دهند. اگر در ارتباط با این موضوع از سوی مسئولان دانشگاه تخطی صورت گرفته باشد، من از دانشجویان می‌خواهم این مسائل را در سامانه «هدف» بدون اینکه نام و نشانی از خودثبت کنند، تخلفاتی از این دست را گزارش دهند. همانطور که به مسائل 16 آذر ورود کردیم و تذکراتی در ارتباط با این موضوع دادیم به تخلفاتی از این دست هم ورود می‌کنیم . معاونت فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم درنظر دارد که نگاه نظارتی خود را در درجه اول در قبال مسئولان فرهنگی دانشگاه‌ها اعمال کند.
