به گزارش ایران اکونومیست، ۱۱ بهمن را باید به نام صفر ایرانپاک، بهترین گلزن داربی‌های تهران نوشت. مرد هفت گله مصاف های پرسپولیس و استقلال (تاج سابق) در تاریخ ۱۱ بهمن سال ۱۳۸۷ در استکهلم سوئد درگذشت و پیکرش در بهشت آباد اهواز به خاک سپرده شد.
ایرانپاک از نسل درخشان پرسپولیس و شاهین است که در دهه ۵۰ اکثر افتخارهای فوتبال ایران را از آن خود کردند. این فوتبالیست خوزستانی در باشگاه پرسپولیس با بازیکنانی ازجمله همایون بهزادی، حسین کلانی و علی پروین همبازی بود، در ۱۳ تیر سال ۵۹ در داربی بیست‌وسوم، از باشگاه پرسپولیس و فوتبال برای همیشه خداحافظی کرد و در ادامه به عرصه مربیگری قدم گذاشت. او در تیم‌های پیام تهران، شاهین اهواز و یک مدرسه فوتبال در سوئد مربیگری کرد.
علی ایرانپاک معروف به صفر، در دوم دی سال ۱۳۲۵ در مسجدسلیمان چشم به جهان گشود. ایرانپاک بازی خود را از تیم فاخری شاهین اهواز آغاز کرد و در ادامه توانست به تیم بزرگسالان شاهین اهواز راه پیدا کند و بعد از آن هم به واسطه بازی خوبش، به پرسپولیس پیوست.
ایستاده از راست، صفر ایرانپاک، همایون بهزادی و حسین کلانی که به سه تفنگ‌دار پرسپولیس معروف بودند.ایرانپاک با زدن هفت گل در ۱۲ بازی، بهترین گلزن داربی پایتخت است. پرسپولیسی‌ها هنوز گل حساس لحظات آخر او را در داربی هفتم که مانع شکست تیمشان مقابل استقلال شد به خاطر دارند. ایرانپاک تعدادی از این گل‌ها را در فاصله سال‌های ۵۰ تا ۵۴ به ثمر رسانده که حجازی و رشیدی سنگربان‌های استقلال بودند.
یکی از خصوصیات اخلاقی ایرانپاک، تواضع بود و ناصر حجازی نیز درخصوص او گفته بود: «صفر یکی از بزرگان و اسطوره‌های فوتبال ما بود و امیدوارم ورزشکاران جوان، او را به عنوان الگوی خود انتخاب کنند. او اگرچه سه گل از هفت گل خود را در داربی بزرگ پایتخت به من زد اما هیچ وقت برایم کُری نخواند و همیشه با متانت با دیگران برخورد می‌کرد.»
ایرانپاک همچنین در تیم پیکان با ۱۲ گل، موفق شد آقای گل لیگ باشگاه‌های ایران شود. (در آن دوره تمام بازیکنان پرسپولیس اعم از علی پروین به مدت یک سال به تیم پیکان رفتند و با این تیم قهرمان ایران شدند و مجددا به پرسپولیس برگشتند.)
ایرانپاک از سال ۵۰ تا ۵۳ نیز پیراهن تیم ملی ایران را بر تن داشت و در این مدت ۶ گل ملی را در کارنامه خود به ثبت رساند.
گل ایرانپاک در فینال مرحله مقدماتی المپیک مونیخ ۱۹۷۲ مقابل کره‌شمالی باعث صعود تیم ملی فوتبال ایران به مسابقات المپیک شد. او همچنین یکی از ارکان اصلی قهرمانی تیم ملی در مسابقات جام ملت‌های آسیا در سال ۱۹۷۲ بانکوک بود.
این ملی‌پوش سابق فوتبال ایران سرانجام در یازدهم بهمن سال ۸۷ و در سن ۶۲ سالگی بر اثر ابتلا به سرطان ریه در بیمارستانی در شهر استکلهم سوئد دار فانی را وداع گفت. از وی دو فرزند پسر به نام‌های آبتین و آرمین به یادگار مانده که در گذشته به فوتبال علاقه‌مند بودند.
پیکر ایرانپاک پس از فوت به اهواز انتقال داده شد و در قطعه ورزشکاران بهشت‌آباد این شهر به خاک سپرده شد.
