ایران اکونومیست - یاسر یگانه
«زانکو» نامی است که در موسیقی ایران برای مدتها در خاطرهها خواهد ماند. اتفاقی که دیشب یعنی پنجشنبه 6 بهمن 1401 با کنسرتِ «زانکو» در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی رخ داد؛ بیشک نقطه عطفی در تاریخ موسیقی ایران است. شاید بپرسید که چرا؟ مگر «زانکو» در کنسرت دیشب چه کرده که تا این حد اهمیت دارد؟ مگر چه سطی از کیفیت را در خواندن و اجرا ارائه کرده که قرار است تا این حد ماندگار شود!
واقعیت اینکه «زانکو» نه خوانندهای با استانداردهای جهانی است و نه کنسرتِ دیشبش از نظر هنری سطح بالایی داشت. البته او نخستین کنسرتِ زندگیش را تجربه میکرد و برای نخستین بار بود که در مقاب 2 هزار نفر تماشاگر به خواندن میپرداخت. پس وجود برخی ضعفها در کنسرتِ خوانندهای که نخستین کنسرتِ حرفهایِ زندگیش را تجربه میکند؛ طبیعی است.
اما نخستین کنسرت «زانکو» تابویِ بزرگِ تعطیلیِ کنسرتهای موسیقی طیِ 6 ماهِ گذشته را شکست و این خود اتفاقی خارقالعاده بود. حتما میدانید برگزاری کنسرتهای موسیقی از اوایل مرداد 1401 تعطیل شد و این تعطیلی تا دیشب ادامه داشت. البته دو ماهِ نخستِ این تعطیلی به دلیل مصادف شدن با ماهِ محرم و صفر بود. اما پس از پایان این دو ماه و با شکل گیریِ اعتراضات در کشورمان، کنسرتهای موسیقی به تعطیلیِ مطلق کشیده شدند.
در این مدت، اهالی موسیقی فشار اقتصادیِ بسیاری را متحمل شدند. آنها کار خود را از دست داده بودند و هیچ جایی هم برای کسب درآمد برایشان وجود نداشت. کار به جایی رسید که برخی از اهالی موسیقی به فروشِ وسایل شخصی و حتی سازهایشان روی آوردند.
در میانِ بیتدبیریِ مسئولان موسیقی کشور که تقریبا هیچ برنامه و طرحی برای مقابله با بحرانِ تعطیلیِ کنسرتها نداشتند، بالاخره خوانندهای جوان دست به کار شد و ریسکِ آمدن به میدان را پذیرفت. «زانکو» اکنون قهرمان اهالی موسیقی است. چون بیشتر اهالی موسیقی منتظرِ شروعِ کنسرتهای موسیقی هستند تا بار دیگر به صحنه برگردند.
هواداران موسیقی هم به نوعی مدیون او هستند؛ چرا که احتمالا از این به بعد میتوانند منتظرِ برگزاریِ کنسرتِ خوانندگانِ مورد علاقهشان باشند.
اگر میخواهید بدانید در کنسرت دیشبِ «زانکو» چه گذشت؛ شما را به دیدن و خواندنِ عکسنوشتهایی از این اجرا دعوت میکنم:
سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی پس از 6 ماهِ سوت و کور؛ بالاخره یک شبِ شلوغ را به خود دید.
شبی که طیِ دو سانس حدود 4 هزار نفر به این سالن آمدند و کنسرتِ «زانکو» را تماشا کردند.
گروهی جوان و پر انرژی «زانکو» را در اجرای دیشب همراهی میکردند.
این گروه هم مانند خیلی از گروههای موسیقی پاپ تلاش میکردند تا فضای صحنه را شلوغ و تماشاگران را به وجد بیاورند.
سالنهای کنسرت در تهران و دیگر شهرهای کشور؛ حدود 6 ماه بود که چنین صحنههایی را به خود ندیده بودند.
زانکو اما، دیشب، خوشحالترین مردِ روی زمین بود.
زانکو: امشب قشنگترین شب زندگیمه. خیلی تلاش کردم، خیلی دویدم تا امشب اینجا وایسم و واستون بخونم.
گویا این خواننده جوان به شدت سرمایی است.
طراحی لباسِ او بیشتر مناسبِ رفتن به میانِ برفها بود تا رفتن روی صحنه کنسرت.
خوانندگانِ جوان در شبِ برگزاریِ نخستین کنسرتشان بسیار خوشحالند.
آنها اما این وحشت را هم با خود به همراه دارند که کی و کجا این جرقهی شهرت و محبوبیت به پایان میرسد.
این نوازنده گیتار در گروهِ «زانکو» جنب و جوش زیادی داشت.
او اما وظیفهی مهمتری به جز نوازندگی هم داشت؛ بسیاری از نکاتِ رفتاری و گفتاری را او به «زانکو» گوشزد میکرد.
به هر حال «زانکو» نخستین تجربه کنسرتش بود و به چنین حمایتهایی روی صحنه نیاز داشت.
دخترکی روی صحنه ایستاده بود. میکروفنی مقابلش و همخوانِ گروه بود.
«زانکو» با آهنگِ «مثلا» - (مثلا روم زوم کنی؛ بوم بوم کنه قلبم…) معروف شد و بیشتر محبوبیتش را هم مدیونِ این آهنگ است.
زانکو، برگزاری کنسرت دیشبش را هم مدیونِ همین آهنگ بود. چون حدود چهار بار این آهنگ را خواند!
در واقع هر زمان که حوصله تماشاگران رو به سر رفتن میکرد؛ زانکو به آهنگِ «مثلا» پناه میبرد.
کنسرت زانکو با استقبال مخاطبان موسیقی همراه بود. مخاطبانی که در طول برگزاری کنسرت، تقاضای اجرای آهنگهای شاد را داشتند.