به گزارش ایران اکونومیست، اعظم فخری محمودی، گفت: مطالبات پرستاران شامل اجرای صحیح قانون تعرفه خدمات پرستاری، برقراری فوق‌العاده خاص، اجرای استانداردهای جهانی در پرستاری، اجرای بی چون و چرای قانون مشاغل سخت و زیان‌آور و قانون ارتقاء بهره‌وری، حل معضل کمبود پرستار، بازگشت به کار نیروهای طرحی تعدیل شده و اعطای درجه جانبازی به آسیب‌دیدگان دوران کرونا است.
وی افزود: شایسته است دولت به مطالبات پرستاران اهمیت دهد و با برطرف کردن مشکلات پرستاری باعث افزایش انگیزه کار در میان پرستاران شود.
او درباره مشکلات بانوان پرستار در محیط کار، اظهار کرد: مادر و همسر بودن و در کنارش پرستار بودن، یعنی حداکثر توان عاطفی یک زن و این برای هر کسی ممکن نیست، زیرا بانوان پرستار فشار عاطفی زیادی تحمل می‌کنند. شغل پرستاری با توجه به محیط کاری، سخت است و پرستاران باردار نیز در محیط بیمارستانی آسیب‌های جدی متحمل می‌شوند که نیاز است برای بانوان پرستاری که باردار هستند، در طول مدت بارداری شیفت‌های کم و محیطی که استرس و خطرش کمتر است، در نظر گرفته شود.
وی بیان کرد: فرهنگ‌سازی در زمینه شغل پرستاری بسیار مهم است و احتیاج به زیرساخت‌های لازم و معرفی این شغل حتی از طریق آموزش در محیط مدرسه و مهدهای کودک را دارد.
عضو شورای عالی نظام پرستاری، ادامه داد: مردم و افکار عمومی، حرفه پرستاری را فقط با نماد یک روپوش سفید می‌شناسند، در صورتی که این مراقبت تفکیک شده است و سطوح مختلفی دارد. پرستاری علم مراقبت و شامل رده‌های مختلف از پرستار عادی تا پرستار ویژه و... است.
او تاکید کرد: معمولا در جامعه مراقب کودک و یا سالمند نیز پرستار تلقی می‌شود که باید فرهنگ‌سازی لازم در این زمینه صورت گیرد و مردم نسبت به نقش پرستار که بخشی از آن می‌تواند مراقبت، آموزش، مدیریت، توانمندی و... باشد، آگاه شوند.
وی همچنین با انتقاد از وضعیت کمبود پرستار در نظام سلامت کشور، اظهار کرد: کمبود نیروی پرستار در سیستم باعث افزایش شیفت‌های پرستاران، اضافه کاری اجباری، ایجاد فشار کاری، خستگی و افت کیفیت خدمات درمانی می‌شود. همچنین کمبود نیرو و شیفت‌های طولانی مدت آسیب روحی و جسمی پرستاران و در نهایت صدمه به سیستم سلامت کشور و صدمه به بیماران را به دنبال خواهد داشت.
بنابر اعلام روابط عمومی سازمان نظام پرستاری، او در پایان تصریح کرد: با توجه به در پیش بودن شروع موج جدید کرونا، به تبع آن افزایش تعداد بیماران بستری و نیز اشغال بیشتر تخت‌ها را خواهیم داشت و باتوجه به اینکه نیروی پرستاری نیز کم است، این موضوع باعث ایجاد فشار مضاعف به سیستم پرستاری و نظام سلامت کشور می‌شود و باید چاره اساسی برای جبران کمبود پرستاران اندیشیده شود.
