به گزارش ایران اکونومیست، دکتر مسعود حبیبی در افتتاحیه نهمین کنگره بین المللی زخم و ترمیم بافت، در مورد اهمیت بیماریهای غیرواگیر گفت: بیماریهای غیرواگیر، برخلاف بیماریهای واگیردار مانند کرونا، سر و صدای زیادی در جامعه ندارند؛ ولی علت ۷۰ درصد از مرگ و میرها هستند. بیماری‌هایی مانند قلب و عروق، دیابت، چاقی، بی‌تحرکی، سرطان‌ها، سوختگی و سوانح و تصادفات... که اتفاقاً درمان و مراقبت طولانی مدتی نیاز دارند.
وی با بیان این‌که یکی از عوارض مشترک همه این بیماری‌ها، زخم‌های مزمن است، گفت: زخم‌های مزمن، شیوع قابل توجهی در جامعه دارد، 0.8 درصد از جمعیت در طول زندگی خود، مبتلا به زخم‌های مزمن می‌شوند که این یک مشکل بزرگ در نظام سلامت است.
رییس کنگره بین‌المللی زخم و ترمیم بافت خاطر نشان کرد: زخم‌های مزمن معمولاً در افراد مسن‌تر با بیماریهای زمینه‌ای مانند دیابت، بیماریهای عروقی و چاقی رخ می‌دهد. به خطر افتادن وضعیت ایمنی و تغذیه و استرس مزمن مکانیکی نیز در عدم بهبود مناسب زخم موثر است. زخم‌های مزمن، با مرگ و میر بالا و نگران‌کننده‌ای همراه هستند و میزان مرگ و میر ۵ ساله زخم پای دیابتی ایسکمیک، نوروپاتیک و نورو ایسکمیک بیشتر از موارد مرتبط با سرطان پستان و سرطان پروستات است.
وی به هزینه‌های بالای مراقبت‌های بهداشتی از زخم‌های مزمن اشاره کرد و گفت: در ایالات متحده، برآورد کل هزینه‌ها برای زخم‌های مزمن درمان نشده، حدود ۲۸ تا ۹۶ میلیارد دلار است. با وجود شیوع نگران کننده و هزینه های بالای مراقبت، درمان‌های کارآمد هنوز وجود ندارد.
دکتر حبیبی در مورد اهمیت توجه به دیابت و زخم پای دیابتی توضیح داد: در کشور حدود ۵.۵ تا ۶ میلیون نفر مبتلا به این بیماری هستند و ۱۵ درصد از مبتلایان به این بیماری احتمال دارد که دچار پای دیابتی شوند و از بین کسانی که دچار این مشکل می‌شوند، ۱۵ درصد این موارد درصوت عدم درمان ممکن است منجر به قطع عضو شود.
وی در خصوص لزوم آگاهی‌بخشی به جامعه و آموزش برای پیشگیری از این بیماری و عوارض آن گفت: آموزش هم در جلوگیری از ابتلا به بیماریهای غیرواگیر مانند دیابت و هم در پیشگیری از ابتلا به عوارض آنها از جمله مدیریت زخم‌های مزمن بسیار اهمیت دارد. از این‌رو گروه پژوهشی پزشکی مبتنی بر سبک زندگی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران، یکی از محورهای اصلی فعالیت خود را، آموزش و آگاهی بخشی در پیشگیری از بیماری ها قرار داده است.
رییس سازمان جهاد دانشگاهی واحد علوم پزشکی تهران با بیان این‌که در این حوزه توجه به مولفه‌های اجتماعی سلامت، اهمیت زیادی دارد، گفت: افرادی که مبتلا به زخم‌های مزمن می‌شوند، عمدتاً از نظر اقتصادی، در سطح پایین جامعه قرار دارند. این بیماران، مدت‌ها با هزینه‌های بالای کنترل و درمان بیماری زمینه‌ای خود، درگیر بوده‌اند و وقتی دچار عوارض این بیماری‌ها می‌شوند، هزینه مضاعفی به آنها تحمیل می‌شود. بنابراین باید در درمان آنها به حمایت‌های بیمه‌ای و اجتماعی توجه بیشتری داشته باشیم.
وی درباره تاثیر مشکلات مالی در عدم درمان کامل زخم‌های مزمن گفت: ما در مرکز درمان زخم های مزمن و ترمیم بافت جهاد دانشگاهی ، تاکنون حدود سه هزار بیمار پذیرش کرده ایم. در تحقیقی که در سال گذشته انجام شد مشاهده کردیم که در یک بازه زمانی مشخص،۷۱.۲ درصد از مراجعینی که در این مرکز، تحت فرایند کافی درمان قرار گرفتند، بهبود یافتند و نکته‌ای که جای تاسف دارد ۳۷ درصد از کل مراجعین، در جلسات اولیه، از ادامه درمان منصرف شدند و بعد از پیگیری که انجام شد، علت عدم مراجعه مستمر را مسائل اقتصادی و مشکلات مالی ذکر کردند. در صورتی که این مرکز تعرفه غیرخصوصی دارد. اینجاست که نقش بیمه‌ها در حمایت از مدیریت درمان این بیماری‌ها و عوارض مزمن، بسیار برجسته می‌شود.
رییس کنگره بین‌المللی زخم و ترمیم بافت ادامه داد: با مذاکرات و پیگیری‌های انجام شده، تعدادی از شرکت‌ها و سازمان2های بیمه گر همراهی کردند و قسمت‌هایی از خدمات درمان زخم‌های مزمن، تحت پوشش قرار گرفته است و جا دارد بیمه ها بویژه بیمه های پایه این خدمات را تحت پوشش خود قرار دهند. همچنین لازم است افراد خیر و نیکوکار و بنیاد ها و موسسات نیکوکاری در سراسر کشور، به این بیماران کمک کرده و از فرایند درمان حمایت کنند. علاوه بر این، درصدد هستیم که از بین بیماران مبتلا به بیماریهای زمینه ای مرتبط و بهبود یافتگان از زخم و یا خانواده مبتلایان، به عنوان گروه‌های اجتماعی حامی این بیماران بهره مند شویم، که این هم یک کار فرهنگی و آموزشی ارزشمند خواهدبود.
