گروه دفاعی ایران اکونومیست ـ سید محمد طاهری: تیرماه امسال جان کربی سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید اعلام کرده بود که «واشنگتن به‌دنبال یکپارچه‌سازی پدافند هوایی منطقه است. ما کار به‌روی قابلیت‌های پدافندی یکپارچه را ادامه می‌دهیم چون همان‌طور که می‌دانید کل منطقه درباره ایران و قابلیت‌های موشکی فزاینده آنها، علاوه بر حمایت آنها از تروریسم در سراسر منطقه نگران است.»
آقای کربی در حالی این موضوع را اعلام می‌کرد که پیش از آن، ژنرال مکنزی فرمانده سابق سنتکام نیز در گزارش خود به کمیته دفاعی کنگره آمریکا با اعتراف به توانمندی پهپادهای ایرانی گفته بود: «استفاده گسترده ایران از پهپادهای کوچک و متوسط برای عملیات‌های شناسایی و هجومی بدین معناست که برای اولین بار از زمان جنگ شبه‌جزیره کره [اوایل دهه 1950 میلادی] بدون برتری کامل هوایی، عملیات انجام می‌دهیم.»
چندی بعد، خبرگزاری رویترز در گزارشی اعلام کرد که این ایده بر فناوری اسرائیلی استوار است و آمریکا به‌دنبال آن است با ایجاد یک پیمان دفاعی بین برخی کشورهای منطقه و اسرائیل (در حقیقت تشکیل ناتوی عربی) و متصل کردن سامانه‌های دفاع هوایی آنها با یکدیگر، با آنچه تهدیدات راکتی، موشکی و پهپادی می‌خواند، مقابله کند.
اما تحولاتی که طی سال‌های اخیر در جنگهای رخ‌داده بین متحدان ایران و متحدان آمریکا در منطقه به وقوع پیوسته است نشان می‌دهد سامانه‌ها پدافندی آمریکا و رژیم صهیونیستی نتوانسته است از پس پهپاد‌ها، موشک‌ها و راکت‌های جبهه مقاومت برآید و در حقیقت هرچند در سطح تاکتیکی موفقیت‌هایی به دست آورده، اما قادر نبوده است در سطح راهبردی با توان جبهه مقاومت مقابله کند و آنها را مجبور به تغییر راهبرد در این حوزه کند.
این تحولات که سرآغاز آن جنگ 33روزه بین حزب‌الله و اسرائیل بود، رژیم صهیونیستی را وادار کرد بعد از این جنگ در دکترین نظامی خود تجدید نظر کند و علاوه بر آنکه برای نخستین مرتبه از زمان تشکیل ادبیات دفاعی را در راهبردهای نظامی خود جای داد، ساختار و سازمان پدافند هوایی خود را نیز به‌کلی دگرگون کرده شبکه یکپارچه پدافندی در سرزمین‌های اشغالی پدید آورد.
اما تحولات جنگهای بعدی رژیم با گروه‌های مقاومت فلسطینی نشان داد همپای این تغییر راهبرد در اسرائیل، گروه‌های مقاومت نیز توان موشکی و پهپادی خود را در سطوح کمی و کیفی ارتقا داده توانستند از سد سامانه‌های پدافندی اسرائیلی بگذرند.
از سوی دیگر تحولات جنگ یمن نیز نشان داد سامانه‌های پدافندی که از سوی آمریکا در اختیار عربستان و امارات قرار گرفته‌اند در مقابل تهدیدات پهپادی و موشکهای کروز انصارالله حرفی برای گفتن ندارند و نیروهای مقاومت یمنی طی این جنگ توانستند با گذشتن از سد این سامانه‌های پدافندی ضربات سنگینی را به عربستان و امارات وارد کنند که حمله به تأسیسات نفتی آرامکو و انهدام سامانه پدافندی پاتریوت نمونه‌هایی از آن است.
تصاویر قبل و بعد از انهدام سامانه پاتریوت عربستانی توسط پهپادهای یمنی
این اتفاقات موجب شد آمریکایی‌ها سامانه‌های پاتریوت متعلق به خود را از عربستان جمع‌آوری کنند و عربستان مجبور شد برای پر کردن خلأ ناشی از این اتفاق سامانه‌های پاتریوت یونان را جایگزین سامانه‌های آمریکایی کند.
چالش چندی پیش رژیم صهیونیستی با پهپادهای حزب‌الله بر سر میدان گازی کاریش که در نهایت منجر به پذیرش خواسته‌های لبنان درباره تعیین مرز دریایی شد نیز، تازه‌ترین نمونه از رویارویی پهپادهای مقاومت با سامانه‌های پدافندی اسرائیلی است که در نتیجه آن باز هم حزب‌الله بود که توانست اراده خود را بر طرف مقابل تحمیل کند.
حال با این اوصاف به‌نظر می‌رسد متحدان ایران در منطقه غرب آسیا به‌خوبی راه مقابله با سامانه‌های پدافندی آمریکایی و اسرائیلی را آموخته‌اند؛ تجربه‌ای که از سوی ایران در اختیار آنها قرار گرفته است،
موضوعی که تا کنون هیچ مقام ایرانی رسماً آن را اعلام نکرده است اما تمرین‌هایی که در رزمایش‌های نیروهای مسلح ایران به‌ویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی صورت می‌گیرد بسیار شبیه آن چیزی است که نیروهای مقاومت از آن برای هدف قرار دادن مراکز حساس و حیاتی دشمن و دور زدن سامانه‌های پدافندی آن استفاده می‌کنند.
در جریان رزمایش پیامبر اعظم17 نیروی هوافضای سپاه با ترکیبی از موشک و پهپادهای انتحاری حمله به مرکز توسعه تسلیحات کشتار جمعی رژیم صهیونیستی را شبیه‌سازی کرد.
پیش‌تر و در جریان رزمایش پیامبر اعظم14 نیز سپاه عملیات حمله به سامانه‌های پدافندی و رادار سامانه تاد آمریکایی با استفاده از پهپاد انتحاری و موشک بالستیک را تمرین کرده بود.
تمرین انهدام رادار AN/TPY2 سامانه تاد آمریکایی/ یک آتشبار این سامانه در امارات مستقر است
یکی از روش‌هایی که سپاه برای از کار انداختن سامانه‌های پدافند هوایی و موشکی دشمن از آن استفاده می‌کند همین حملات ترکیبی پهپادی و موشکی است. در این روش ابتدا با گسیل حجم انبوهی از پهپادهای انتحاری ارزان‌قیمت سامانه پدافندی طرف مقابل که توان کشف تعداد محدودی هدف را دارد اشباع می‌شود و پس از آن که سامانه دیگر توان کشف هدف دیگری را نداشت آنگاه موشکهای بالستیک نقطه‌زن با سرعت بالا و کلاهک جداشونده وارد میدان می‌شوند و به مراکز حساس و حیاتی دشمن حمله می‌کنند.
لحظه اصابت پهپاد انتحاری شاهد131 به سایت شبیه‌سازی‌شده سامانه سام6
روش دیگر نیز استفاده از موشک‌هایی است که سر جنگی آنها مجهز به جست‌وجوگر امواج راداری و یا مختل‌کننده امواج رادار است. این موشک‌ها با حمله به منبع انتشار امواج رادار و یا مختل کردن رادارهای کشف هدف، قادر به نابود کردن آنها هستند.
لحظه اصابت موشک ضدرادار هرمز به سایت شبیه‌سازی‌شده رادار پاتریوت
با نگاهی به تجهیزات موشکی و پهپادی که امروز در اختیار جبهه مقاومت قرار دارد و شبکه یکپارچه پهپادی و موشکی که ایران به‌همراه متحدانش در منطقه ایجاد کرده است به‌نظر می‌رسد حالا این شبکه‌های یکپارچه، توانایی مقابله با سامانه‌های پدافندی دشمن را نیز دارند،
تجربه‌ای که در عمل نیز محقق شده است و حمله انصارالله به پالایشگاه آرامکو و انهدام سامانه پاتریوت توسط آنها، اصابت راکت به تأسیسات نفتی عسقلان در جریان جنگ 12روزه در حالی که سامانه گنبد آهنین در نزدیکی این تأسیسات مستقر شده بود، عملیات‌های متعدد پهپادی حزب‌الله بر فراز سرزمین‌های اشغالی و حمله موشکی به تأسیسات دیمونا در اسرائیل نمونه‌هایی از آن هستند.
همین امر موجب شده است آمریکا و رژیم صهیونیستی برای مقابله با حملات شبکه‌های یکپارچه موشکی و پهپادی جبهه مقاومت به فکر ایجاد شبکه یکپارچه پدافندی در منطقه بیفتند،
این امر تا جایی پیشرفته است که آنها اخیراً تعداد سامانه‌های پدافندی خود در منطقه را افزایش دادند و حتی در جزیره میون در منطقه راهبردی باب‌المندب و همچنین بند ایلات در جنوب سرزمین‌های اشغالی سامانه‌های پدافندی مانند پاتریوت را مستقر کردند.
تجربه جنگهای چندساله اخیر اما نشان می‌دهد ایران و متحدانش در منطقه با ابداع روشی جدید که مبتنی بر به‌کارگیری ترکیبی موشک و پهپاد است، به‌خوبی راه مقابله با سامانه‌های پدافندی طرف مقابل را پیدا کرده‌اند و این‌بار نیز آنها موفق شده‌اند دشمنان خود را وادار به تغییر راهبرد برای مقابله با توان موشکی و پهپادی خود کنند، روشی که هرچند هنوز عملیاتی نشده است اما با نگاهی به گذشته به‌نظر می‌رسد مانند سایر راهبردهای دفاعی آمریکا و اسرائیل در منطقه، آینده درخشانی در انتظار آن نیست،
به این ترتیب انتظار می‌رود در نبردهای آینده ایران و متحدانش به‌راحتی قادر به عبور از سامانه‌های پدافندی دشمن و حمله به مراکز حساس و حیاتی دشمن باشند که این موضوع می‌تواند دست برتر را در اختیار جبهه مقاومت قرار دهد.
+
