به گزارش ایران اکونومیست، پایگاه میراث جهانی تخت جمشید درباره کشف این کتیبه توضیح داد: دو کوهنورد هنگام کوهنوردی در مسیر خود به این کتیبه برخورد می‌کنند که بلافاصله به مسؤولان پایگاه میراث جهانی پاسارگاد خبر می‌دهند. این دو کوهنورد که خواستند از آنان نامی برده نشود، آثار تاریخی را بخشی از گذشته این مرز و بوم دانستند که متعلق به همه ایرانیان است و باید در حفظ و نگهداری از آن‌ها تلاش شود.
به گفته دروردی ـ عضو مرکز پژوهش‌های کتیبه‌شناسی پارسه ـ‌پاسارگاد، این کتیبه قدمتی در حدود ۱۵۰۰ سال دارد که به دوره ساسانی مربوط است و در حقیقت، یک وقفنامه است که از ساخت یک پل، سد و فراز راه خبر می‌دهد و برای سازندگان آن دعای خیر شده است. در واقع این کتیبه بخشی از سند هویت مردم این دیار است، آثاری که مردم در حفظ آن نقش دارند.
این کتیبه به زبان پهلوی کتابی در ابعاد ۹۰ در ۴۰ سانتی‌متر نگاشته شده که به صورت خطوط افقی و عمودی است که به نوعی سه لوح در یک لوح با یک مضمون کندوکاوی شده است.
نصیری حقیقت ـ سرپرست پایگاه میراث جهانی پاسارگاد ـ نیز اظهار کرد: متاسفانه برخی از مردم فکر می‌کنند در زیر چنین کتیبه‌هایی گنج و یا اشیاء قیمتی وجود دارد و به خاطر همین طرز تفکر، اقدام به تخریب این آثار می‌کنند، در صورتی‌که این‌ها فقط یک کتیبه و سندی بر هویت آثار تاریخی این مرز و بوم هستند و در واقع، این آثار فقط جنبه تاریخی و علمی مهمی دارند.
سرپرست پایگاه میراث جهانی پاسارگاد از مردم درخواست کرد: در برخورد با چنین کتیبه‌هایی اداره میراث فرهنگی را مطلع کنید تا به صورت درست از این آثار حفاظت شود.
تنگهٔ بُلاغی، تنگه‌ای در نزدیک روستایی باستانی، بین پاسارگاد و تخت جمشید و در نزدیکی مرکز شهرستان پاسارگاد یا سعادت‌شهر است که به باور باستان‌شناسان زمانی در مسیر راه شاهی یا جادهٔ سلطنتی قرار داشته و از شواهد راه‌سازی دوران هخامنشیان است.
