به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از پایگاه خبری راشاتودی، ایویچا داچیچ، وزیر امور خارجه صربستان از اعلام نام این کشورها امتناع کرد و تاکید داشت، باید از این کشورها که تصمیم به لغو به رسمیت شناختن کوزوو گرفته‌اند در برابر فشاری که ممکن است از سوی حامیان قدرتمند کوزوو به آنها اعمال شود، محافظت شود.
وی گفت: ما به موضع آنها احترام می‌گذاریم و نمی‌خواهیم آنها را در معرض هیچگونه فشاری از جانب پریشتینا به ویژه از جانب متحدانش قرار دهیم. ما باید محتاط باشیم.
براساس گزارش روزنامه "Vecernje Novosti" صربستان، این فهرست شامل کشورهایی از آفریقا، حوزه کارائیب و منطقه آسیا-اقیانوس آرام است: «برخی از آنها بازیکنان منطقه‌ای "بانفوذی" هستند که قادرند "اثر دومینو" را در مورد لغو به رسمیت شناختن کوزوو ایجاد کنند.»
داچیچ گفت: بلگراد در واکنش به آنچه که آن را نقض توافقات منعقد شده با صربستان توسط کوزوو می‌بیند، کمپین خود را برای لغو به رسمیت شناختن کوزوو تقویت می‌کند.
این توافق‌نامه‌ها در سال ۲۰۲۰ میلادی در واشنگتن امضا شدند. در آن زمان، کوزوو موافقت کرد که عضویت خود را در سازمان‌های بین‌المللی به حالت تعلیق درآورد و در ازای آن صربستان کمپین خود برای لغو به رسمیت‌شناختن کوزوو را متوقف کند.
براساس گزارش روزنامه "Vecernje Novosti" صربستان، درخواست پریشتینا برای عضویت در اتحادیه اروپا نشان داد که کوزوو دیگر خود را مقید به مفاد این توافق‌نامه نمی‌بیند.
پیش از امضای توافق ۲۰۲۰، بلگراد مدعی شده بود که توانسته ۱۸ کشور را برای لغو به رسمیت شناختن کوزوو متقاعد کند. صربستان هرگز به طور رسمی نام این ۱۸ کشور را نیز اعلام نکرد. براساس گزارش روزنامه "Vecernje Novosti" این فهرست شامل سیرالئون، سورینام، توگو، غنا، نائورو، اتحادیه کومور، سائوتومه و پرنسیپ، گینه بیسائو، بروندی، لیبریا، لسوتو، گرانادا، ماداگاسکار، دومینیکا، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان، پالائو، و جمهوری آفریقای مرکزی است.
البته همه اعضای اتحادیه اروپا از جمله یونان، رومانی، اسلواکی و اسپانیا، کوزوو را به رسمیت نمی‌شناسند. مادرید همچنین در دسامبر سال ۲۰۲۲ میلادی مخالفت خود را با اعطای جایگاه نامزدی اتحادیه اروپا به پریشتینا اعلام کرد.
