به گزارش ایران اکونومیست دکتر مجید صاحبینژاد در وبینار فرصتها و چالشهای شرکتهای دانشبنیان در توسعه اقتصاد دانشبنیان که صبح امروز در محل فرهنگستان علوم برگزار شد، گفت: در فضای نوآوری به دلیل پیچیدگی با دو جهان متفاوت مواجهیم که شامل "قوانین علمی" و "قوانین تجارت" هستند.
وی از شرکتهای دانش بنیان با عنوان پلی میان این دو جهان یاد و تاکید کرد: اقتصاد کشور نیز باید بر پایه پل زدن میان دانشگاه به سمت نوآوری و خلق ارزش افزوده، به پیش برده شود.
صاحبینژاد با اشاره به ظرفیتهای حمایتی از شرکتهای دانشبنیان، اظهار کرد: از سال ۱۳۸۹ حمایت از شرکتهای دانشبنیان با تدوین اساسنامه صندوق نوآوری، تدوین آییننامه اجرایی قانون حمایت از شرکتهای دانشبنیان، سیاستهای کلی علم و فناوری آغاز شد و با تصویب قانون جهش تولید دانشبنیان در سال ۱۴۰۱ خاتمه یافت و هدف همه این اقدامات، ایجاد زمینههای اثرگذاری شرکتهای برآمده از دل دانشگاهها در صنایع بوده است.
دبیر گروه سیاستگذاری و ارزیابی فناوری نانو، عمده صنایع موجود در کشور را کارخانجاتی دانست که با واردکردن ماشینآلات از خارج اقدام به راهاندازی خط تولید کردهاند و افزود: بر این اساس ایجاد شرکتهای دانشبنیان در دستور کار کشور قرار گرفت و از کل ۷۸۸۲ شرکت دانشبنیانی که شکل گرفتهاند، ۲۴.۷ درصد از نوع شرکتهای تولیدی نوع ۲ هستند.
صاحبینژاد با بیان اینکه میزان اثرگذاری این شرکتها در تولید ناخالص داخلی بسیار پایین است، گفت: برای رفع این مشکل میتوان راهکارهایی چون توانمندسازی شرکتها، ایجاد بازارهای جدید و حمایت از این شرکتها را بر اساس ظرفیتهای قانونی پیشنهاد داد.
وی به وضعیت چرخه عمر شرکتهای نوپا اشاره کرد و توضیح داد: ۵۰ درصد از شرکتهای نوپا بعد از ۴ سال از زمان تشکیل، از بین میروند.
دبیر گروه سیاستگذاری و ارزیابی فناوری نانو ستاد نانو ادامه داد: بر اساس آمارها، ۲۵ درصد از شرکتهای نوپا در سالهای ابتدایی شکست میخورند و از بین میروند و تا پایان سال دهم ۷۰ درصد از شرکتهای نوپا از بین میروند.
وی، بازار، مدل کسب و کار، سیستم مدیریتی ضعیف، منابع مالی و مشکلات موجود در محصول را از مهترین دلایل شکست و نابودی شرکتهای نوپا نام برد.