به گزارش ایران اکونومیست، خار پاشنه یکی از رایج‌ترین علل درد پاشنه پا است که به علت التهاب رباط کف پا بوجود می‌آید. این رباط، نوار بافتی ضخیمی در کف پا است که از ابتدا تا انتهای کف پا کشیده شده و استخوان پاشنه را به پنجه و انگشتان وصل می‌کند.
باید توجه کرد که بر اثر التهاب فاسیای کف پا (لایه پرده‌مانندی از جنس بافت پیوندی است که ماهیچه‌ها را از هم جدا کرده یا گروه‌های ماهیچه‌ای را در جای خود ثابت نگه می‌دارد) و طولانی شدن التهاب، سلول‌های استخوان‌ساز به این ناحیه فرستاده می‌شوند. این سلول‌ها تشکیل استخوان می‌دهند و نتیجه نهایی آن، به وجود آمدن استخوان درون رباط یا چسبیده به استخوان پاشنه است که به آن «خار پاشنه» می‌گویند.
بیماران دارای خار پاشنه عموما از دردی خنجری و تیز رنج می‌برند که معمولا صبح‌ها هنگام برداشتن نخستین گام‌ها و شروع راه رفتن، بروز می‌کند. درد «خار پاشنه» با گرم شدن پا کاهش می‌یابد، اما پس از ایستادن طولانی مدت یا تغییر حالت از وضعیت نشسته به ایستاده مجددا عود می‌کند.
خار پاشنه در میان دوندگان و اشخاص دارای اضافه وزن، شیوع بیشتری دارد. باید توجه کرد که پوشیدن کفش‌هایی که پا را به اندازه کافی حمایت نمی‌کنند یا پوشیدن کفش پاشنه بلند نیز خطر ابتلا به خار پاشنه پا را افزایش می‌دهد.
علل خار پاشنه عبارتند از وزن بالا، دویدن‌های طولانی، کفش ناراحت و کفی کفش سفت، بی‌حرکت ایستادن‌های مکرر و طولانی، صافی کف پا یا کم عمق بودن پا یا وجود ناهنجاری‌های دیگر در پا، نرم نبودن بافت زیر پاشنه به اندازه کافی، مخصوصا در افراد سالمند به علت از بین رفتن چربی پا، فشارهای مکرر بر پا، آسیب دیدگی پا و دیابت.
درد خار پاشنه، از ناحیه پاشنه شروع می‌شود و به سمت ناحیه کمان پا منتقل می‌شود؛ اگرچه ممکن است فقط در ناحیه کمانی پا احساس شود. همچنین درد کف پا هنگام اولین ایستادن بعد از یک دوره استراحت (مثلا خواب شبانه) شدیدتر می‌شود. اکثر افرادی که دچار مشکل خار پاشنه هستند، در اول صبح بعد از خواب با اولین قدم روی زمین، در ناحیه کف پا احساس درد می کنند، بعد از چند دقیقه پیاده‌روی درد این ناحیه کمتر می‌شود و به صورت کامل ازبین می‌رود، اما امکان بازگشت درد با پیاده‌روی و ایستادن‌های طولانی مدت وجود دارد.
بنابر اعلام واحد آموزش و ارتقای سلامت معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، در مراحل اولیه خار پاشنه کف پا، درد معمولا به وسیله استراحت و بی‌حرکتی پا به سرعت کاهش می‌یابد، اما هنگامی که این عارضه پیشرفت کرد، زمان بیشتری نیاز است تا درد کاهش یابد. برای بهبودی این بیماری باید به پزشک مراجعه کنید.
