به گزارش ایران اکونومیست از خبرگزاری فرانسه؛ این ها بخشی از ۱۷۶ جنازه ای بودند که پلیس در هنگام تحقیق در باره مرگ یک زندانی متهم به قتل اوایل اکتبر یک روزنامه نگار، پیدا کرده و به علت مراجعه نکردن بستگانشان که بیشتر فقیر هستند، برای تحویل گرفتن آنها، از دسامبر ۲۰۲۱ در غسالخانه مانیل مانده و پوسیده بود.
پیدا شدن این تعداد جنازه در مرده شورخانه، تازه ترین رسوایی جنجال برانگیزی است که سازمان زندان های فیلیپین مسئول اداره زندان های متراکم و بیش از ظرفیت این کشور را تکان داده است.
جرالد بانتاگ رئیس این سازمان متهم شده که دستور قتل یک مجری رادیو و کریستیتو ویلامور پالانا را داده که ادعا می شود این دستور را برای اجرا به یک فرد مسلح انتقال داده است. پس از برکناری بانتاگ از مدیر کلی این سازمان، گودال بزرگی نزدیک محل سابق زندگی او درون مجتمع زندان پیدا شده، که استفاده از ان را برای فراری دادن زندانیان تکذیب کرده است.
به گفته سسیلیا ویلانووا سرپرست بخش خدمات سلامت و بهداشت سازمان زندان ها؛ در حالی روزانه یک یا دو زندانی از جمعیت ۲۹ هزار نفری زندان نیوبیلیبید، جان خود را از دست می دهند، این تاسیسات برای نگهداری نزدیک به ۶ هزار تن ساخته شده است.
اجساد زندانیان به طور معمول پس از نگهداری حداکثر به مدت سه ماه در مرده شورخانه، در صورت مراجعه نکردن بستگانشان به خاک سپرده می شود.
