به گزارش ایران اکونومیست از موزه سینما، شمسی فضل اللهی با بیان اینکه در یکی از محله‌های قدیمی تهران به نام سنگلج به دنیا آمده است، افزود: در دوره ابتدایی شاگرد اول بودم، کارت‌های تشویق زیادی گرفتم و مدرسه را خیلی دوست داشتم.
وی خاطرنشان کرد: یادم می آید در یک نمایش که علی تابش، ملکه رنجبر و آقای تفکری حضور داشتند، من مبهوت آنها شده بودم که چطور روی صحنه می‌روند و بازی می‌کنند.
فضل اللهی با بیان اینکه بعد از انقلاب شیرسنگی اولین فیلم بود که بازی کردم، گفت: مسعود جعفری جوزانی از من برای حضور در این فیلم دعوت کرد و قرار بود برای فیلمبرداری در سفر باشیم، من بچه‌هایم را با خودم به گلدره (بین شهررضا و سمیرم) بردم و خانم راستکار خیلی به من کمک می‌کرد و بچه‌ها از اینکه سر فیلمبرداری در کنار گروه بودند، خوشحال بودند و من در شیرسنگی با شعف و علاقه کار کردم.
این بازیگر، گوینده رادیو و صداپیشه، درباره علاقه اش به فیلم‌هایی که در آنها ایفای نقش داشته بیان کرد: عبور از تله، بندر مه آلود، شیرسنگی و چهره را خیلی دوست دارم البته این نکته را باید در نظر داشته باشیم فیلمی مورد علاقه بازیگر ممکن است با فیلمی مورد علاقه مردم متفاوت باشد زیرا آنها با چشم دیگری ما را می‌بینند. دو مولفه در اینباره وجود دارد که ما نقش را دوست داریم یا فیلم را و من به عنوان بازیگر اثری که بیشتر در آن حضور داشتم را بیشتر دوست دارم. یادم می‌آید عده‌ای فیلم عبور از تله را دیده بودند و می‌گفتند به دلیل متفاوت بودن نقش من را نشناخته بودند و من این متفاوت بودن را خیلی دوست دارم.
فضل اللهی درباه صداپیشگی در بامزی نیز توضیح داد: ما که کارهای مختلفی انجام می‌دهیم یک نکته را نباید فراموش نکنیم که نمی‌توانیم همه زوایای دید مخاطب را ببینیم اما من قبول کردم که برای بامزی وقت بگذارم و چهره دیگری از خودم را نشان دهم و با افتخار می‌گویم بامزی و قلقلی تجربه خوبی برایم بود. طبیعی است که برای مخاطب هم جذاب است تا بداند صدایی که در ذهن و گوشش باقی مانده صدای چه شخصی است.
وی تصریح کرد: من نمی‌توانم همه چیز را تنها از یک نفر یاد بگیرم زیرا قطعا نزد فرد دیگری هم مطالب ارزشمندی وجود دارد که برای من مفید است.
