به گزارش ایران اکونومیست، تیم ملی ایران با یک برد، دو شکست و سه امتیاز به کار خود در جام جهانی قطر پایان داد. شکست یک بر صفر برابر آمریکا همانند شکست در بازی نخست برابر انگلیس باعث شادمانی بحث‌برانگیز برخی از ایرانیان شد. برخی کاربران در توییتر به این شادمانی واکنش نشان داده و به انتقاد از این واکنش‌ها پرداختند.
حمزه غالبی در توییتی نوشت: «مگر آمریکا، جمعیتی از تهرانی‌ها به خیابان نکشاندن تا علیه مصدق شعار بدهند؟ و کودتا همراهی کنند؟ توان پروپاگاندای غرب رو دست کم نگیرید. هرچند روح ملی ایران قوی تر از این‌حرفهاست و هربار خودش را احیا می‌کند اما با هزینه بسیار.»
کاربر دیگری هم نوشت: «#تیم_ملی چه ببرد چه ببازد تیم ملی ماست.از بردش خوشحال و از باختش غمگین میشویم. آنکس که از باخت تیم ملی بخاطر سیاست خوشحال میشود شبیه کسی است که بخاطر اختلافات خانوادگی خانه پدری را به آتش میکشد. بهوش باشیم #ایران خانه پدری همه ماست اگر خانه پدری آسیب ببیند همه آسیب خواهیم دید.»
یک کاربر هم نوشته است: «به نظرم شادی بعد از باخت #تیم_ملی نشانه باخت یک ملت است در ساخت و نگهداشت #هویت_ملی چیزی که می‌توانست بقای ما را در آینده یک منطقه پرتنش حذف کند. به جای به هم پریدن خوب است مدام به خودمان یادآوری کنیم ما ابزار بقا نداریم.»
احسان مازندرانی هم در توییتی انتقادی نوشته است: «اگر بابت پیروزی تیم فوتبال آمریکا یا هر تیمی برابر تیم ملی وطن خودتان خوشحال هستید یعنی دچار بحران هویت شده‌اید. بیگانه‌پرستی و پشت به میهن‌کردن با اعتراض فرق می‌کند. آویزان‌کردن پرچم کشور خارجی از بالکن خانه و خوشحالی بابت پیروزی آنها حقارت است نه اعتراض.»
کاربری هم با اشاره به سابقه این رفتارها نوشت: «پروژه تحریم ورزش ایران دو سال پیش توسط رؤسای مسیح علی‌نژاد کلید خورد ولی شرایط کشور برای پذیرش آن آماده نبود. با گسترش مشکلات اقتصادی و فشارهای بی‌امان بر گرده مردم از یک طرف و بمباران رسانه‌ای با بودجه‌های کلان که تحریک و تهییج مردم را در دستور کار قرار دادند از طرف دیگر جامعه ایران فقط به یک جرقه کوچک از طرف کوته‌فکران داخلی نیاز داشت تا پاس گل مورد نیاز مسیح علی‌نژاد و رؤسایش مهیا شود. آنچه امروز از شادی برخی از مردم از باخت تیم ملی کشورمان و حمله به آن شاهدیم، حاصل دو سال بمباران مدام رسانه‌ای و تلاش‌های پشت پرده اتاق فکرهای آنهاست. اتاق فکر اول هدف را تعیین می‌کند، بعد مهره‌ها و روش‌ها و تاکتیک‌ها را به خط می‌کند.»
