به گزارش ایران اکونومیست، پنجم جمادی الاولی روز ولادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها است. این روز را «روز پرستار» مینامند و علت نام گذاری این مناسبت به نام «روز پرستار» این است که حضرت زینب پرستاری حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگربیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت. در دوران انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی هم با توجه به مجاهدتهای جامعه پزشکی، بیش ۴۰۰۰ نفر از کادر درمانی از قبیل پزشکان، امدادگران،پرستاران و پیراپزشکان به شهادت رسیدند. در این گزارش مروری بر زندگی نامه۹ پنج امدادگر زن خواهیم داشت.
سلطنت علیخانی/ شهادت همراه دو فرزند
«سلطنت علیخانی» سال ۱۳۵۱ به استخدام بیمارستان ۵۲۰ ارتش درآمد و با آغاز جنگ تحمیلی به جمع امداگران عرصه بهداشت و درمان پیوست. او از ابتدای جنگ تحمیلی تا لحظه شهادت لحظهای شهر را ترک نکرد و در بیمارستان ۵۲۰ ارتش به مداوای مجروحین جنگ تحمیلی کمک کرد.
سلطنت در سال ۱۳۳۶ در شهرستان قصر شیرین به دنیا آمده بود و در سال ۱۳۵۰ با سید عباس حسینی ازدواج کرد حاصل این زندگیچهار فرزند بود؛ سه فرزند پسر و یک فرزند دختر.
در تاریخ ۱۳۶۶/۱۲/۲۶ مصادف با روز بعثت حضرت رسول اکرم (ص) سلطنت همراه همسر و فرزندانش و مادر همسرش ساعت ۸ صبح به پناهگاه پارک شیرین میروند و رأس ساعت یک بعدازظهر سید عباس حسینی (همسر شهیده) همراه با دو فرزند پسرش به دنبال جستجوی منزل اقوام از پناهگاه خارج و راهی شهرستان ماهیدشت میشوند. در ساعت سه بعد از ظهر سلطنت علیخانی همراه دو فرزندش و مادر همسرش در اثر اصابت موشک به پناهگاه پارک شیرین به شهادت می رسند.
مریم فرهانیان/ کمک به مجروحین در شرایط جنگی آبادان
«مریم فرهانیان» در ۱۴ سالگی با کمک برادر رشید خود «مهدی فرهانیان» پا به عرصه مبارزه گذاشت. او با آغاز جنگ تحمیلی شهر آبادان را ترک نکرد و دوشادوش برادران رزمنده به دفاع ازخاک کشورش پرداخت.
مریم فرهانیان درسن ۱۷ سالگی در بیمارستان امام خمینی (ره) آبادان مشغول امدادگری شد و به مدت سه سال به کار امدادگری و پرستاری از مجروحین جنگ در بیمارستانهای مختلف آبادان ادامه داد که در این مدت یک بار به شدت زخمی شد و به اجبار در بیمارستان بستری شد. وی کسی بود که زینب وار از برادران رزمنده مجروح پرستاری می کرد. مریم فرهانیان یکی از ۱۸ نفر خواهران، امدادگران داوطلب بود که در زمان جنگ در بیمارستان طالقانی آبادان در قسمتهای مختلف، خدمت کرد.
مریم در غروب سیزدهم مرداد ماه سال ۱۳۶۳ در حالی که همراه با دو تن از خواهران همکار خود بر مزار شهیدی که بنا به وصیت مادر شهید که از آنان قول گرفته بود هر سال به جای او بر سر مزار پسر شهیدش حاضر شوند، در حالی که راهی گلستان شهدای آبادان شده بودند مورد اصابت ترکش خمپاره دشمن بعثی قرار گرفتند و دو خواهر همراه او زخمی شدند و مریم فرهانیان به شهادت رسید.
فوزیه شیردل/ شهادت بر اثر سقوط بالگرد
«فوزیه شیردل» دوم اردیبهشتماه سال ۱۳۳۸متولد شد. پس از اخذ مدرک سوم راهنمایی وارد بهداری شد و پس از گذشت سه سال از خدمت در بهداری شهر کرمانشاه به پاوه منتقل شد و در بیمارستان این شهر به عنوان بهیار ایفای نقش کرد.
سرانجام روز ۲۵ مرداد ۱۳۵۸ در جریان حمله گروهک ضد انقلاب دموکرات به بهداری پاوه و محاصره بهداری، در حالی که شهیده فوزیه شیردل مشغول کمک کردن به یاران شهید دکتر مصطفی چمران برای راهنمایی بالگرد بود، مورد اصابت گلوله قرار میگیرد و پس از گذشت ۱۶ ساعت خونریزی به شهادت میرسد. پیکر این شهید در گلزار شهدای باغ فردوس استان کرمانشاه خاکسپاری شده است.
عزتالملوک کاووسی/ کمک به مردم انقلابی
«عزتالملوک کاووسی» در سال ۱۳۳۷ در مشهد به دنیا آمد، پس از اتمام تحصیلات دوران ابتدایی همراه با خانواده به تهران آمد و در دبیرستانهای دکتر فاطمه سیاح، کاخ و هدف دوران متوسطه را طی کرد تا اینکه در همان سال در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد. سرانجام در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ به شهادت رسید. آرامگاه ابدیش در صحن بیمارستان امام خمینی است.
دکتر باروتی ؛ متخصص زنان و زایمانمن درباره این شهید روایت کرده است: «او را در جریان تیراندازی ژاندرمری در میدان انقلاب دیدم که چگونه به مردم کمک میکرد و مجروحین را منتقل میکرد. اصلاً احساس خستگی نداشت. پرتوان و پرکار بود. تمام دغدغهاش برطرف کردن مشکلات مجروحین بود. یادم نمیرود روز بیستم بهمن ماه ۵۷ بود که او را دیدم از وی پرسیدم که کجا بودی؟ گفتکه بیمارستان بودم. مجروحین را درمان میکردم. گفتم که تا صبح بیمارستان بودی؟ گفت: بله. گفتم: نخوابیدی، خیلی خستهای؟ خیلی آهسته گفت: کارهایم که تمام شد، به آشپزخانه بیمارستان رفتم و ظرف مریضهایم را شستم.»
زرینتاج گودینی/ دومین زن شهید ارتشی
زرینتاج گودینی ۱۳۳۰ در کرمانشاه متولد شد.. او یکی از اعضای ارتش بود که در بیمارستان ۵۲۰ کرمانشاه مشغول به خدمت بود. زرین تاج هم با وجود بمباران شدید استانهای غربی توسط هواپیماهای عراقی، حاضر به ترک شهر نشد و به امدادرسانی به مجروحان پرداخت.
زرینتاج گودینی در ۷ آبان ۶۵ براثر بمباران هوایی بیمارستان ۵۲۰ کرمانشاه در همان بیمارستان محل خدمتش به شهادت رسید و نام خود را در بهعنوان دومین بانوی شهید ارتش ثبت کرد.