به گزارش ایران اکونومیست، درنگی بر سروده‌های خیال‌انگیز شعرای معاصر ایران و جهان به صورت موسیقی گفتار با اجرای مهرداد محمدپور این هفته به شعر به آرامی آغاز به مردن می‌کنی سروده پابلو نرودا و موسیقی متن کوین کرن اختصاص دارد.
بخش موسیقی گفتار ایران اکونومیست، هر هفته به یکی از آثار شاعران معاصر اختصاص دارد. این آثار توسط مهرداد محمدپور خوانده شده و در اختیار این خبرگزاری قرار می‌گیرد.
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر سفر نکنی
اگر کتابی نخوانی
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی
اگر از خودت قدردانی نکنی
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
زمانی که خودباوری را در خودت بکشی
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر برده عادات خود شوی
اگر همیشه از یک راه تکراری بروی
اگر روزمرگی را تغییر ندهی
اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر از شور و حرارت
از احساسات سرکش
از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامی‌دارند
و ضربان قلبت را تندتر می‌کنند
دوری کنی...
به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی
اگر ورای رویاها نروی
اگر به خودت اجازه ندهی
که حداقل یک بار در تمام زندگیات
ورای مصلحت‌اندیشی بروی...
امروز زندگی را آغاز کن!
امروز مخاطره کن!
امروز کاری کن!
نگذار که به آرامی بمیری.
درباره شاعر
پابلو نرودا، زاده ۱۲ جون ۱۹۰۴ و در گذشته ۲۳ سپتامبر ۱۹۷۳، نام مستعار ریکاردو الیسر نفتالی ریس باسوآلت، دیپلمات، سناتور و شاعر نوگرای شیلیایی و برنده جایزه ادبیات نوبل بود. او نام مستعار خود را از یان نرودا، شاعر اهل چک، انتخاب کرده بود. نرودا در شهر پارال در جنوب سانتیاگو به دنیا آمد. پدرش کارمند راه آهن و مادرش معلم بود. او هنگامی که دوماهه بود، مادرش را از دست داد و همراه پدرش به شهر تموکو رفت.
نرودا از کودکی به نوشتن علاقه داشت و خلاف میل پدرش با تشویق اطرافیان روبه‌رو می‌شد. یکی از مشوقان او، گابریلا میسترال بود که خود بعدها برنده جایزه نوبل ادبیات شد. نخستین مقاله نرودا در ۱۶ سالگی در روزنامه‌ای محلی به چاپ رسید. نرودا با رفتن به دانشگاه شیلی در سانتیاگو و انتشار مجموعه اشعارش، به شهرت رسید و با شاعران و نویسندگان دیگر آشنا شد.
او مدتی به عنوان کارمند دولت شیلی به برمه و اندونزی رفت و به مشاغل دیگری نیز پرداخت. نرودا سپس مأمور به کنسولگری شیلی در بارسلون و بعد کنسول شیلی در مادرید شد. در همین دوره جنگ داخلی اسپانیا درگرفت. نرودا در جریان این جنگ بسیار به سیاست پرداخت و هوادار کمونیسم شد. او در همین دوره با فدریکو گارسیا لورکا دوست شد. پس از آن نرودا کنسول‌گر شیلی در پاریس شد و به انتقال پناهندگان جنگ اسپانیا به فرانسه کمک کرد.
او سپس از پاریس به مکزیکو رفت و در آنجا با پناه دادن به نقاش مکزیکی، داوید آلفارو سیکه ایروس که مظنون به شرکت در قتل تروتسکی بود، در معرض انتقاد قرار گرفت. در گواهی رسمی مرگ نرودا در سال ۱۹۷۳، سرطان پروستات علت مرگ ذکر شده است. مرگ او چند روز پس از کودتای ژنرال پینوشه و کشته شدن آلنده رخ داد.
درباره موسیقی
کوین لارک گیبس که با نام هنری کوین کرن معروف است یک پیانیست، آهنگساز و هنرمند در سبک عصر جدید است. این آهنگساز با اینکه نابینا به دنیا آمده است اما به کمک استودیویی به نام SONAR توانست به عنوان یک هنرمند در سبک نیو ایج شناخته شده باشد. کوین از سن ۴ سالگی شروع به یادگیری پیانو و در سن ۸ سالگی شروع به نوشتن موسیقی کرد و در سن ۱۴ سالگی هم در اجراهای مختلفی همراه با گروه موسیقی با نام The Well-Tempered Clavichord توانست موفقیت‌های خوبی حتی با وجود نابینا بودن خود بدست بیاورد.
