محمدرضا حیدرهایی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، با بیان اینکه سازمان بهزیستی در زمینه خشونت‌های خانگی، خانه امن و مرکز مداخله در بحران فعالیت دارد، گفت: خانه‌های امن جهت کمک به زنان در معرض خشونت خانگی ایجاد شده است که در سطح کشور ۲۰ خانه امن غیردولتی و ۸ خانه امن دولتی وجود دارد. افرادی که به خانه‌های امن وارد می‌شوند از طریق تماس با خط ۱۲۳ و با هماهنگی مرجع قضایی معرفی می‌شوند.
ارائه خدمات روانشناسی به مردان مرتکب خشونت خانگی
وی با بیان اینکه ۵ مرکز مداخلات خانواده محور نیز در سطح کشور فعالیت دارند، اظهار کرد: حدود دو سال از فعالیت «مراکز مداخله در بحران خشونت خانگی» می‌گذرد؛ مراکزی که به صورت خانواده محور و مدل کار آنها با تمرکز بر مرتکبین خشونت است. فعالیت این مراکز به این صورت است که پس از دریافت حکم قضایی برای احضار فرد مرتکب خشونت در یکی از مراکز بهزیستی برای ارائه خدمات روانشناسی و مشاوره از قاضی پرونده اجازه گرفته می‌شود.
حیدرهایی افزود: افرادی که در مراکز کار با مرتکبین خشونت خانگی فعالیت دارند علاوه بر آموزش برای کار در خانه‌های امن، آموزش‌های ویژه‌تری دریافت می‌کنند، چراکه کار با مرتکبین خشونت خانگی کار پیچیده‌تر است.
سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به اینکه جامعه هدف «مرکز مداخله در بحران در خشونت خانگی» اکثرا «مردان» هستند، ادامه داد: به طور مثال ممکن است مردی در منزل همسر خود را مورد آزار قرار دهد، البته در کشور مردانی هستند که تحت خشونت قرار گیرند اما تعداد این افراد بسیار پایین است که نیاز به مداخله بهزیستی ندارد و از سوی دیگر نیز مرکزی هم برای برخورد با مرتکبین خشونت خانگی ویژه زنان وجود ندارد.
وی درخصوص افرادی که مرتکب خشونت خانگی شده‌اند و ممکن است رغبتی برای دریافت خدمات مشاوره و روانشناسی نداشته باشند، توضیح داد: عموما کار با رضایت فرد مرتکب خشونت صورت می‌گیرد اما در صورتی که فرد برای دریافت خدمات مشاوره همکاری نداشته باشد، سازمان بهزیستی سعی می‌کند از مراجع قضایی نیز کمک گیرد تا علت خشونت ریشه‌یابی و نقشه مداخله برای آنها طراحی شود.
سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: پس از اینکه خانواده شناسایی شد قطعا کار با خانواده توسط متخصصان شروع می‌شود و اینگونه نیست که تنها فرد آسیب‌دیده ترخیص شود تا آسیب بیشتری ببیند، بلکه کار با خانواده پس از شناسایی فرد شروع و از ظرفیت معتمدین خانواده نیز استفاده می‌شود. از سویی دیگر زمانی که زمینه بازگشت فرد به خانواده مهیا شد و مددکار و روانشناس این موضوع را احساس کردند که او می‌تواند به خانه بازگردد فرد ترخیص می‌شود و خدمات پیگیری پس از ترخیص تا چند ماه برای او برقرار است.
