به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپورت مول، ایران در ادامه رقابت‌های جام جهانی خود در جام جهانی در ورزشگاه احمد بن علی به دیدار ولز می‌رود. با این حال، بازی مقابل ولز مسلماً بهترین شانس آنها برای کسب سومین برد در جام جهانی است. بنابراین هنوز هم تا حدودی خوش‌بینی در اردوی ایران وجود خواهد داشت.
توانایی بازگشت ایران
از دست دادن بازی اول در جام جهانی برای ایران چیز جدیدی نیست. در واقع، این برای چهارمین بار در شش دوره جام جهانی است که آنها در اولین دیدار شکست می‌خورند. آنها عادت به چنین شکستی ندارند اما سابقه خوبی در بازگشت پس از شروع ضعیف دارند.
در حالی که ایرانی‌ها چهار بازی از شش بازی اول را از دست داده‌اند، فقط در یک مورد آن هم در جام جهانی ۲۰۰۶ در هر دو بازی ابتدایی خود در جام جهانی شکست خورده‌اند.
درست است که سرمربی سابق پرتغال تنها دو بار از ۱۱ بازی خود در جام جهانی را به عنوان سرمربی پیروز شده اما در ۱۰ بازی اول، او تنها ۷ گل دریافت کرده بود ولی در دیدار با انگلیس، تیم او ۶ گل خورد.
با توجه به اینکه ایران در ۲۰ بازی قبل از بازی انگلیس ۱۴ بار کلین شیت کرده بود، بسیاری انتظار داشتند که یک بازی فشرده برگزار شود. باید دید که ایران می تواند تیم قبل از بازی با انگلیس شود یا خیر.
قدرت خط حمله
حتی در چنین شکست سنگینی، نکات مثبتی برای ایران وجود داشت. آنها توانستند در یک بازی جام جهانی مقابل یکی از مدعیان قهرمانی دو گل به ثمر برسانند. یکی از آنها از یک پنالتی مشکوک به دست آمد.
مهدی طارمی در این فصل ۱۵ گل و ۸ پاس گل در ۲۰ بازی برای پورتو به ثبت رسانده است اما دو گل او باعث شد تا اولین بازیکن یک کشور آسیایی شود که بیش از یک بار در یک بازی گلزنی می‌کند.
علاوه بر این، کریم انصاری فرد با ۲۹ گل و سردار آزمون با ۴۱ گل در ترکیب ایران هستند که باعث می شود خط حمله ایران بسیار قوی شود.
رکورد ولز در جام جهانی
رکورد تنها دو برد ایران در جام جهانی جای فریاد زدن ندارد اگرچه آنها برای همیشه پیروزی خود برابر آمریکا در سال ۱۹۹۸ را فریاد می‌زنند. با همه اینها هنوز تجربه حضور ایران در این مرحله بسیار بیشتر از ولز است.
شاگردان راب پیج برای اولین بار از سال ۱۹۵۸ در جام جهانی حضور دارند. ولز چهار بازی از شش بازی قبلی خود در جام‌های جهانی را با تساوی به پایان برده است.
البته ایران به جای تساوی به دنبال برد خواهد بود اما یک امتیاز همچنان امیدهای آنها را برای صعود حفظ می کند، البته اگر انگلیس آمریکا را شکست دهد.
