به گزارش ایران اکونومیست، هم‌زمان با حمله عراق به گرده‌رش (برای بازپس‌گیری مناطق ازدست‌داده در عملیات نصر ۸)، عملیات نصر ۹ در منطقه حاج عمران در تاریخ ۱۳۶۶/۹/۱ توسط لشکر ۶۴ ارومیه از نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، انجام شد.
بر اساس اطلاعیه قرارگاه خاتم النبیا (ص)، رزمندگان ارتش موفق شدند با تصرف ارتفاعات ۲۰۸۰، ۲۰۶۰، ۱۶۸۰ و ۱۹۸۵، حدود ۱۲ کیلومترمربع را از نیروهای دشمن پاک سازند. مطابق این خبر، ۹۹ تن از نیروهای عراقی نیز به اسارت درآمدند. قرارگاه خاتم‌الانبیاء، تلفات و خسارات دشمن را در این عملیات چنین اعلام کرده است:
۱-انهدام کامل گردان سوم تیپ ۴۳۳ از لشکر ۲۳ ارتش بعث عراق، فرمانده این گردان نیز کشته‌شده است.
۲-انهدام گردان‌های اول و دوم از گردان‌های کماندویی تیپ مذکور به میزان ۷۰ درصد
۳-انهدام کامل تیپ‌های ۴۳۱ و ۴۳۷ و تیپ ۹۸ از لشکر ۲۳ به میزان ۲۰ تا ۴۰ درصد
۴-انهدام کامل یک آتشبار خمپاره‌انداز ۱۲ میلیمتری، آتشبار توپخانه ۱۳۰ میلیمتری، انهدام ۱۰ انبار مهمات، ۴۰ دستگاه انواع خودرو، ۵ دستگاه تانک و ۲ قبضه کاتیوشا
وارونه‌گویی بعثی‌ها از نتایج عملیات به نفع منافقین!
در همین حال به گزارشی که از آذربایجان رسیده است، پس از شروع عملیات نصر ۹ به‌وسیله یگان‌های لشکر ۶۴ در منطقه عمومی حاج عمران، میلیشیای سازمان منافقین که لباس نظامی پوشیده بودند و پرچم لااله‌الاالله الا الله با خود داشتند، در یکی از محورها پس از گذشتن از ارتفاع گردمن و سرازیر شدن در دره هارانا، به نیروهای لشکر ۶۴ نزدیک شدند و به نبرد تن‌به‌تن با آنان پرداختند که براثر آتش شدید توپخانه خودی، منافقین عقب‌نشینی کردند و تعدادی از آنان نیز به هلاکت رسیدند.
رادیو بعثی به‌طور جانب دارانه ای دراین‌باره گزارش داد: ارتش آزادی‌بخش ملی ایران به تیپ دوم لشکر ۶۴ در منطقه مرزی عراق-ایران در نزدیکی حاج عمران یورش بردند. سازمان مجاهدین خلق در این عملیات، ۲۵۰ سرباز و افسر ایرانی از این تیپ را به اسارت درآورده و بیش از ۲۰۰ نفر از اعضای همین تیپ را به هلاکت رساند. ارتش آزادی‌بخش ملی ایران در این عملیات توانست تمام اسرا را سالم به پشت جبهه انتقال دهد، اما نیروهای عراقی در این نبرد هیچ‌گونه دستی نداشتند.
منبع:
اردستانی، حسین، تکاپوی جهانی برای توقف جنگ: روزشمار جنگ ایران و عراق (کتاب پنجاه و دوم)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ سوم، ۱۳۸۹، صفحات ۸۰، ۸۲
