به گزارش ایران اکونومیست، در این نشست، مریم صادقی نویسنده کتاب با بیان اینکه داستانهای کتاب زمانی نوشته شدهاند که مشغول آموزش داستان نویسی بودم، گفت: آن موقع به فکر نوشتن بودم و ۲ اتفاق دیدار با رهبری و دانشجوی نمونه شدن باعث شد که این کتاب را چاپ کنم.
وی با بیان اینکه میخواستم به داستان روز بپردازم به حوادث سال ۹۸ همچون سانحه کشتی سانچی، سرنگونی هواپیمای اوکراینی توسط پدافند هوایی کشور و شهادت محسن حججی اشاره کرد و افزود: با توجه به حوادث آن مقطع داستانها را نوشتم. با زحمات دوستانم نیز این کتاب در شهرستانها دیده شد.
در بخش دیگری این نویسنده با بیان اینکه هر نویسنده قبل از نوشتن باید اندیشه داشته باشد و پژوهش کند به طرح این موضوع پرداخت که نوشتن بدون تجربه کار سختی است و گفت: برای این کتاب مجبور شدم درباره صدای به هم خوردن دندانهای غواصها زیر آب تحقیق کنم که چطور این کار را میکردند تا عراقیها متوجه حضورشان نشوند.
ابوالفضل درخشنده برگزار کننده کلاسهای آموزش داستان نویسی نیز در بخش پایانی این برنامه خاطرنشان کرد: نقد برجسته سازی نقاط قوت و بیان ایرادات اثر به همراه راه رفع آنهاست.
وی گفت: در نقد ایرادات به همراه راه حل مطرح میشوند اما انتقاد در واقع ایراد گیری از اثر است. نویسنده یک مصلح اجتماعی است و شغل انبیا را دنبال میکند، درباره انتخاب جامعه هدف نویسنده تاکید کرد جامعه هدف نمیتواند جهان شمول باشد و گفت: در حوادث اخیر کشور بچه حزب اللهیها دارند اشتباه میکنند و در آینده نویسندگان باید برای این جامعه هدف کتاب بنویسند. طرح اینکه داستان را باید جهان شمول بنویسیم، یک تهاجم فرهنگی است.
وی گفت: داستان ابزار انتقال انرژی به مخاطب است و ما نمیخواهیم مخاطب را سرگرم کنیم. بلکه باید باعث تغییر نسل مخاطبان شویم.