"تلسکوپ فضایی جیمز وب" (JWST) ناسا، ویژگی‌های پنهان یک پیش‌ستاره را در ابر تاریک موسوم به "L۱۵۲۷" آشکار کرده است و بینشی را در مورد آغاز یک ستاره جدید ارائه می‌کند. این ابر‌های فروزان فقط در نور فروسرخ قابل مشاهده هستند و همین موضوع، آن‌ها را به یک هدف ایده‌آل برای "دوربین مادون قرمز نزدیک" (NIRCam) جیمز وب تبدیل می‌کند.
در گردن این ساعت شنی، آغاز یک ستاره جدید پنهان است. ابر‌های غبار و گاز در این منطقه فقط در نور فروسرخ قابل مشاهده هستند. طول موج‌های فروسرخ، همان طول موج‌هایی هستند که تلسکوپ فضایی جیمز وب در آن‌ها تخصص دارد.
این پیش‌ستاره، یک توده گاز داغ و پف‌کرده است که تنها کسری از جرم خورشید ما به شمار می‌رود. همان طور که پیش‌ستاره، مواد را به داخل می‌کشد، هسته آن فشرده و داغ‌تر می‌شود. در نهایت، همجوشی هسته‌ای آغاز می‌گردد و یک ستاره به وجود می‌آید.
خط تاریکی که در مرکز ساعت شنی دیده می‌شود، نمای لبه‌ای از یک قرص پیش‌سیاره‌ای است که هنگام شکل‌گیری ستاره به درون آن کشیده می‌شود. اندازه آن تقریبا به اندازه منظومه شمسی ما است و احتمال دارد که نهایتا در سیارات جمع شود و روزنه‌ای را به سوی تاریخ منظومه شمسی باز کند.
نور پیش‌ستاره، حفره‌هایی را در غبار و گاز بالا و زیر قرص آن را مشخص می‌کند. برای درک این موضوع، چراغ‌قوه‌هایی را تصور کنید که در جهت مخالف هستند و هر کدام یک مخروط از نور را می‌تابانند. نواحی آبی‌رنگ، نشان‌دهنده نازک‌ترین غبار هستند. این در حالی است که رنگ نارنجی، لایه‌های ضخیم‌تری از غبار را نشان می‌دهد.
این ابر غبار و گاز با نور یک پیش‌ستاره روشن می‌شود که ستاره‌ای در مراحل اولیه شکل‌گیری است. حباب بالایی ساعت شنی، نارنجی است و حباب پایینی، از رنگ سفید تا آبی تیره دیده می‌شود.
این دو حباب با هم مانند بال‌های پروانه‌ای هستند که ۹۰ درجه به طرفین چرخیده‌اند. از حباب‌های بالایی و پایینی رشته‌های رنگی بلند و موزونی امتداد یافته‌اند که تقریبا شبیه به آتش سوزان هستند. در مرکز ساعت شنی، یک خط مرزی کوچک و تیره وجود دارد. این خط، نمای لبه‌ای از یک قرص پیش‌سیاره‌ای است. قرص پیش‌سیاره‌ای، قرصی از مواد است که هنگام شکل‌گیری ستاره به درون آن کشیده می‌شود.
