به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی ایران اکونومیست، بحث تولید آهنگ برای تیم ملی فوتبال کشورمان، به یکی از موضوعات مهم روزها و هفته‌های اخیر تبدیل شده است. موضوعی که در فاصله سه‌هفته تا آغاز این رقابت‌ها، همچنان تعیین و تکلیف نشده و این در حالی است که بسیاری از ۳۲ کشور حاضر در این رویداد ورزشی، حتی آهنگ خود را به کمیته برگزاری مسابقات در قطر تحویل داده‌اند.
در طول هفته‌های اخیر، نام‌های بسیاری به صورت غیررسمی، برای این منظور اعلام رسانه‌ای شدند و از آنها به‌عنوان خواننده سرود رسمی تیم ملی فوتبال کشورمان یاد شد. نام‌هایی که اگرچه هیچ‌یک از آنها به شکل رسمی تائید نشدند اما در آخرین روز هفته گذشته بود که رئیس دپارتمان مسئولیت اجتماعی و بازی جوانمردانه فدراسیون فوتبال اعلام کرد که ۳ قطعه بر طبل شادانه بکوب مرحوم امید جعفری که سال‌ها از صداوسیما در حال پخش است، مژده باران به خوانندگی محمد معتمدی و تیم قهرمان ایران به خوانندگی امیر تاجیک، به‌عنوان آثاری برای تیم ملی فوتبال کشورمان، به فیفا ارسال شده است.
روز گذشته نیز مشاور فرهنگی فدراسیون فوتبال اعلام کرد که قطعه محمد معتمدی به عنوان سرود رسمی کشورمان برای تیم ملی در رقابت‌های جام جهانی انتخاب شده و قرار است یک سرود دیگر نیز از میان آثار تولیدشده در این زمینه، انتخاب شود.
پیشتر نیز اعلام شده بود که چهار قطعه مجزا برای حین تمرینات تیم ملی، قبل از بازی اصلی، شادی پس از گل و خروج از زمین بازی تدارک دیده شده است.
این اظهارنظرها که تمام آنها از زبان مسئولان رسمی فدراسیون فوتبال عنوان شد، در طول روزها و ساعات اخیر، ابهامات بسیاری را به وجود آورده که وقتی قرار است تنها یک سرود ملی برای تیم‌های حاضر در جام جهانی انتخاب شود، دلیل تعدد این نام‌ها چیست؟ ضمن اینکه در طول روزهای اخیر عنوان شده که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و صداوسیما، دو نهاد متولی هستند که اقدامات لازم در جهت تولید آهنگ تیم ملی را به انجام می‌رسانند. آیا این ادعای مسئولان با اعلام آنها مبنی بر اینکه محمد معتمدی به عنوان خواننده معرفی شده از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، برای این مهم انتخاب شده است، در تناقض نیست؟ و اینکه آیا قرار است خواننده دیگری از سوی صداوسیما انتخاب شود؟ اگر این‌طور باشد، آیا انتخاب دو خواننده برای خواندن دو سرود تیم ملی، می‌تواند مورد پذیرش مسئولان برگزاری مسابقات در قطر باشد؟
این بی‌نظمی در شرایطی رخ داده که اظهارنظرهای مطرح‌شده در این‌باره، از سوی مسئولیت کارگروه فرهنگ، هنر و رسانه، دپارتمان مسئولیت اجتماعی و بازی جوانمردانه فدراسیون فوتبال و مشاوران فرهنگی فدراسیون بیان شده است. این تنوع جایگاه در انتخاب چنین تصمیمی، خود نشان می‌دهد که مسئولیت انجام این مهم به عهده یک دستگاه سپرده نشده است و به همین دلیل، دستگاه‌ها و بخش‌های مختلف یک نهاد، خود را محق تصمیم‌گیری در این حوزه دانسته و چنین شرایطی را رقم زده‌اند.
در این دعوا اما رسمی‌ترین نهاد حوزه موسیقی کشور سکوت اختیار کرده و وقتی خبرنگاران، دلیل این سکوت را جویا می‌شوند، با این پاسخ مواجه می‌شوند که مسئولیت فعالیت‌های هنری و تولید آثار موسیقایی تیم ملی برای جام جهانی، به دفتر موسیقی محول نشده است.
این دست‌پاچگی‌ها در شرایطی رقم خورده که کمیته برگزاری مسابقات، از ماه‌ها پیش اعلام کرد که تنها چند ثانیه از سرود شادی هر کشور را بلافاصله پس از زدن گل، از طریق بلندگوهای استادیوم پخش می‌کند. بنابراین دیگر مساله خواننده سرود رسمی برای کشورمان، مطرح نبود و در این زمینه می‌شد با برنامه‌ریزی، به یک انتخاب زودهنگام رسید. یا حتی می‌شد از آهنگ کالت بر طبل شادانه بکوب استفاده کرد که دیگر برای هر ایرانی، یادآور افتخارات ملی در حوزه ورزش است.
با نگاهی به فرآیند انتخاب خواننده سرود ملی، از سال ۲۰۰۶ تاکنون، به این نتیجه می‌رسیم که در تمام این سال‌هایی که ایران به جام جهانی صعود کرده، مدیریت انتخاب این مهم نتوانسته با تصمیمی واحد، به آهنگی برسد که در خاطر فوتبال‌دوستان ماندگار شود. برای امسال اما این امیدواری وجود داشت که با توجه به تجربیات ادوار گذشته، حداقل، از میزان حواشی این انتخاب کاسته شود که متاسفانه این مهم نیز در نتیجه تعدد نهادهای تصمیم‌گیر، به سوژه پربحث رسانه‌ها تبدیل شد.
تنها امیدواری ممکن اما چند ثانیه از آن قطعه‌ای است که اگر خدا بخواهد قرار است از بلندگوهای ورزشگاه‌های خلیفه، احمد بن علی و الثمامه پخش شود. چند ثانیه‌ای که می‌تواند تبدیل به حافظه جمعی ملتی شود که این روزها، بیش از هر زمان دیگری، از شادمانی استقبال می‌کنند.
