به گزارش ایران اکونومیست به نقل از دفتر ارتباطات وامور بین الملل شرکت ملی پست؛ «اسرا سمیه اوز» سیزده ساله از ترکیه در مراسم روز جهانی پست جایزه اول پنجاه و یکمین مسابقه بین المللی نامه نویسی اتحادیه جهانی پست را دریافت کرد. نامه او در مورد تغییرات آب و هوایی خطاب به همه مادران، توجه هیئت داوران بین المللی این اتحادیه را به خود جلب کرد.
بنا بر این گزارش اتحادیه جهانی پستی همه ساله با هدف گسترش مهارت هاي نوشتاري و ظرافت هاي آن براي گروه کودکان و نوجوان،اصلاح مهارت های زبانی از طریق نامه نگاري و كمك به تداوم روابط دوستانه بين‌المللي به‌عنوان يكي از ماموريت هاي اصلي خود این مسابقه بین المللی نامه نگاری را در دنیا برگزار می کند. مسابقه نامه نگاری سال ۲۰۲۲ با چشم اندازی به طیف گسترده فرصت ها برای ادارات پست در فعالیت های آب و هوایی و زیست محیطی با عنوان «در این مسابقه از کودکان و نوجوانان خواسته شده تا نامه ای به یکی از مسئولین بنویسند و در آن توضیح دهند که چرا و چگونه باید در مورد بحران آب و هوا اقدام کنند.» در ایران و سایر کشورهای عضو اتحادیه جهانی پست برگزار و نوجوانان زیادی در این مسابقه شرکت کردند.
اسرا سمیه اوز سیزده ساله از ترکیه در مراسم روز جهانی پست جایزه اول پنجاه و یکمین مسابقه بین المللی نامه نویسی اتحادیه جهانی پست را دریافت کرد. نامه او در مورد تغییرات آب و هوایی خطاب به همه مادران توجه هیئت داوران بین المللی UPU را به خود جلب کرد.
متن نامه وی به شرح زیر است:
می خواهم از مادر عزیزم و همه مادران جهان تشکر کنم.
معلمم از من خواست که برای جلب توجه به بحران آب و هوا، نامه ای به یک فرد با نفوذ بنویسم. من فکر می کنم که مادران تأثیرگذارترین افراد در جهان هستند. یک مادر جهان را شکل می دهد، نسل ها را بزرگ می کند، جوامع را تغییر می دهد. من می خواهم با ابراز محبت و احترام خود به تمام مادران جهان نامه ی خود را شروع کنم. مامان عزیز، من بچه هستم و کوچک و زمین بزرگ است. برای اینکه زمین باستانی و عظیم، از ما کودکان محافظت کند و میراثی پایدار برای ما به جا بگذارد، شما مادران باید از مادر دوم ما، زمین محافظت کنید. شما باید قبل از تغییر و بدتر شدن آب و هوا، آینده ما را روشن کنید، شما باید اولین کسی باشید که در پاسخ به بحران آب و هوا بگویید «دست نگه دارید». وقتی به دوران کودکی‌ام فکر می‌کنم، می‌خواهم باغ‌های پر از گل، ابرهای سفیدی که آسمان آبی را زینت می‌دهند، امواج دریا، زنبورهای پر سروصدا و پنگوئن‌های دوست‌داشتنی را به یاد بیاورم. به کسانی که بدون فکر محیط را آلوده می کنند، می گویم، لطفاً بگذاریدکابوس های شبانه من متوقف شوند.
بحران آب و هوا یک سقوط جهانی است، آسیب های ناشی از انسان به محیط زیست یک مشکل وحشتناک بوده و بدتر شدن تعادل گازها در جو، افزایش اثر گلخانه ای، مصرف منابع طبیعی، افزایش شگفت انگیز مقدار زباله که در حال خفه کردن سیاره زمین میباشد و استفاده از سوخت های فسیلی، که بشر مسئول همه آنها است. این امر باعث انقراض صدها گیاه و حیوان و افزایش مقدار اسید در آب و منبع حیات ما می شود و آن را غیرقابل استفاده می کند. از بچگی نوشتن چنین چیزهایی دلم را آزرده میکرد. احساس می کنم خانه ما بمباران شده، اسباب بازی هایم شکسته، شیرینی هایم با خاک کثیف شده است. می خواهم آزادانه نفس بکشم، در مزارع سرسبز بدوم، با باد مسابقه دهم، با دانه های برف برقصم، با قطره های باران خیس شوم و مانند گرده گل ها در سراسر جهان شکوفا شوم.
تصور من از زمین باستانی، تصور یک میدان جنگ نیست بلکه میدان جشن است. مامان عزیزم میدونی که من رویاهای ترسناکی دارم که البته همه آنها در مورد بحران آب و هوا هستند. میترسم مامان لطفا کمکم کن تا با هم از این بحران عبور کنیم! دنیایی که قرار است کودکان به ارث ببرند با بحران آب و هوا در حال ناپدید شدن است، آینده ما از دست میرود، امیدهایمان محو می شوند، رویاهایمان آلوده می شوند و خنده هایمان جای اشک ها را می گیرد. می ترسم مامان، می ترسم! کمکم کن مامان کمکم کن مادر عزیز، قبل از اینکه بحران اقلیمی زخم های جبران ناپذیری را در زندگی ما ایجاد کند، باید به این خرابکاری ها که می تواند آسیب های جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد، بگویید «دست نگه دارید». شما مادر هستید و مادران تولید مثل می کنند، به دنیا می آورند، بزرگ می کنند، آموزش می دهند. مادران، ما را به دنیا می آورند و زندگی می بخشند.
بر اساس قواعد اکولوژی و تعادل الهی، پرتوهای خورشیدی روی زمین باید به سمت آسمان و به سمت فضا منتشر شوند. گازهای گلخانه ای تولید شده توسط سوخت های فسیلی که بدون فکر استفاده می شوند، جو را احاطه کرده و لایه ای خطرناک ایجاد می کنند. این لایه خطرناک پرتوهای خورشید را روی زمین به دام می اندازد، تعادل را به هم می زند و باعث گرم شدن چشمگیر زمین می شود. هنگامی که تعادل طبیعی به هم می خورد، آب و هوا تغییر می کند، زیستگاه ها و قوانین طبیعت به هم می ریزند، مردم مجبور به مهاجرت می شوند، حیوانات و گیاهان با پایانی وحشتناک مواجه می شوند، گونه ها از بین می روند، دنیا در اثر انقراض جهانی درهم می شکند. ما نمی خواهیم نابود شویم، ما می خواهیم ارزش ها و احساسات جهانی را در قلب خود فراتر از زمان خود گسترش دهیم، مانند عشق "اسرا سمیه اوز" اهل ترکیه متولد: 24.12.2008 به بشریت و حیوانات و احترام به طبیعت، ما مردن و از بین رفتن را نمیخواهیم. ما می‌خواهیم ریه‌هایمان را با اکسیژن پر کنیم، عشقی را که نسبت به موجودات تحت نظر خالق هستی احساس می‌کنیم، به سراسر قاره‌ها و اعصار منتقل کنیم. ما می خواهیم با عشق های بزرگ، پاک و کودکانه خود، صلح، دوستی و برادری را زنده کنیم.
در سرتاسر جهان، هر موجود زنده‌ای که در اثر پدیده‌های طبیعی غیرمنتظره مانند آتش‌سوزی، طوفان، یخ زدگی، سیل، گردباد، دمای شدید، آسیب می بیند، قلب ما را خون می‌کند. ما نمی خواهیم حیواناتی که مرتکب جرم یا گناهی نشده اند به دلیل تغییرات آب و هوایی بمیرند. مادران عزیز، برای جلوگیری از این بحران و رنج ناشی از آن، در توان شماست که بگویید « دست نگه دارید ». شما می توانید با کاهش مصرف گوشت و محصولات با منشاء حیوانی در وعده های غذایی خود شروع کنید. شما می توانید با دست کشیدن از خرید اقلام بی فایده و با دوری از ضایعات ناشی از دیوانگی خرید که دنیا را فرا گرفته است، قدمی به جلو بردارید. بدون آلوده کردن فضاهای طبیعی، می توانید با بازگرداندن زیستگاه های خود به حالت طبیعی، به زخم های زمین باستانی خود رسیدگی کنید.
مادران قهرمان و فداکار ما، با این همه محبت و رحمت که در دل دارید، با هر قدمی که برمی دارید، امور روزمره این دنیا پیشرفت می کند. به همین دلیل، هر اقدامی که انجام می دهید این قدرت را دارید که بحران آب و هوا را کاهش دهید. اما چگونه؟ به ما غذای طبیعی بدهید، مطمئن شوید که از میوه ها و سبزیجات فصل بخوریم. مصرف بی رویه آب را متوقف کنید و در مصرف آب صرفه جویی کنید. کودکانی که شما بزرگ می‌کنید می‌توانند عادت‌های صرفه‌جویی در مصرف آب را هنگام شستن، مسواک زدن، شستن دست‌ها و دوش گرفتن رعایت کنند. می توانید از پلاستیک اجتناب کنید. پلاستیک یک دشمن موذی است و زمین باستانی ما را از بین میبرد. می توانید به جای کیسه های پلاستیکی، کیسه های پارچه ای و به جای بشقاب ها، فنجان ها و نی های پلاستیکی یکبار مصرف، ظروف کاغذی یا شیشه ای را انتخاب کنید. می توانید به جای بطری های پلاستیکی آب که صدها سال در دنیای زیبای طبیعی ما خراب نمی شوند از فلاسک ها استفاده کنید و اگر شما مادران می خواهید که ما بچه ها شاد باشیم ما را باور کنید. کاغذ و شیشه نسبت به پلاستیک ضرر کمتری دارند. ما بچه‌ها ترجیح می‌دهیم به جای پلاستیکی که در طبیعت تجزیه نمی‌شود، از چیزهایی استفاده کنیم که از جنس کاغذ و شیشه ساخته شده‌اند. مادران عزیز فراموش نکنید که مادر، فرزندش را هدایت می کند و بر او تأثیر می گذارد و فرزند جامعه را متحول و تقویت می کند. نحوه زندگی مادران تعیین کننده نحوه زندگی فرزندان آنهاست. مادران، ما را به سوی آینده هدایت می کنند. به عنوان مثال، اگر مادری لباس‌های شسته شده را به جای خشک‌کن، روی طناب خشک کند، فرزندانش از او الگوبرداری میکنند و شیر آب را می‌بندند تا از هدر رفتن آب جلوگیری کنند و لامپ های غیرضروری را نیز خاموش میکنند.
بنابراین، اقدامات احتیاطی کوچک از فجایع بزرگ جلوگیری می کند. مادران راهنما هستند و نسل‌ها راه آنها را دنبال میکنند... مادران عزیز، شما پیشتاز ارتش دوستداران طبیعت هستید که علیه بحران آب و هوا می جنگند. ما بچه ها، با شما، تا آخر ایستاده ایم تا به بحران جهانی، بحران آب و هوا، بگوییم « دست نگه دارید ». ما جوانیم، بوم شناس هستیم، خوشحالیم، آزادیم. ما دنیایمان را خیلی دوست داریم. ما می خواهیم میراثی پاک و بدون آسیب برای فرزندانمان به جا بگذاریم. از این رو ما تا انتها به حرف مادران بوم شناسمان گوش فرا می دهیم و از آنها حمایت می کنیم و راه بوم شناسانه شما را دنبال می کنیم. ما با امید، عشق و دنیایی شاد بزرگ می شویم. من به همه مادرانی که با بحران آب و هوا مبارزه می کنند و به محیط زیست احترام می گذارند درود می فرستم. عشق و بهترین آرزوها را برای شما آرزومندم.
با احترام، اسرا سمیه اوز
