دکتر رسول دیناروند در پاسخ به پرسشی پیرامون عدد نهایی کمبودهای دارویی گفت: این عدد شناور است. کمیته‌ای تشکیل شده است که هر روز موجودی داروها را پیگیری می‌کند.
وی با اشاره به وجود 6000 قلم دارو در بازار ایران تاکید کرد: دارو شبیه کالاهای اساسی دیگر نیست. درباره کالاهای اساسی اعلام می‌شود چند میلیون تن گندم یا فلان لیتر روغن نیاز داریم، در این صورت از هر کشوری که روغن بهداشتی دارد، می‌توان واردات را انجام داد، اما درباره دارو این گونه نیست.
معاون وزیر بهداشت افزود: صدها و هزاران قلم دارو وجود دارد و حتی اگر یک دارو کمبود پیدا کند، همان دارو می‌شود مهم‌ترین دارو. هیچ‌گاه این طور نیست که بگوییم فلان دارو مهم‌تر است و اگر داروهای حیاتی را داشتیم، دیگر پیگیر رفع کمبود مابقی داروها نشویم. اما خوشبختانه امروز با کمبود هیچ دارویی که نبودش درمان مردم را به خطر بیاندازد، روبرو نیستیم.
رئیس سازمان غذا و دارو با بیان اینکه بسیاری از داروهای خارجی مشابه تولید داخل دارند، گفت: به عنوان مثال متفورمین داروی دیابت نوع 2 و کاهش دهنده قند خون است و در حال حاضر بیش از 10 برند داخلی و دو تا سه نوع وارداتی آن در بازار موجود است. گاهی اوقات مردم می‌گویند برند خارجی متفورمین موجود نیست. با وجود آن که یک درصد مردم این برند را مصرف می‌کنند، همین متفورمین وارداتی در لیست کمبودهای ما قرار می‌گیرد تا سلامتی همان یک درصد از مردم به خطر نیافتد.
دیناروند درباره داروهای نایاب نیز توضیح داد: وقتی دارویی در یک منطقه وجود نداشته باشد، آن دارو نایاب می‌شود. به عنوان مثال اگر یک دارو در استان فارس نباشد ولی در تهران موجود باشد، آن دارو در استان فارس نایاب شده است. اما کمبود زمانی اتفاق می‌افتد که دارو به میزان نیاز بیماران نداشته باشیم. مثلا داروی دفروکسامین، داروی تزریقی تالاسمی است که سه تولیدکننده داخلی و یک تولیدکننده خارجی دارد، اما نوع وارداتی آن به میزانی که در دسترس همه بیماران باشد، نیست.
وی افزود: البته همیشه داروهای خارجی جایگزین مشابه دارند که پزشک می تواند در صورت کمبود، آنها را برای بیمارش تجویز کند.
