به گزارش ایران اکونومیست، این روزنامه انگلیسی روز سه‌شنبه در گزارشی با عنوان "پوتین چه سلاح‌های هسته‌ای می‌تواند علیه اوکراین استفاده کند" به شرایط و عواقب استفاده از جنگ افزارهای هسته‌ای پرداخت.
در این گزارش با اشاره به تهدید پوتین برای استفاده از جنگ افزارهای هسته‌ای آمده است: این بزرگترین تهدید هسته‌ای برای امنیت جهانی از زمان بحران موشکی کوبا در سال ۱۹۶۲ به حساب می‌آید.
رییس جمهوری روسیه هفته گذشته پس از الحاق ۴ منطقه از اوکراین به خاک فدراسیون روسیه گفت که از تمام ابزار در دسترس برای حفظ امنیت کشورش استفاده می‌کند. رمضان قدیروف رهبر منطقه چچن نیز از پوتین خواست تا جنگ افزارهای هسته‌ای کم قدرت را برای استفاده در جنگ اوکراین در نظر بگیرد.
فایننشال تایمز با اشاره به اینکه بحران موشکی کوبا درباره تسلیحات اتمی "راهبردی" بود، آنها را اینگونه توصیف کرد: این کلاهک‌های هسته‌ای کوچک‌تر (در مقایسه با جنگ افزار هسته‌ای "استراتژیک") برای استفاده در میدان جنگ و برای تخریب اهداف در یک منطقه خاص طراحی شده است. حتی بسیاری از کلاهک‌ها قدرتمندتر از بمب اتم مورد استفاده آمریکا در هیروشیما است که بازده انفجاری معادل ۲۰ کیلوتن دینامیت داشت.
ریچارد بارونز رییس سابق فرماندهی نیروهای مشترک انگلیس روز دوشنبه به شبکه خبری بی‌بی‌سی گفت: موشک‌های هسته‌ای "تاکتیکی" برای استفاده در عرصه منازعه، بازده انفجاری بین یک تا ۵۰ کیلوتن دینامیت را دارند و به طور معمول مناطقی با وسعت بیش از ۵ کیلومتر مربع را تخریب می‌کند.
براساس این گزارش، روسیه حدود ۲ هزار کلاهک هسته‌ای تاکتیکی را در اختیار دارد. آنها می‌توانند بر روی سیستم‌های مختلفی که برای ارسال مواد منفجره از جمله موشک‌های کروز کالیبر یا موشک بالستیک اسکندر استفاده می‌شوند، قرار گیرند.
این روزنامه در ادامه با تشریح اینکه روسیه به سه روش می‌تواند از جنگ افزارهای هسته‌ای تاکتیکی استفاده کند، نوشت: اول یک شلیک هسته‌ای است که موجب کشته شدن کسی نشود. این می‌تواند یک انفجار زیرزمینی، بر فراز دریای سیاه، شاید جایی بر فراز آسمان اوکراین یا در یک مکان غیر مسکونی مانند جزیره مارها باشد.
در این صورت، موج الکترومغناطیسی انفجار تجهیزات الکترونیکی غیر محافظت شده را نابود می‌کند و انتشار رادیواکتیو درحالیکه در ابتدا بسیار بزرگ است اما پس از ۴۸ ساعت به حدود ۱ درصد از رادیواکتیو اولیه می‌رسد.
بیشتر گرد و غبار رادیواکتیو که از طریق ابر حاصل از انفجار به هوا می‌رود، طی ۲۴ ساعت پس از وقوع انفجار بر روی زمین می‌نشیند و می‌تواند یک خطر بیولوژیکی بزرگ باشد. سایر ذرات نیز ممکن است توسط باد پراکنده شوند و با غلظت‌های بسیار کمتر در بخش های بزرگی از کره زمین پخش شوند.
احتمال دوم از نظر این روزنامه این است که حمله به یک هدف نظامی اوکراین یا یک زیر ساخت کلیدی صورت گیرد؛ مثلا حمله موشکی به نیروگاه اتمی زاپوریژیا.
اینکه این اقدام چقدر برای روسیه مفید است، می‌تواند محل بحث باشد. در صورت انجام این حمله نیروهای نظامی اوکراین کاملا تار و مار می‌شوند. بررسی‌های ارتش آمریکا نشان داده که یک کیلوتن کلاهک باید در شعاع ۹۰ متری از یک تانک منفجر شود تا خسارت جدی وارد نماید.
برخی از کارشناسان گفته اند که حمله به اهداف میدان جنگ در استان‌هایی که روسیه آنها را متعلق به خاک خود می‌داند، بی معنی است. ارتش کم انگیزه و تجهیزات آن نیز می‌تواند در صورت وقوع این حمله در معرض باران رادیواکتیو قرار گیرد.
به اعتقاد دیمیتری ترنین رییس سابق اندیشکده «مرکز کارنگی مسکو»، سومین و تنش آفرین ترین اقدام روسیه می‌تواند حمله به یک عضو ناتو از جمله آمریکا باشد.
ترنین طی روزهای اخیر در تلویزیون دولتی گفت که روسیه باید نشان دهد درباره یک حمله هسته‌ای بازدارنده آمریکا، جدی است. وی افزود که غرب درمورد اینکه پوتین به شکست‌های میدان جنگ با استفاده از سلاح هسته‌ای فقط علیه اوکراین پاسخ می‌دهد، در اشتباه است.
با تمام این تفاسیر روزنامه فایننشال تایمز در پایان می‌نویسد: کارشناسان نظامی و مقام‌های غربی معتقد هستند که خطر استفاده پوتین از جنگ افزار هسته‌ای پایین است. اما از آنجاییکه نیروهای روسیه متحمل شکست‌های نظامی در جنوب شرقی اوکراین شده، آنها تشخیص می‌دهند که خطر می‌تواند افزایش پیدا کند.
