بهزاد عشقی، مدرس و منتقد سینما و تلویزیون ضمن بیان این مطلب اظهار داشت: هفت قسمت اول سریال جیران را که دیدم نگاه مثبتی به آن نداشتم. ولی وقتی جلوتر رفت احساس کردم در مقایسه با سریال‌های ایرانی قابل قبول تر است. بازی‌ها و روایت و دیالوگ‌های سریال جذاب‌تر است و موقعیت‌های دراماتیک درگیرکننده‌ای دارد. گاهی زوایدی دارد که ممکن است مخاطب را اذیت کند.
ناصرالدین شاه در ناکجا آباد زندگی می‌کند
وی افزود: این سریال گوشه چشمی به سریال ترکی حریم سلطان دارد و تمرکزش بیشتر روی حرمسرای دوران ناصرالدین شاه و توطئه خواجه‌ها و زن‌های دربار است. جیران تصویری می‌سازد که انگار ناصرالدین شاه و زن هایش در یک ناکجا آباد زندگی می کنند. در واقع تصویر عمیق و دقیقی از مناسبات اجتماعی و سیاسی آن دوران نمی‌دهد. احتمالا هدف کارگردان همین بوده و نخواسته وارد حیطه‌های سیاسی و اجتماعی بشود. در جیران شاهدیم که تمرکز سریال روی مناسبات زن‌ها و درباریان و خواجه‌هاست.
عشقی با اشاره به امتیازهای حسن فتحی در کارگردانی بیان کرد: او درام را خوب می‌شناسد و با شب دهم نشان داد که نمایشنامه‌های بزرگ جهان را زیاد می‌خواند. از عهده شخصیت پردازی و کشمکش‌های دراماتیک به خوبی برمی‌آید و به بازی‌ها توجه دارد. در سریال‌های او مخاطب بازی ضعیف و پیش پا افتاده نمی‌بیند. البته اگر جیران را با شهرزاد مقایسه کنید، کیفیتش به آن اندازه نیست. اما در اندازه خودش جذابیت‌هایی دارد.
منتقد سینما و تلویزیون درباره دیگر شباهت‌های شهرزاد و جیران بیان کرد: در آخرین قسمت سریال جیران زن درباری با نام نقره بچه‌ای را مسموم می‌کند. عین این صحنه را قبلا در شهرزاد دیده بودیم. ولی آنجا زن موفق نمی‌شود که بچه را بکشد.
جمشید مشایخی ناصرالدین شاه بهتری بود
عشقی ضمن مقایسه جیران با سلطان صاحبقران توضیح داد: سریال علی حاتمی از لحاظ بازیگری صحنه آرایی و طراحی لباس خیلی شکوهمند بود. جمشید مشایخی نسبت به بهرام رادان ناصرالدین شاه بهتری بود. رادان در سریال جیران دارد تلاش خودش را می کند و در نوع خودش بد نیست. ولی جمشید مشایخی چهره باورپذیرتری از ناصرالدین شاه را آفرید.
وی با بیان این که جیران صحنه‌های زاید و غیرقابل باور زیاد دارد گفت: تاریخ سازی های سریال یک جاهایی خیلی جعلی است. یک فیلمساز برای تبدیل تاریخ به نمایش باید در جزییات دستکاری و تاریخ را دراماتیزه کند. ولی در ماهیت تاریخ نباید دست ببرد. مثلا اسپارتاکوس استنلی کوبریک یک مثلث عشقی را وارد روایت کرده است. او تاریخ را جذاب تر می کند اما در ماهیت تاریخ دست نمی‌برد.
منتقد سینما و تلویزیون با اشاره به این که در سریال های ایرانی گاهی ماهیت تاریخی آدم ها تغییر می‌کند اظهار داشت: کارگردان جیران آنقدر معطوف به مسائل عاطفی داستان شده است که اصلا نمی توانید تاریخ را ببینید. مثلا نمی فهمید در دوران قاجار و ناصرالدین شاه اوضاع طبقات جامعه و نقش کشورهای بزرگ چه بوده است. سریال صحنه هایی در این رابطه دارد ولی خیلی در حاشیه است. مخاطب بیشتر یک داستان زنانه و عاشقانه را می‌بیند. به جای ناصرالدین شاه این سریال می توانید بزرگ آقا را با همین داستان بگذارید. قهرمان داستان اصلا می‌توانست شاه نباشد. همچنین سریال مواردی دارد که می‌تواند جعل تاریخ به حساب بیاید.
به گزارش ایرنا، جیران یک سریال در ژانر عاشقانه تاریخی به کارگردانی حسن فتحی، نویسندگی احسان جوانمرد و فتحی و تهیه‌کنندگی اسماعیل عفیفه است. داستان این مجموعه به وقایع بعد از مرگ امیرکبیر و آشنایی ناصرالدین‌شاه با خدیجه تجریشی ملقب به جیران می‌پردازد. تاکنون ۲۷ قسمت از فصل نخست این سریال پخش شده است.
در این سریال بازیگرانی همچون بهرام رادان، پریناز ایزدیار، امیرحسین فتحی، امیرجعفری، رویا تیموریان، مهدی پاکدل، رعنا آزادی‌ور و مریلا زارعی به ایفای نقش می‌پردازند.
