ایران در حالی در سال ۲۰۱۳ میلادی به عنوان پر افتخار جایگاه هشتم دنیا در تولید مقالات فناوری علوم نانو دست پیدا کرد که این علوم به رغم تاثیر شگرفش در امنیت غذایی کشور مورد استفاده چندانی قرار نگرفته است.
کد خبر: ۵۱۴۲۸
براساس اطلاعات پایگاه داده "استت‌نانو" ،ایران در سال ۲۰۱۳ جایگاه هشتم دنیا در تولید مقالات فناوری نانو را در اختیار دارد. کشورهای چین، آمریکا و هند به ترتیب اول تا سوم هستند.
ایران در سال ۲۰۱۲ با اختلاف حدود ۱۱۴۰ مقاله با فرانسه، در رده هشتم جهان قرار داشت که در پایان ۲۰۱۳ ضمن حفظ جایگاه خود، این اختلاف را به ۴۲۰ مقاله رسانده است. ایران همچنان رتبه اول جهان اسلام و کشورهای منطقه در تولید علوم نانو را در اختیار دارد، این در حالی است که ترکیه و عربستان در رتبه‌های ۲۱ و ۲۴ جهان قرار دارند.
این اخبار بسیار غرور آمیز و باعث افتخار ملی است،اما تا زمانی که این علوم روی کاغذ هستند گره‌ای از کار مردم نخواهد گشود و پیشرفتی حاصل نمی‌شود،تنها این آمار را مرور می‌کنیم و دچار غرور و سرمستی کاذب می‌شویم.
کشور با دارا بودن تمام پیشرفت‌های خیره‌کننده در تولید علوم نانو در اجرا کردن این علوم به صورت عملی عملکرد مناسبی نداشته است،در حالی که در روایت‌های مختلف به کاربردی کردن علم تاکید فراوان شده است،
علوم نانو در همه علوم به ویژه بخش کشاورزی کاربرد دارد، کشاورزی تامین کننده امنیت غذایی کشور است و امنیت غذایی در دنیای کنونی یعنی فائق آمدن به همه حربه‌هایی ریز و درشتی که در جهان سلطه‌طلب امروز معمول است.
تا زمانی که وابستگی به غذا وجود داشته باشد، قدرتمندترین کشورها مجبور به زانو زدن هستند چرا که با شکم گرسته نمی‌توان قدرتمند شد، تازمانی که از تامین قرص نانی در مانده‌ای، در تمام وادی‌هایی سیاست، جنگ، سلطه‌گری و غیره مانده‌ای.
بنابراین در مناسبات جهان امروز بالاترین قدرت، تامین امنیت غذایی کشور است اگر شهر سه روز غذا نداشته باشد خود به خود از بین می‌رود، اما یک شهر با توشه کافی ماه‌ها می‌تواند در برابر هجوم متجاوز بایستد.
به رغم اینکه علوم نانو در کشور سابقه چندین ساله دارد و کشور موفقیت‌های بسیار درخشانی را کسب کرده است اما این در بخش کشاورزی ورود نکرده است.
علوم نانو که در اصطلاح فیزیک ابعاد آن یک میلیاردم متر است در کشاورزی، در اصلاح ارقام پرمحصول، کاربرد دارد، رقم‌های اصلاح شده با نانو می‌تواند چندین برابر ارقام معمولی تولید داشته باشد. در دنیایی که به دلیل محدود بودن زمین‌های کشاورزی و آب کشت‌ها کاهش و یا کارایی خود را از دست می‌دهد، تنها افزایش تولید درواحد سطح کارساز خواهد بود.
فائو به تازگی اعلام کرده است در ۴۰ سال آینده که جمعیت دنیا به ۹ میلیارد نفر می‌رسد تنها استفاده از علوم کشاورزی قادر خواهد بود ۹۰ درصد نیاز غذایی این جمعیت را تامین کند و ۱۰ درصد بقیه از طریق افزایش سطح کشت میسر می‌شود.
اصلاح ارقام مقاوم به کم آبی، تنش‌های محیطی و فقر خاک‌ها نیز از دیگر کاربردهای نانو است که در صورت استفاده تحولی در بخش کشاورزی ایجاد می‌شود، باگرم شدن زمین، تعادل دما و آب در کره زمین به هم می‌خورد و دیگر ارقام فعلی جوابگو نخواهد بود باید ارقامی اصلاح کرد که در شرابط جدید آب و هوایی بتواند رشد و محصول بدهد این در حالی است که اصلاح یک ارقام جدید حداقل ۱۳ سال طول می‌کشد اما می‌توان با استفاده از علوم نانو زمان این اصلاح را به یکسال کاهش داد.
سالانه ۳۰ درصد محصولات غذایی کشور(یک سوم تولید) به دلیل شرایط نامناسب انبارداری و هجوم انواع قارچ‌ها از بین می‌رود این میزان می‌تواند غذایی فقرایی باشد که شبها گرسنه سر بر بالش می‌گذارند، اگر از طریق پرتوافکنی نانو از فساد این همه محصولات غذایی بتوان جلوگیری کرد.
